Research Article
BibTex RIS Cite

DOĞU AKDENİZ’DEKİ ENERJİ VE ÇEVRE İKİLEMİNDE STRATEJİK KÜLTÜRÜN ROLÜ

Year 2021, Volume: 4 Issue: 1, 56 - 78, 20.06.2021

Abstract

Uluslararası ilişkilerin temel konularından biri olan güvenlik çalışmalarının devlet merkezli bakışı zamanla yerini kültür, toplum, insan ve çevrenin de ele alındığı inşacı yaklaşımlara bırakmıştır. Bu makalede, Doğu Akdeniz’deki devletlerin birbirleriyle olan tarihsel geçmişleri kapsamında şekillenen politikaları incelenirken, devletlerin bölgeye neden enerji açısından baktıkları, iklim değişikliğini göz ardı ederek neden bütünsel ve sürdürülebilir bir koruma programı oluşturmadıkları ve tüm bunların stratejik kültürle olan bağı tartışılmaktadır. Çalışma daha önce Doğu Akdeniz havzasının stratejik kültür kuramı ile ele alınmamış olması ve ulusların kültürel kodlarının Doğu Akdeniz havzasının politikalarına etkilerinin incelenmemesi sebebiyle önem arz etmektedir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış, literatür kapsamında kuramsal çerçeve tartışılmış, bölgenin jeopolitik önemini vurgulamak adına enerji meselesi incelenmiş, son olarak göz ardı edilmiş olan iklim değişikliği sebepli su sıkıntısı üzerinde durulmuştur. Makalede, Doğu Akdeniz’in geleceğinin kültürel kodlarla hareket eden liderlerin politikaları kapsamında şekillendiği, bu nedenle sürdürülebilir ve kalkınmacı bir iklim politikası yerine çıkar amaçlı enerji politikalarına yönelik adımların atılacağı sonucuna ulaşılmıştır.

References

  • Bayar, A. (2021). Çıkmaz Sokak: Doğu Akdeniz. Şubat 1, 2021 tarihinde https://www.defenceturk.net/cikmaz-sokak-dogu-akdeniz adresinden alındı.
  • Bbagy, L.M.J. (1994). “The Use and Abuse of Thucydides in Internatıonal Relatıons”, International Organization, 48, 131-153.
  • Birdişli, F. ve Başurgan, A. (2017). “Güvenlik Politikalarının Konstrüktivist Bir Unsuru Olarak Güvenlik Kültürü ve Türkiye Örneği”, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4, 59. Booth, K. (1979). Strategy and Ethnocentrism, Holmes & Meier, New York, s. 9-10.
  • Bozeman, A.B (1960). Politics and Culture in Internatıonal History, Princeton: Princeton University Press.
  • Demirer, G. (2019). 16. İstanbul Bineali: Yedinci Kıta ve Antroposen. Ocak 10, 2021 tarihinde https://www.iklimhaber.org/16-istanbul-bienali-yedinci-kita-ve-antroposen/ adresinden alındı.
  • Duffield, J.S. (1999). “Political Culture and State Behaviour: Why Germany Confounds Neorealism”, International Organization, 53, 772.
  • Eco, U. (2012). Yengeç Adımlarıyla, 1. Baskı, İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık.
  • Erbaş, F. (2019). 19. Yüzyılda Donanmalar Doğu Akdeniz’de Güç Mücadelesi 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Gray, C.S. (1981). “Strategic Culture as Context; the First Generation of Theory Strikes Back”, Review of International Studies, 6, 49-50.
  • Gray, C.S. (1971). “What Rand Hath Wrought”, Foreign Policy, 4, 126.
  • Gürdeniz, C. (2020). Medusa Tatbikatı’nın Türkiye’ye Gönderdiği Mesaj Nedir?. Ocak 13, 2021 tarihinde https://doguakdenizpolitik.com/medusa-tatbikatinin-turkiyeye-gonderdigi-mesaj-nedir/ adresinden alındı.
  • İşeri, E. (2020). Doğu Akdeniz’de Güvenlik İkileminden İnsan Merkezli Beka İkilemine: Çevresel Güvenlik Yaklaşımı. Ocak 25, 2021 tarihinde https://tr.boell.org/tr/2020/11/30/dogu-akdenizde-guvenlik-ikileminden-insan-merkezli-beka-ikilemine-cevresel-guvenlik adresinden alındı.
  • Johnson, J.L. (2008). Strategic Culture: Toward a Standard Methodological Approach, Washington DC: National Enstitute Press.
  • Johnson, J. (2006). “Strategic Culture: Refining the Theoretical Construct”, USA: Advanced Systems and Concepts Office, 9.
  • Johnston, A.I. (1995). “Thinking About Strategic Culture,” International Security, 19, 46.
  • Kardaş, T. “Güvenlik: Kimin Güvenliği ve Nasıl?”, Derleyen: Dağı, Z. (2007). Uluslararası Politikayı Anlamak, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Keser, U. ve Ak G. (2020). Tarih, Hukuk, Politika ve Aktörler: Doğu Akdeniz ve Kıbrıs’ta Strateji ve Güvenlik, 1. Baskı, İstanbul: Hiper Yayın.
  • Khokhlov, Valeriy, Salvia, Monica, and Cosmi, Carmelina, (2018). “Climate change adaptation policies and plans: A survey in 11 South East European countries,” Renewable and Sustainable Energy Reviews, 3041-3050.
  • Koppes, C.R. (1976). “Captain Mahan, General Gordon, and the Origins of the Term 'Middle East'”, Middle Eastern Studies, 12, 95-98.
  • Körpe, Ö. (2012). “Stratejik Kültür ve Güncel Kuramsal Tartışmalar”, Güvenlik Stratejleri Dergisi, 24, 147.
  • Lantis, J.S. (2006). Strategic Culture: From Clausewitz to Constructivism, Washington DC: National Instıtute Press.
  • Lewis, A. (2007). The American Way of War: The History of U.S. Military Force from World War II to Operation Iraqi Freedom, NY: Routledge Taylor & Francis Group, 15.
  • Lewis, B. (2020). Çatışan Kültürler: Keşifler Çağında Hristiyanlar, Müslümanlar, Yahudiler, 1. Baskı, İstanbul: Profil Kitap.
  • Longhurst, K. (2005). Germany and the Use of Force: The Evolution of Germany Security Policy 1990-2003 (Issues in German Politics), Manchester: Manchester University Press.
  • Longhurst, K. (1989). The Western Way of War: Infantry Battle in Classical Greece, Oxford: Oxford University Press.
  • Pipes, D. (1990). Greater Syria: The History of an Ambition, Londra: Oxford University Press.
  • Poore, S. (2003). “What is Context? A reply to the Gray-Johnston Debate on Strategic Culture”, Review of International Studies, 29, 279-284.
  • Synder, J.L. (1977). “The Soviet Strategic Culture: Implıcatıons for Limited Nuclear Operations”, Rand Corporation, 8.
  • Synder, J.L. (1984). The Ideology of the Offensive: Military Decision Making and the Disasters of 1914, NY: Cornell University Press.
  • Şahin, G., Oğultürk, M.C. (2020). Stratejik Düşünce ve Güvenlik, 1. Baskı, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
  • Tıme Türk (2019). Yunan Bakan’dan Erdoğan’a Neo-Osmanlıcılık Suçlaması. Ocak 20, 2021 tarihinde https://www.timeturk.com/yunan-bakan-dan-erdogan-a-neo-osmanlicilik-suclamasi/haber-1321784 adresinden alındı.
  • Türk Dil Kurumu, Kültür, Güvenlik. Ocak 25, 2021 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı.
  • Yaycı, C. (2020). Doğu Akdeniz’de Paylaşım Mücadelesi ve Türkiye, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
  • Yaycı, C. (2019). Libya Türkiye’nin Denizden Komşusudur, Doğu Akdeniz’de Deniz Alanlarının Sınırlandırılmasında Libya’nın Rolü, 4. Baskı, İstanbul: ASAM Yayınları.
  • Yaycı, C. (2019). Sorular ve Cevaplar ile Münhasır Ekonomik Bölge (MEB) Kavramı, 5. Baskı, İstanbul: Deniz Basımevi Müdürlüğü.
  • Yıldız, D. (2003). Akdeniz Havzası’nda Su Sorunları ve Türkiye, Ankara: TMMOB.
  • Zaman, R.U. (2009). “Strategic Culture: A Cultural Understanding of War”, Comparative Strategy, 28, 69.

THE ROLE OF STRATEGIC CULTURE ON THE ENERGY AND ENVIRONMENT DILEMMA IN EASTERN MEDITERRANEAN

Year 2021, Volume: 4 Issue: 1, 56 - 78, 20.06.2021

Abstract

The state-centered view of security studies, which is one of the fundamental issues of international relations, has gradually been replaced by constructivist approaches in which culture, society, people and the environment are also discussed. In this article, while examining the policies of the states in the Eastern Mediterranean within the context of their historical past, it is discussed why the states look at the region in terms of energy, why they do not create a holistic and sustainable conservation program by ignoring climate change, and their connection with strategic culture. The study is important because the Eastern Mediterranean basin has not been handled with the strategic cultural theory before and the effects of the cultural codes of nations on the politics of the Eastern Mediterranean basin have not been examined. The qualitative research method was used in the study, the theoretical framework was discussed within the scope of the literature, the energy issue was examined in order to emphasize the geopolitical importance of the region, and finally, water shortage due to the ignored climate change was emphasized. In the article, it was concluded that the future of the Eastern Mediterranean is shaped within the scope of the policies of leaders who act with cultural codes, and therefore, steps will be taken towards profit-oriented energy policies instead of a sustainable and developmental climate policy 

References

  • Bayar, A. (2021). Çıkmaz Sokak: Doğu Akdeniz. Şubat 1, 2021 tarihinde https://www.defenceturk.net/cikmaz-sokak-dogu-akdeniz adresinden alındı.
  • Bbagy, L.M.J. (1994). “The Use and Abuse of Thucydides in Internatıonal Relatıons”, International Organization, 48, 131-153.
  • Birdişli, F. ve Başurgan, A. (2017). “Güvenlik Politikalarının Konstrüktivist Bir Unsuru Olarak Güvenlik Kültürü ve Türkiye Örneği”, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4, 59. Booth, K. (1979). Strategy and Ethnocentrism, Holmes & Meier, New York, s. 9-10.
  • Bozeman, A.B (1960). Politics and Culture in Internatıonal History, Princeton: Princeton University Press.
  • Demirer, G. (2019). 16. İstanbul Bineali: Yedinci Kıta ve Antroposen. Ocak 10, 2021 tarihinde https://www.iklimhaber.org/16-istanbul-bienali-yedinci-kita-ve-antroposen/ adresinden alındı.
  • Duffield, J.S. (1999). “Political Culture and State Behaviour: Why Germany Confounds Neorealism”, International Organization, 53, 772.
  • Eco, U. (2012). Yengeç Adımlarıyla, 1. Baskı, İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık.
  • Erbaş, F. (2019). 19. Yüzyılda Donanmalar Doğu Akdeniz’de Güç Mücadelesi 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Gray, C.S. (1981). “Strategic Culture as Context; the First Generation of Theory Strikes Back”, Review of International Studies, 6, 49-50.
  • Gray, C.S. (1971). “What Rand Hath Wrought”, Foreign Policy, 4, 126.
  • Gürdeniz, C. (2020). Medusa Tatbikatı’nın Türkiye’ye Gönderdiği Mesaj Nedir?. Ocak 13, 2021 tarihinde https://doguakdenizpolitik.com/medusa-tatbikatinin-turkiyeye-gonderdigi-mesaj-nedir/ adresinden alındı.
  • İşeri, E. (2020). Doğu Akdeniz’de Güvenlik İkileminden İnsan Merkezli Beka İkilemine: Çevresel Güvenlik Yaklaşımı. Ocak 25, 2021 tarihinde https://tr.boell.org/tr/2020/11/30/dogu-akdenizde-guvenlik-ikileminden-insan-merkezli-beka-ikilemine-cevresel-guvenlik adresinden alındı.
  • Johnson, J.L. (2008). Strategic Culture: Toward a Standard Methodological Approach, Washington DC: National Enstitute Press.
  • Johnson, J. (2006). “Strategic Culture: Refining the Theoretical Construct”, USA: Advanced Systems and Concepts Office, 9.
  • Johnston, A.I. (1995). “Thinking About Strategic Culture,” International Security, 19, 46.
  • Kardaş, T. “Güvenlik: Kimin Güvenliği ve Nasıl?”, Derleyen: Dağı, Z. (2007). Uluslararası Politikayı Anlamak, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Keser, U. ve Ak G. (2020). Tarih, Hukuk, Politika ve Aktörler: Doğu Akdeniz ve Kıbrıs’ta Strateji ve Güvenlik, 1. Baskı, İstanbul: Hiper Yayın.
  • Khokhlov, Valeriy, Salvia, Monica, and Cosmi, Carmelina, (2018). “Climate change adaptation policies and plans: A survey in 11 South East European countries,” Renewable and Sustainable Energy Reviews, 3041-3050.
  • Koppes, C.R. (1976). “Captain Mahan, General Gordon, and the Origins of the Term 'Middle East'”, Middle Eastern Studies, 12, 95-98.
  • Körpe, Ö. (2012). “Stratejik Kültür ve Güncel Kuramsal Tartışmalar”, Güvenlik Stratejleri Dergisi, 24, 147.
  • Lantis, J.S. (2006). Strategic Culture: From Clausewitz to Constructivism, Washington DC: National Instıtute Press.
  • Lewis, A. (2007). The American Way of War: The History of U.S. Military Force from World War II to Operation Iraqi Freedom, NY: Routledge Taylor & Francis Group, 15.
  • Lewis, B. (2020). Çatışan Kültürler: Keşifler Çağında Hristiyanlar, Müslümanlar, Yahudiler, 1. Baskı, İstanbul: Profil Kitap.
  • Longhurst, K. (2005). Germany and the Use of Force: The Evolution of Germany Security Policy 1990-2003 (Issues in German Politics), Manchester: Manchester University Press.
  • Longhurst, K. (1989). The Western Way of War: Infantry Battle in Classical Greece, Oxford: Oxford University Press.
  • Pipes, D. (1990). Greater Syria: The History of an Ambition, Londra: Oxford University Press.
  • Poore, S. (2003). “What is Context? A reply to the Gray-Johnston Debate on Strategic Culture”, Review of International Studies, 29, 279-284.
  • Synder, J.L. (1977). “The Soviet Strategic Culture: Implıcatıons for Limited Nuclear Operations”, Rand Corporation, 8.
  • Synder, J.L. (1984). The Ideology of the Offensive: Military Decision Making and the Disasters of 1914, NY: Cornell University Press.
  • Şahin, G., Oğultürk, M.C. (2020). Stratejik Düşünce ve Güvenlik, 1. Baskı, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
  • Tıme Türk (2019). Yunan Bakan’dan Erdoğan’a Neo-Osmanlıcılık Suçlaması. Ocak 20, 2021 tarihinde https://www.timeturk.com/yunan-bakan-dan-erdogan-a-neo-osmanlicilik-suclamasi/haber-1321784 adresinden alındı.
  • Türk Dil Kurumu, Kültür, Güvenlik. Ocak 25, 2021 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı.
  • Yaycı, C. (2020). Doğu Akdeniz’de Paylaşım Mücadelesi ve Türkiye, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
  • Yaycı, C. (2019). Libya Türkiye’nin Denizden Komşusudur, Doğu Akdeniz’de Deniz Alanlarının Sınırlandırılmasında Libya’nın Rolü, 4. Baskı, İstanbul: ASAM Yayınları.
  • Yaycı, C. (2019). Sorular ve Cevaplar ile Münhasır Ekonomik Bölge (MEB) Kavramı, 5. Baskı, İstanbul: Deniz Basımevi Müdürlüğü.
  • Yıldız, D. (2003). Akdeniz Havzası’nda Su Sorunları ve Türkiye, Ankara: TMMOB.
  • Zaman, R.U. (2009). “Strategic Culture: A Cultural Understanding of War”, Comparative Strategy, 28, 69.
There are 37 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects International Relations
Journal Section Research Article
Authors

Güngör Şahin

Sevgi Yılmaz 0000-0002-5193-8950

Publication Date June 20, 2021
Published in Issue Year 2021 Volume: 4 Issue: 1

Cite

APA Şahin, G., & Yılmaz, S. (2021). DOĞU AKDENİZ’DEKİ ENERJİ VE ÇEVRE İKİLEMİNDE STRATEJİK KÜLTÜRÜN ROLÜ. Academic Review of Humanities and Social Sciences, 4(1), 56-78.

 13582    13584    13587      13590      13594     13595     13598


   13969      14099       17154