DİJİTAL KÜLTÜR, DİJİTAL YERLİLER ve GÜNÜMÜZDEKİ YENİ FİLM SEYİR DENEYİMLERİ

Burak Medin

doi:10.17680/erciyesakademia.345705

Research Article

DIGITAL CULTURE, DIGITAL NATIVES and NEW VIEWING EXPERIENCES TODAY

Year 2018, Volume: 5 Issue: 3, 142 - 158, 29.01.2018

Burak Medin

https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.345705

Cited By: 6

Abstract

Film viewing experiences and viewing culture is changing
from the past times constantly. Communicational and cultural memory,
perception, way of thinking and action of the audience are shaped around the
cultural, social, economical and political conditions in a given society.
Another effective factor on the viewing practice is also the unique language of
communicational spaces itself. The leading role of forming the memory,
perception and the action of film viewing belongs to verbal, written,
electronic or digital culture of the audience. This study is based on digital
culture due to its focus on new film viewing practices since 2000’s. Digital
culture is a language and this language takes an important role on forming
recent viewing practice. In this context, this study tries to comprehend the
digitalized viewing culture and the effects of this language on film viewing
practices. In order to understand the new film viewing experiences which based
on digital culture since 2000’s, in-depth interviews have been held with
digital natives via semi-structured questions. The data that has been gathered have
been categorized via thematic analysis method and interpreted through a
sociological perspective on the basis of a theoretical framework that
constructed around the digital culture and space theories.

Keywords

Digital Culture, Digital Natives, Cinema Viewing Culture, New Viewing Experiences

References

Akbulut, H. (2014). Sinemaya Gitmek ve Seyir: Bir Sözlü Tarih Çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), 1-16.
Bahtin, M. (2005). Rabelais ve Dünyası. (Ç. Öztek, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Bauman, Z. (2006). Küreselleşme. (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bauman, Z. (2001). The Individualized Society. Cambridge and Malden: Polity Press.
Bauman, Z. (1998). Globalization: The Human Consequences. Cambridge: Polity Press.
Berkay, A. (2016). Lügat. Hece, Sayı: 234-235-236, s. 15-26.
Bryant, R. (2001). What Kind Of Space Is Cyberspace?. Minerva - An Internet Journal of Philosophy. Vol. 5, 138-155.
Castells, M. (2001).The Internet Galaxy. Oxford: Oxford University Press.
Cohen, J. E. (2007). Cyberspace as/and Space. Columbia Law Review 107.1 pp. 210–256.
Çetin, M., Özgiden, H. (2013). Dijital Kültür Sürecinde Dijital Yerliler ve Dijital Göçmenlerin Twitter Kullanım Davranışları Üzerine Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(1), s. 172-189.
Deuze, M. (2005) Participation, Remediation, Bricolage: Considering Principal Components of a Digital Culture. In: The Information Society, Cilt:22(2), pp. 63-75.
Foucault, M. (2001). Kelimeler ve Şeyler: İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi. (M. A. Kılıçbay). İstanbul: İmge Kitabevi.
Gibbons, S. (2007). Redefining the roles of information professionals in higher education to engage the net generation. Erişim: 2 Eylül 2017, Research Gate Ağ Sitesi: https://www. researchgate.net/publication/237557947_Redefining_the_Roles_of_Information_ Professionals_in_Higher_Education_to_Engage_the_Net_Generation.
Goffman E. (2012). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. (B. Cezar, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Harvey, D. (2008). Umut Mekânları. (Z. Gambetti, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Helsper, E.J. ve Eynon, R. (2016). Dijital Yerliler: Kanıt Nerede?, (M. Uyar, Çev.) H. Hülür ve C. Yaşın (Ed). Yeni Medya: Kullanıcının Yükselişi. (s. 39-62). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Jarvie, I. C. (1993). Sosyal Bir Kurum Olarak Sinemaya Gitmek. 25. Kare, 5, 22-25.
Jones, S. (1998). Cybersociety 2.0: Revisiting Computer-Mediated Community and Technology. London: Sage.
Levy, P. (2001). Cyberculture. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Manovich, L. (2001).The Language of New Media. Cambridge: MIT Press.
Morley, D., Robins, K. (1997). Kimlik Mekânları. (E. Zeybekoğlu, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Medin, B. (2017). Değişen Sinema Seyir Kültürünü Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Bağlamında Anlamak. Selçuk İletişim, 10(1), 357-386.
Nietzsche, F. (2011). Tragedyanın Doğuşu. (M. Tüzel, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
Osmanlı, U. (2016). Dijital Kültür Çağında Emeğin Değersizleştirilmesine Bir Eleştiri: Richard Sennett’te Zanaatkâr Kavramı. Hece, Sayı: 234-235-236, s. 231-233.
Özdemir, A. (2009). Katılımcı Kentli Kimliğinin Oluşumunda Kamusal Yeşil Alanların Rolü: Ankara Kent Parkları Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (1), 144-153.
Özdemir, N. (2008). Medya, Kültür ve Edebiyat. Ankara: Geleneksel Yayınları.
Öztürk, S. (2013). Türkiye’de Sinema Mekânlarını Sözlü Tarih Üzerinden Anlamak. Milli Folklor, 98, 19-31.
Öztürk, S. (2012). Mekân ve İktidar: Filmlerle İletişim Mekânlarının Altpolitikası. Ankara: Phoenix Yayınevi.
Poe, M. T. (2015). İletişim Tarihi-Konuşmanın Evriminden İnternete Medya ve Toplum. (U. Y. Kara, Çev.). İstanbul: Islık Yayınları.
Ritzer, G. (2000). Büyüsü Bozulmuş Dünyayı Büyülemek. (Ş. Süer Kaya, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Prensky, M. (2001a). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
Prensky, M. (2001b). Digital Natives, Digital Immigrants, Part 2: Do They Really Think Differently? On the Horizon, 9(6), 1-6.
Rosenthal, G. (1993). Reconstruction of Life Stories: Principles of Selection in Generating Stories for Narrative Biographical Interviews. R. H. Josselson and A. Liebblich. (Eds.). The Narrative Study of Lives. (pp. 59-91). London: Beverly Hills.
Smith, J., Skrbis, Z. ve Western, M. (2016). Dijital Yerli Mitinin Arka Planı Genç Avustralyalıların Çevrimiçi Zaman Kullanımını Anlamak. (E. Güngör, Çev.) Hülür ve C. Yaşın (Ed). Yeni Medya: Kullanıcının Yükselişi. (s. 63-84). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Thompson, J. B. (2008). Medya ve Modernite. (S. Öztürk, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Thompson, P. (2006). 21. Yüzyılda Sözlü Tarih İçin Potansiyeller ve Meydan Okumalar. A. İlyasoğlu ve G, Kayacan. (Ed). Kuşaklar Deneyimler Tanıklıklar Türkiye’de Sözlü Tarih Çalışmaları Konferansı. (s. 23- 38). İstanbul. Tarih Vakfı.
Yağcı, M. (2005). Yazılı kültürün düşüşü sözlü kültürden yazılı kültüre ve elektronik kültüre geçiş süreçlerinde düşünsel ve toplumsal değişimler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, M. Z., Alaeddinoğlu F. (2007). Küreselleşme Çağında Değişen Mekân Algılamaları. İcanas 38, 845-862.
Chip. (2014). Erişim: 18 Nisan 2017, https://www.chip.com.tr/haber/vpn-nedir-ne-ise-yarar_45313.html
Haberler. (2015). Erişim: 18 Temmuz 2017, https://www.haberler.com/the-revenant-ve-the-hateful-eight-sinemadan-once-7989706-haberi/
Milliyet. (2017). Erişim: 15 Temmuz 2017, http://www.milliyet.com.tr/sahan-a-periscope-soku- -magazin-2405939/

DİJİTAL KÜLTÜR, DİJİTAL YERLİLER ve GÜNÜMÜZDEKİ YENİ FİLM SEYİR DENEYİMLERİ

Year 2018, Volume: 5 Issue: 3, 142 - 158, 29.01.2018

Burak Medin

https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.345705

Cited By: 6

Abstract

Geçmişten günümüze film seyretme deneyimleri ve seyir
kültürü, değişim ve dönüşüm içindedir. İzleyicilerin iletişimsel ve kültürel
belleği, algısı, düşünüş biçimi ve edimleri, içinde bulunduğu toplumun
kültürel, toplumsal, ekonomik ve politik koşulları ekseninde şekillenmektedir.
İletişim mekânlarının kendine özgü dili de seyir pratiği üzerinde son derece
etkili olan diğer bir eyleyendir. Belleği, algıyı ve film seyretme edimini
biçimlendiren unsurların başında ise izleyicinin özelliklerini taşıdığı sözlü,
yazılı, elektronik ya da dijital kültür gelmektedir. Bu çalışma 2000’li
yıllardan günümüze yeni film seyir deneyimlerine odaklandığından dijital kültür
temellidir. Dijital kültür bir dildir ve bu dil de günümüz seyir pratiklerini
biçimlendirmede önemli bir rol üstlenmektedir. Dijitalleşen bu dil aynı zamanda
bir iletişim mekânından da kopuk değildir. Bu bağlamda bu çalışma dijitalleşen
seyir kültürünü ve bu dilin film seyretme pratikleri üzerindeki etkisini
dijital kültür ve mekân teorileri bağlamında anlamaya çalışmaktadır.
2000’lerden günümüze dijital kültür temelli yeni film seyir deneyimlerini
anlamak adına yarı yapılandırılmış sorular bağlamında dijital yerlilerle
derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş, elde edilen veriler tematik analiz
yöntemiyle sınıflandırılarak kuramsal çerçeve ekseninde sosyolojik bir bakışla
yorumlanmıştır.

Keywords

Dijital Kültür, Dijital Yerliler, Sinema Seyir Kültürü, Yeni Seyir Deneyimleri

References

Akbulut, H. (2014). Sinemaya Gitmek ve Seyir: Bir Sözlü Tarih Çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), 1-16.
Bahtin, M. (2005). Rabelais ve Dünyası. (Ç. Öztek, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Bauman, Z. (2006). Küreselleşme. (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bauman, Z. (2001). The Individualized Society. Cambridge and Malden: Polity Press.
Bauman, Z. (1998). Globalization: The Human Consequences. Cambridge: Polity Press.
Berkay, A. (2016). Lügat. Hece, Sayı: 234-235-236, s. 15-26.
Bryant, R. (2001). What Kind Of Space Is Cyberspace?. Minerva - An Internet Journal of Philosophy. Vol. 5, 138-155.
Castells, M. (2001).The Internet Galaxy. Oxford: Oxford University Press.
Cohen, J. E. (2007). Cyberspace as/and Space. Columbia Law Review 107.1 pp. 210–256.
Çetin, M., Özgiden, H. (2013). Dijital Kültür Sürecinde Dijital Yerliler ve Dijital Göçmenlerin Twitter Kullanım Davranışları Üzerine Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(1), s. 172-189.
Deuze, M. (2005) Participation, Remediation, Bricolage: Considering Principal Components of a Digital Culture. In: The Information Society, Cilt:22(2), pp. 63-75.
Foucault, M. (2001). Kelimeler ve Şeyler: İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi. (M. A. Kılıçbay). İstanbul: İmge Kitabevi.
Gibbons, S. (2007). Redefining the roles of information professionals in higher education to engage the net generation. Erişim: 2 Eylül 2017, Research Gate Ağ Sitesi: https://www. researchgate.net/publication/237557947_Redefining_the_Roles_of_Information_ Professionals_in_Higher_Education_to_Engage_the_Net_Generation.
Goffman E. (2012). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. (B. Cezar, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Harvey, D. (2008). Umut Mekânları. (Z. Gambetti, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Helsper, E.J. ve Eynon, R. (2016). Dijital Yerliler: Kanıt Nerede?, (M. Uyar, Çev.) H. Hülür ve C. Yaşın (Ed). Yeni Medya: Kullanıcının Yükselişi. (s. 39-62). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Jarvie, I. C. (1993). Sosyal Bir Kurum Olarak Sinemaya Gitmek. 25. Kare, 5, 22-25.
Jones, S. (1998). Cybersociety 2.0: Revisiting Computer-Mediated Community and Technology. London: Sage.
Levy, P. (2001). Cyberculture. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Manovich, L. (2001).The Language of New Media. Cambridge: MIT Press.
Morley, D., Robins, K. (1997). Kimlik Mekânları. (E. Zeybekoğlu, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Medin, B. (2017). Değişen Sinema Seyir Kültürünü Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Bağlamında Anlamak. Selçuk İletişim, 10(1), 357-386.
Nietzsche, F. (2011). Tragedyanın Doğuşu. (M. Tüzel, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
Osmanlı, U. (2016). Dijital Kültür Çağında Emeğin Değersizleştirilmesine Bir Eleştiri: Richard Sennett’te Zanaatkâr Kavramı. Hece, Sayı: 234-235-236, s. 231-233.
Özdemir, A. (2009). Katılımcı Kentli Kimliğinin Oluşumunda Kamusal Yeşil Alanların Rolü: Ankara Kent Parkları Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (1), 144-153.
Özdemir, N. (2008). Medya, Kültür ve Edebiyat. Ankara: Geleneksel Yayınları.
Öztürk, S. (2013). Türkiye’de Sinema Mekânlarını Sözlü Tarih Üzerinden Anlamak. Milli Folklor, 98, 19-31.
Öztürk, S. (2012). Mekân ve İktidar: Filmlerle İletişim Mekânlarının Altpolitikası. Ankara: Phoenix Yayınevi.
Poe, M. T. (2015). İletişim Tarihi-Konuşmanın Evriminden İnternete Medya ve Toplum. (U. Y. Kara, Çev.). İstanbul: Islık Yayınları.
Ritzer, G. (2000). Büyüsü Bozulmuş Dünyayı Büyülemek. (Ş. Süer Kaya, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Prensky, M. (2001a). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
Prensky, M. (2001b). Digital Natives, Digital Immigrants, Part 2: Do They Really Think Differently? On the Horizon, 9(6), 1-6.
Rosenthal, G. (1993). Reconstruction of Life Stories: Principles of Selection in Generating Stories for Narrative Biographical Interviews. R. H. Josselson and A. Liebblich. (Eds.). The Narrative Study of Lives. (pp. 59-91). London: Beverly Hills.
Smith, J., Skrbis, Z. ve Western, M. (2016). Dijital Yerli Mitinin Arka Planı Genç Avustralyalıların Çevrimiçi Zaman Kullanımını Anlamak. (E. Güngör, Çev.) Hülür ve C. Yaşın (Ed). Yeni Medya: Kullanıcının Yükselişi. (s. 63-84). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Thompson, J. B. (2008). Medya ve Modernite. (S. Öztürk, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Thompson, P. (2006). 21. Yüzyılda Sözlü Tarih İçin Potansiyeller ve Meydan Okumalar. A. İlyasoğlu ve G, Kayacan. (Ed). Kuşaklar Deneyimler Tanıklıklar Türkiye’de Sözlü Tarih Çalışmaları Konferansı. (s. 23- 38). İstanbul. Tarih Vakfı.
Yağcı, M. (2005). Yazılı kültürün düşüşü sözlü kültürden yazılı kültüre ve elektronik kültüre geçiş süreçlerinde düşünsel ve toplumsal değişimler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, M. Z., Alaeddinoğlu F. (2007). Küreselleşme Çağında Değişen Mekân Algılamaları. İcanas 38, 845-862.
Chip. (2014). Erişim: 18 Nisan 2017, https://www.chip.com.tr/haber/vpn-nedir-ne-ise-yarar_45313.html
Haberler. (2015). Erişim: 18 Temmuz 2017, https://www.haberler.com/the-revenant-ve-the-hateful-eight-sinemadan-once-7989706-haberi/
Milliyet. (2017). Erişim: 15 Temmuz 2017, http://www.milliyet.com.tr/sahan-a-periscope-soku- -magazin-2405939/

There are 42 citations in total.

Details

Journal Section	Türkçe Araştırma Makaleleri
Authors	Burak Medin
Publication Date	January 29, 2018
Submission Date	October 23, 2017
Published in Issue	Year 2018 Volume: 5 Issue: 3

Cite

APA	Medin, B. (2018). DİJİTAL KÜLTÜR, DİJİTAL YERLİLER ve GÜNÜMÜZDEKİ YENİ FİLM SEYİR DENEYİMLERİ. Erciyes İletişim Dergisi, 5(3), 142-158. https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.345705