Dissertation
BibTex RIS Cite

Kamusal Alanın Dönüşümü Bağlamında Dijital Platformlarda Kadın Hareketleri

Year 2023, Issue: 10, 243 - 259, 20.06.2023
https://doi.org/10.56676/kiad.1263431

Abstract

Birbirleriyle bağlantısız ama genellikle benzer ilgi odaklarına sahip çok sayıda insanın bir araya gelerek çeşitli ilişkilerde bulunduğu topluluklar kitleleri oluşturmaktadır. Geçmişten günümüze kadar kitlelerin çok farklı şekillerde bir araya geldikleri görülmektedir. Bu bir aradalık bazen bir yenilik, bazen bir değişim veya düzen kurma amacıyla oluşmaktadır. Özellikle 19. yüzyılda bireylerin fikir paylaşmak, sohbet etmek, değişim yaratmak için toplandığı yer kamusal alanlardı. Çağlar geçtikçe kamusal alanlar üzerinde bir araya gelen bireyler, teknolojinin gelişimi ile birlikte dijital ortamlar üzerinde de hareketlilik sağlamaya başlamışlardır. Özellikle sosyal medya platformlarının ortaya çıkması, toplumsal hareketliliğin bu ortamlarda kendine yer edinmesini sağlamıştır. Bu toplumsal hareketliliğin bir boyutunu da kadın hareketleri oluşturmaktadır. Kadınların kendi hakları için mücadeleleri, 1700’lü yıllara dayansa da bu mücadelenin evrenselliği ve görünürlüğü için teknolojiye bakmak yeterlidir. İşte bu çalışma, geçmiş ile şimdi arasındaki kadın hareketlerinin bağını kurarak evrensel bir kadın hareketinin kamusal alan izdüşümüne odaklanmaktadır. Çalışma, geçmişten günümüze kamusal alan ve kadın hareketlerinin literatürünü tarayarak ve bir araya getirerek özellikle bu iki kavramın dijital platformlardaki değişimini yansıtmayı amaçlamaktadır. Araştırmanın sonucunda, kamusal alanın teknoloji temelli dönüşümünün kadın hareketlerini küresel alanda etkilediği bulgulanmıştır.

References

  • Akan, E. ve Gürhan, N. (2020). Feminizmin "e-hali": Dijital feminizm üzerine bir araştırma. Hafıza, 2(2), 4-22.
  • Alikılıç, Ö. & Baş, Ş. (2020). Dijital feminizm: hashtag’in cinsiyeti. Fe Dergi ,11(1), 89-111.
  • Arat, N. (2010). Feminizmin abc'si. İstanbul: Say Yayınları.
  • Arendt, H. (1994). İnsanlık durumu. (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Arendt, H. (1996). Geçmişle gelecek arasında. (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bauman, Z. (2010). Küreselleşme: Toplumsal sonuçları. (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BBC. (2022, Aralık). MeToo hareketinin beşinci yılı: Ne değişti?. Erişim adresi: https://www.bbc.com/turkce/articles/crg3jk3rzweo
  • Binark, M. ve Gencel Bek, M. (2007). Eleştirel medya okuryazarlığı: Kuramsal yaklaşımlar ve uygulamalar, İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • Çaha, Ö. (1994). Feminizm ve sivil toplum. Birikim Dergisi, (59), 79-88.
  • Dacheux, E. (2012). Kamusal alan. (H. Köse, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Güngör, N. (2013). İletişim kuramlar yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Habermas, J. (2004). Kamusallığın yapısal dönüşümü. (M. S. Tanıl Bora, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Imma, T. (2005).Television and ınternet in the construction of ıdentity. M, Castells (Ed.), The network sciety: A cross-cultural perspective.(s.385-401) içinde. Northampton: Edgar Elgar.
  • Karaduman, S. (2010). Modernizmden postmodernizme kimliğin yapısal dönüşümü. Journal Of Yaşar University,5(17), 2886-2899.
  • Karataş, H. (1998). Sivil itaatsizlik ne kadar itaatsiz. Doğu Batı Dergisi, (5), 171-193.
  • Kaya, Ş. (2018). Kadın ve sosyal medya. Gaziantep University Journal of Social Sciences 17(2), 563-576. Doi: 10.21547/jss.363932
  • Kolay, H. (2015). Kadın hareketlerinin süreçleri, talepleri ve kazanımları. EMO Kadın Bülteni,(3), 5-11.
  • Köse, H. (2007). Küresel akıntıya karşı sivil arayışlar alternatif medya. İstanbul: Yirmidört Yayınları.
  • Mutlu, M. (2006). İnternet ve demokratik katılım. E. Akyazı ve diğerleri (Ed.), Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim Uluslararası Konferans Kitabı (s.247-253) içinde İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Notz, G. (2012). Feminizm. (S. D. Çetinkaya, Çev.). Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Onat, N. (2013). Kamusal alan ve sınırları. İstanbul: Durak İstanbul Yayınları.
  • Özmen, S. (2004). Kamusal alan olarak televizyonda devlet otoritesine direnenler ve televizyon dizilerinde temsili. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Savut, E. (2016). Kültür endüstrisi:Kamusal alanın tüketimi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 15-28.
  • Şen, A.F. & Taş, H. (2021). Gençlerin dijital kamusal alan pratikleri: Gri bölge gençlik inisiyatifi örneği. Global Media Journal TR Edition, 12(23), 58-88.
  • Tandoğan, Ş. M. (2021). İran’da kadın hareketleri: Beyaz çarşamba hareketi örneği. İran Çalışmaları Dergisi, 5(2), 205-234 . Doi: 10.33201/iranian.982222
  • Taş, G. (2016). Feminizm üzerine genel bir değerlendirme: Kavramsal analizi, tarihsel süreçleri ve dönüşümleri. Akademik Hassasiyetler, 3(5), 163-175.
  • Terkan, B. (2010). Kadın örgütlerinin interneti alternatif medya olarak kullanımı üzerine bir inceleme. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(3), 34-55.
  • Turanlı, E. & Tahıry, K. (2022). Yeni toplumsal hareketler bağlamında bir dijital aktivizm örneği: Afganistan kadın hareketi myredlıne. Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, (19), 116-143.
  • Varol, A. (2010). Bilgi toplumunda kamusal alan. Beykoz Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (4), 121-129.
  • Yükselbaba, Ü. (2012). Habermas ve kamusal alan: burjuva kamusallık ilkesinden iletişimsel kamusallığa geçiş. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.

Women’s Movements on Digital Platforms in the Context of Transformation of Public Sphere

Year 2023, Issue: 10, 243 - 259, 20.06.2023
https://doi.org/10.56676/kiad.1263431

Abstract

Many people who are disconnected from each other but generally with similar interests come together to form communities in which they have various relationships. From the past to the present, the masses have come together in many different ways. This coexistence sometimes occurs for the purpose of innovation and sometimes for the purpose of change or order. Especially in the 19th century, public spaces were places where individuals gathered to share ideas, chat, and create changes. As the age passed, individuals who came together in public spaces started to provide mobility in digital environments with the development of technology. The emergence of social media platforms has enabled social mobility to gain a foothold in these environments. One dimension of social mobility is women's movement. Although the struggle of women for their rights dates back to the 1700s, it is sufficient to examine technology for the universality and visibility of this struggle. This study focuses on the public space projection of a universal women's movement by establishing a link between the past and present. This study aims to reflect the change of these two concepts in digital platforms by scanning and bringing together the literature of the public sphere and women's movements from past to present. This research found that the technology-based transformation of the public sphere allows women's movements to have global repercussions.

References

  • Akan, E. ve Gürhan, N. (2020). Feminizmin "e-hali": Dijital feminizm üzerine bir araştırma. Hafıza, 2(2), 4-22.
  • Alikılıç, Ö. & Baş, Ş. (2020). Dijital feminizm: hashtag’in cinsiyeti. Fe Dergi ,11(1), 89-111.
  • Arat, N. (2010). Feminizmin abc'si. İstanbul: Say Yayınları.
  • Arendt, H. (1994). İnsanlık durumu. (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Arendt, H. (1996). Geçmişle gelecek arasında. (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bauman, Z. (2010). Küreselleşme: Toplumsal sonuçları. (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BBC. (2022, Aralık). MeToo hareketinin beşinci yılı: Ne değişti?. Erişim adresi: https://www.bbc.com/turkce/articles/crg3jk3rzweo
  • Binark, M. ve Gencel Bek, M. (2007). Eleştirel medya okuryazarlığı: Kuramsal yaklaşımlar ve uygulamalar, İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • Çaha, Ö. (1994). Feminizm ve sivil toplum. Birikim Dergisi, (59), 79-88.
  • Dacheux, E. (2012). Kamusal alan. (H. Köse, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Güngör, N. (2013). İletişim kuramlar yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Habermas, J. (2004). Kamusallığın yapısal dönüşümü. (M. S. Tanıl Bora, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Imma, T. (2005).Television and ınternet in the construction of ıdentity. M, Castells (Ed.), The network sciety: A cross-cultural perspective.(s.385-401) içinde. Northampton: Edgar Elgar.
  • Karaduman, S. (2010). Modernizmden postmodernizme kimliğin yapısal dönüşümü. Journal Of Yaşar University,5(17), 2886-2899.
  • Karataş, H. (1998). Sivil itaatsizlik ne kadar itaatsiz. Doğu Batı Dergisi, (5), 171-193.
  • Kaya, Ş. (2018). Kadın ve sosyal medya. Gaziantep University Journal of Social Sciences 17(2), 563-576. Doi: 10.21547/jss.363932
  • Kolay, H. (2015). Kadın hareketlerinin süreçleri, talepleri ve kazanımları. EMO Kadın Bülteni,(3), 5-11.
  • Köse, H. (2007). Küresel akıntıya karşı sivil arayışlar alternatif medya. İstanbul: Yirmidört Yayınları.
  • Mutlu, M. (2006). İnternet ve demokratik katılım. E. Akyazı ve diğerleri (Ed.), Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim Uluslararası Konferans Kitabı (s.247-253) içinde İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Notz, G. (2012). Feminizm. (S. D. Çetinkaya, Çev.). Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Onat, N. (2013). Kamusal alan ve sınırları. İstanbul: Durak İstanbul Yayınları.
  • Özmen, S. (2004). Kamusal alan olarak televizyonda devlet otoritesine direnenler ve televizyon dizilerinde temsili. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Savut, E. (2016). Kültür endüstrisi:Kamusal alanın tüketimi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 15-28.
  • Şen, A.F. & Taş, H. (2021). Gençlerin dijital kamusal alan pratikleri: Gri bölge gençlik inisiyatifi örneği. Global Media Journal TR Edition, 12(23), 58-88.
  • Tandoğan, Ş. M. (2021). İran’da kadın hareketleri: Beyaz çarşamba hareketi örneği. İran Çalışmaları Dergisi, 5(2), 205-234 . Doi: 10.33201/iranian.982222
  • Taş, G. (2016). Feminizm üzerine genel bir değerlendirme: Kavramsal analizi, tarihsel süreçleri ve dönüşümleri. Akademik Hassasiyetler, 3(5), 163-175.
  • Terkan, B. (2010). Kadın örgütlerinin interneti alternatif medya olarak kullanımı üzerine bir inceleme. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(3), 34-55.
  • Turanlı, E. & Tahıry, K. (2022). Yeni toplumsal hareketler bağlamında bir dijital aktivizm örneği: Afganistan kadın hareketi myredlıne. Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, (19), 116-143.
  • Varol, A. (2010). Bilgi toplumunda kamusal alan. Beykoz Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (4), 121-129.
  • Yükselbaba, Ü. (2012). Habermas ve kamusal alan: burjuva kamusallık ilkesinden iletişimsel kamusallığa geçiş. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
There are 30 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies
Journal Section Dissertation
Authors

Elif Pınar Aciyan 0000-0002-2162-5830

Murad Karaduman 0000-0002-6700-8547

Publication Date June 20, 2023
Published in Issue Year 2023 Issue: 10

Cite

APA Aciyan, E. P., & Karaduman, M. (2023). Kamusal Alanın Dönüşümü Bağlamında Dijital Platformlarda Kadın Hareketleri. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi(10), 243-259. https://doi.org/10.56676/kiad.1263431