Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Today’s Cinema Viewing Agenda

Yıl 2018, Sayı: 28, 43 - 62, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436018

Öz

Within the cinema viewing culture, cinema viewing agenda emerges as an important research title. It is obvious that many factors play a role on the audience’s choice of watching movies and determining their own cinema viewing agenda. The construction of the cinema viewing agenda changes due the applications and virtual spaces built by the developments in computer technology. One of the most important questions in this change and transformation is whether the audience is on the lookout for a more autonomous and spontaneous decision or on the axis of different dynamics. The main problem that this study focuses on is whether the cinema viewing agenda is on an impractical and repressive axis pushed from above or on an autonomous and more independent framework against the impractical film canons or other actors. It is aimed to understand and discuss which actors play a role in the audience’s film watching preferences and which elements the audience prioritize more in determining the audience’s viewing agenda. In this study, a questionnaire was prepared as a data collection instrument and these questions were directed to 50 people who were determined using the purposive sampling technique. In addition, in-depth interviews were conducted through semistructured questions with 15 digital natives. The data obtained from these  questions and interviews were discussed/categorized together and common themes were identified. As a result, all data were analyzed in the context of thematic analysis in order to understand how today’s cinema viewing agenda has been determined.


Kaynakça

  • Akbulut, H. (2014). Sinemaya gitmek ve seyir: Bir sözlü tarih çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), 1-16.
  • Allen, R. C. (2006) Relocating American film history: The problem of the emprical. Cultural Studies, 20:1, 48-88.
  • Altman, C. F. (1977). Towards a historiography of American film. Cinema Journal, 16, 1-25.
  • Benjamin, W. (2003). The Work of Art in the Age of Its Technological Reproducibility. Cambridge: Harvard University.
  • Casetti, F. (1998). Inside the gaze: The fiction film and its spectator. USA: Indiana University Press.
  • Corbett, S., Wessels, B. (2017). Active audiences and reflexivity: How film audiences form in northern English regions. Journal of Audience Reception Studies, Vol. 14, Issue 2, 63-79.
  • Chuu, S., Chang, J., Zaichkowsky, J. (2009). Exploring Art Film Audiences: A Marketing Analysis. Journal of Promotion Management, 15, 212-228.
  • Erkılıç, H. (2009). Düş şatolarından çoklu salonlara değişen seyir kültürü ve sinema. Kebikeç, 27, 143-162.
  • Harvey, D. (2008). Umut mekânları. (Z. Gambetti, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Jarvie, I. C. (1993). Sosyal Bir Kurum Olarak Sinemaya Gitme. (Gülseren Güçhan, Çev.). 25. Kare, Sayı: 5, 22-25. Kırel, S. (2010). Kültürel çalışmalar ve sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
  • Kırel, S. (2005). Yeşilçam öykü sineması. İstanbul: Babil Yayınları. Kuhn, A. (2002). An everyday magic: Cinema and cultural memory. London, NY: I.B. Tauris. Mayne, J. (1993). Cinema and spectatorship. London, New York: Routledge.
  • Medin, B. (2018). Dijital kültür, dijital yerliler ve günümüzdeki yeni film seyir deneyimleri. Erciyes İletişim Dergisi Akademia, Cilt 5, Sayı 3, 142-158.
  • Medin, B. (2017). Değişen Sinema Seyir Kültürünü Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Bağlamında Anlamak. Selçuk İletişim, 10(1), 357-386.
  • Okumuş, F. (2014). Sinema tarih yazımı: Türk sineması tarihyazımı için yöntem arayışı. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Özsoy, A. (2017). Sinema, yeni seyir deneyimleri ve çocuk izleyici. TRT Akademi, Cilt 2, Sayı 4, 356-374.
  • Öztürk, S. (2013). Türkiye’de sinema mekânlarını sözlü tarih üzerinden anlamak. Milli Folklor, 98, 19-31.
  • Pezzella, M. (2006). Sinemada estetik. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital ımmigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
  • Prensky, M. (2001b). Digital natives, digital ımmigrants, part 2: Do they really think differently? On the Horizon, 9(6), 1-6.
  • Ritzer, G. (2000). Büyüsü bozulmuş dünyayı büyülemek. (Ş. Süer Kaya, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Scognamillo, G. (2014). Türk Sineması Tarihi. Ankara: Kabalcı Yayıncılık.
  • Srinivas, L. (2002). The active audience: spectatorship, social relations and the experience of cinema in India. Media, Culture & Society, Vol. 24: 155-173.
  • Stacey, J. (1994). Star Gazing: Holywood Cinema and Female Spectatoship. London and NY.: Routledge.
  • Staiger, J. (2000). Perverse Spectators: The Practices of Film Reception. New York: New York University Pres.
  • Tilgen, N. (1956). Bugüne kadar filmciliğimiz. Yeni Yıldız Dergisi. Turner, G. (2006). Film as social practise. New York: Routledge.
  • Yüksel, A., Demir, B. (2014). 2000 Kuşağı’nın sinema filmleri izleme pratikleri. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), s. 31-54

Les motivations actuelles qui sous-tendent le choix de film des spectateurs de cinéma

Yıl 2018, Sayı: 28, 43 - 62, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436018

Öz

La motivation actuelle des spectateurs de cinéma à propos de leurs choix de film est un domaine important de recherche. Surtout avec le développement de la technologie informatique, la motivation des spectateurs de cinéma à propos de leur choix de film a subi une évolution. La question principale sur laquelle cette étude est basée est la suivante: la motivation pour le choix de film, est-elle imposée par des facteurs extérieurs ou déterminée d’une manière autonome et indépendante? Dans cette étude qui vise à comprendre et discuter les facteurs qui jouent un rôle sur les choix de film des spectateurs de cinéma et les éléments importants qui déterminent de leur motivation actuelle à propos de leurs choix, un questionnaire a été préparé pour recueillir des données et 50 personnes ont été interrogées. De plus, par le biais des questions semistructurées, on a réalisé des entretiens avec 15 personnes sur la plateforme virtuelle. A partir des données recueillies de ces questionnaires et des entretiens, les thèmes communs ont été déterminés. En conclusion toutes les données ont été analysées afin de comprendre la motivation actuelle des spectateurs de cinéma à propos de leurs choix de film.

Kaynakça

  • Akbulut, H. (2014). Sinemaya gitmek ve seyir: Bir sözlü tarih çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), 1-16.
  • Allen, R. C. (2006) Relocating American film history: The problem of the emprical. Cultural Studies, 20:1, 48-88.
  • Altman, C. F. (1977). Towards a historiography of American film. Cinema Journal, 16, 1-25.
  • Benjamin, W. (2003). The Work of Art in the Age of Its Technological Reproducibility. Cambridge: Harvard University.
  • Casetti, F. (1998). Inside the gaze: The fiction film and its spectator. USA: Indiana University Press.
  • Corbett, S., Wessels, B. (2017). Active audiences and reflexivity: How film audiences form in northern English regions. Journal of Audience Reception Studies, Vol. 14, Issue 2, 63-79.
  • Chuu, S., Chang, J., Zaichkowsky, J. (2009). Exploring Art Film Audiences: A Marketing Analysis. Journal of Promotion Management, 15, 212-228.
  • Erkılıç, H. (2009). Düş şatolarından çoklu salonlara değişen seyir kültürü ve sinema. Kebikeç, 27, 143-162.
  • Harvey, D. (2008). Umut mekânları. (Z. Gambetti, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Jarvie, I. C. (1993). Sosyal Bir Kurum Olarak Sinemaya Gitme. (Gülseren Güçhan, Çev.). 25. Kare, Sayı: 5, 22-25. Kırel, S. (2010). Kültürel çalışmalar ve sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
  • Kırel, S. (2005). Yeşilçam öykü sineması. İstanbul: Babil Yayınları. Kuhn, A. (2002). An everyday magic: Cinema and cultural memory. London, NY: I.B. Tauris. Mayne, J. (1993). Cinema and spectatorship. London, New York: Routledge.
  • Medin, B. (2018). Dijital kültür, dijital yerliler ve günümüzdeki yeni film seyir deneyimleri. Erciyes İletişim Dergisi Akademia, Cilt 5, Sayı 3, 142-158.
  • Medin, B. (2017). Değişen Sinema Seyir Kültürünü Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Bağlamında Anlamak. Selçuk İletişim, 10(1), 357-386.
  • Okumuş, F. (2014). Sinema tarih yazımı: Türk sineması tarihyazımı için yöntem arayışı. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Özsoy, A. (2017). Sinema, yeni seyir deneyimleri ve çocuk izleyici. TRT Akademi, Cilt 2, Sayı 4, 356-374.
  • Öztürk, S. (2013). Türkiye’de sinema mekânlarını sözlü tarih üzerinden anlamak. Milli Folklor, 98, 19-31.
  • Pezzella, M. (2006). Sinemada estetik. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital ımmigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
  • Prensky, M. (2001b). Digital natives, digital ımmigrants, part 2: Do they really think differently? On the Horizon, 9(6), 1-6.
  • Ritzer, G. (2000). Büyüsü bozulmuş dünyayı büyülemek. (Ş. Süer Kaya, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Scognamillo, G. (2014). Türk Sineması Tarihi. Ankara: Kabalcı Yayıncılık.
  • Srinivas, L. (2002). The active audience: spectatorship, social relations and the experience of cinema in India. Media, Culture & Society, Vol. 24: 155-173.
  • Stacey, J. (1994). Star Gazing: Holywood Cinema and Female Spectatoship. London and NY.: Routledge.
  • Staiger, J. (2000). Perverse Spectators: The Practices of Film Reception. New York: New York University Pres.
  • Tilgen, N. (1956). Bugüne kadar filmciliğimiz. Yeni Yıldız Dergisi. Turner, G. (2006). Film as social practise. New York: Routledge.
  • Yüksel, A., Demir, B. (2014). 2000 Kuşağı’nın sinema filmleri izleme pratikleri. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), s. 31-54

Günümüz Sinema Seyir Gündeminin Belirlenmesi

Yıl 2018, Sayı: 28, 43 - 62, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436018

Öz

Sinema seyir kültüründe seyir gündemi, önemli bir araştırma sahası ve başlık olarak karşımıza çıkar. Geçmişten günümüze özellikle bilgisayar teknolojisinde yaşanan gelişmelere bağlı gelişen uygulamalarla ve inşa edilen sanal uzamlarla birlikte sinema seyir gündeminin inşası da farklılaşmakta, değişip dönüşmektedir. Bu çalışmanın üzerinde durduğu temel sorunsal seyir gündeminin yukarıdan ve tahakküm edici bir eksende mi yoksa dayatmacı film kanonlarına ya da daha farklı eyleyenlere karşı daha özerk ve daha bağımsız bir çerçevede mi şekillendiğidir. İzleyicilerin film izleme tercihleri üzerinde hangi eyleyenlerin rol oynadığını ve izleyicinin seyir gündemlerini belirlemede hangi unsurlara daha çok önem verdiğini anlamayı ve tartışmayı amaçlayan bu çalışmada, öncelikle veri toplama tekniği olarak bir anket formu hazırlandı ve bu sorular 50 kişiye yöneltildi. Ayrıca yarı yapılandırılmış sorular bağlamında 15 dijital yerliyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirildi. Bu sorulardan ve görüşmelerden elde edilen veriler beraber ele alınarak/sınıflandırılarak ortak temalar belirlendi. Sonuç olarak tüm veriler günümüz sinema seyir gündeminin nasıl belirlendiğini anlamak adına analiz edildi.

Kaynakça

  • Akbulut, H. (2014). Sinemaya gitmek ve seyir: Bir sözlü tarih çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), 1-16.
  • Allen, R. C. (2006) Relocating American film history: The problem of the emprical. Cultural Studies, 20:1, 48-88.
  • Altman, C. F. (1977). Towards a historiography of American film. Cinema Journal, 16, 1-25.
  • Benjamin, W. (2003). The Work of Art in the Age of Its Technological Reproducibility. Cambridge: Harvard University.
  • Casetti, F. (1998). Inside the gaze: The fiction film and its spectator. USA: Indiana University Press.
  • Corbett, S., Wessels, B. (2017). Active audiences and reflexivity: How film audiences form in northern English regions. Journal of Audience Reception Studies, Vol. 14, Issue 2, 63-79.
  • Chuu, S., Chang, J., Zaichkowsky, J. (2009). Exploring Art Film Audiences: A Marketing Analysis. Journal of Promotion Management, 15, 212-228.
  • Erkılıç, H. (2009). Düş şatolarından çoklu salonlara değişen seyir kültürü ve sinema. Kebikeç, 27, 143-162.
  • Harvey, D. (2008). Umut mekânları. (Z. Gambetti, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Jarvie, I. C. (1993). Sosyal Bir Kurum Olarak Sinemaya Gitme. (Gülseren Güçhan, Çev.). 25. Kare, Sayı: 5, 22-25. Kırel, S. (2010). Kültürel çalışmalar ve sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
  • Kırel, S. (2005). Yeşilçam öykü sineması. İstanbul: Babil Yayınları. Kuhn, A. (2002). An everyday magic: Cinema and cultural memory. London, NY: I.B. Tauris. Mayne, J. (1993). Cinema and spectatorship. London, New York: Routledge.
  • Medin, B. (2018). Dijital kültür, dijital yerliler ve günümüzdeki yeni film seyir deneyimleri. Erciyes İletişim Dergisi Akademia, Cilt 5, Sayı 3, 142-158.
  • Medin, B. (2017). Değişen Sinema Seyir Kültürünü Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Bağlamında Anlamak. Selçuk İletişim, 10(1), 357-386.
  • Okumuş, F. (2014). Sinema tarih yazımı: Türk sineması tarihyazımı için yöntem arayışı. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Özsoy, A. (2017). Sinema, yeni seyir deneyimleri ve çocuk izleyici. TRT Akademi, Cilt 2, Sayı 4, 356-374.
  • Öztürk, S. (2013). Türkiye’de sinema mekânlarını sözlü tarih üzerinden anlamak. Milli Folklor, 98, 19-31.
  • Pezzella, M. (2006). Sinemada estetik. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital ımmigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
  • Prensky, M. (2001b). Digital natives, digital ımmigrants, part 2: Do they really think differently? On the Horizon, 9(6), 1-6.
  • Ritzer, G. (2000). Büyüsü bozulmuş dünyayı büyülemek. (Ş. Süer Kaya, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Scognamillo, G. (2014). Türk Sineması Tarihi. Ankara: Kabalcı Yayıncılık.
  • Srinivas, L. (2002). The active audience: spectatorship, social relations and the experience of cinema in India. Media, Culture & Society, Vol. 24: 155-173.
  • Stacey, J. (1994). Star Gazing: Holywood Cinema and Female Spectatoship. London and NY.: Routledge.
  • Staiger, J. (2000). Perverse Spectators: The Practices of Film Reception. New York: New York University Pres.
  • Tilgen, N. (1956). Bugüne kadar filmciliğimiz. Yeni Yıldız Dergisi. Turner, G. (2006). Film as social practise. New York: Routledge.
  • Yüksel, A., Demir, B. (2014). 2000 Kuşağı’nın sinema filmleri izleme pratikleri. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, 2 (Özel Sayı), s. 31-54
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Burak Medin

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Sayı: 28

Kaynak Göster

APA Medin, B. (2018). Günümüz Sinema Seyir Gündeminin Belirlenmesi. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(28), 43-62. https://doi.org/10.16878/gsuilet.436018

Creative Commons Lisansı