Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Arketipsel İmgelerin İkna Boyutu ve Türk Reklamlarında Görülme Sıklığı Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2018, Sayı: 28, 205 - 237, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436045

Öz

Bu makalenin amacı Türk reklamlarında arketipsel imgelerin ne sıklıkla ve hangi amaçla kullanıldığını ortaya koymak, sektörel bazda hangi arketiplere yoğunlaşıldığına yönelik çözümleme sunmaktır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk bölümünde ikna kavramının kuramsal çerçevesi ortaya koyulmuş; ikinci bölümde reklamlarla arketip kavramı arasındaki bağlantı irdelenerek, söz konusu bağlantının ikna edebilme aşamasındaki rolüne odaklanılmıştır. Üçüncü bölümde ise reklam analizi yoluyla reklamlarda arketip bulunup bulunmadığı ve hangi sektörde hangi arketipin baskın olarak kullanıldığı ortaya çıkarılmıştır. Bunu takiben sektörel anlamda baskın arketipin değişmesinin anlamına yönelik çıkarımlarda bulunularak genel bir tablo ortaya koyulmuştur. Araştırmanın sonuçları arketiplerin reklamlarda ikna amacı ile bilinçli olarak kullanıldığını ve sektörlerin yapısına göre yine bilinçli olarak, zihinde mesaj oluşturmak için belirli arketiplerin tercih edildiğini ortaya koymaktadır. 

Kaynakça

  • Adi, A., Crişan, C. ve Dincă, R. C. (2015). Stories, Heroes and Commercials: Spreading The Message Across with a New Type of Responsibility. Management Dynamics in the Knowledge Economy, 3(4), 749-764.
  • Anık, C. (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Ay, C., ve Yakın, V. (2017). Reklamlarla Marka Kişiliği Geliştirmek: Arketipler Tüketicileri Yakalayabiliyor Mu?. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(2), 161-178.
  • Ayanwale, A. B., Alimi, T., ve Ayanbimipe, M. A. (2005). The İnfluence of Advertising on Consumer Brand Preference. Journal of social sciences, 10(1), 9-16.
  • Aylesworth, A. B., Goodstein, R. C., ve Kalra, A. (1999). Effect of archetypal embeds on feelings: An indirect route to affecting attitudes?. Journal of Advertising, 28(3), 73-81.
  • Batır, F. ve Gürbüz, S. (2016). Türkiye’nin toplumsal kültür eğilimleri: Globe araştırmasından sonra ne değişti? 24. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 427-438, 28-31 Mayıs 2016, İstanbul.
  • Bechter, C., Farinelli, G., Daniel, R. D., ve Frey, M. (2016). Advertising between archetype and brand personality. Administrative Sciences, 6(2), 5.
  • Berger, J. (2011). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Bermeitinger, C., Goelz, R., Johr, N., Neumann, M., Ecker, U. K., ve Doerr, R. (2009). The hidden persuaders break into the tired brain. Journal of Experimental Social Psychology, 45(2), 320-326.
  • Campbell, J. (2008). The Hero with a Thousand Faces (Vol. 17). New World Library. Darıcı, S. (2013). Bilinçaltı Reklamcılık ve İletişim Teknikleri. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Demir, Y., Eroğlu, A. H. ve Bayraktar, S. (2013). Bankaların Kurumsal Reklam Uygulamalarının Kurum İmajına Etkisi. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 2(1), 1-25.
  • Demirkol, N. (2008). İngiliz Roman geleneğinde Çocuk Edebiyatının Gelişimi: Arketipçi Eleştiri Kuramına Göre Alice Harikalar Diyarında, Define Adası, Orman Kitabı Eserlerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Demirtaş Madran, A. (2012). Tutum, Tutum Değişimi ve İkna. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Du Toit, D. ve Coetzee, M. (2012). Archetypal Values of Science and Engineering Staff in Relation to Their Career Orientations. SA Journal of Industrial Psychology, 38(1), 1-14.
  • Groeppel-Klein, A., Domke, A., ve Bartmann, B. (2006). Pretty Woman Or Erin Brockovich? Unconscious and Conscious Reactions to Commercials and Movies Shaped By Fairy Tale Archetpyes–Results From Two Experimental Studies. Advances in Consumer Research, 33, 163-174.
  • Güleç, B. (2006). Reklamın Turistlerin Satın Alma Davranışları Bakımından İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(15), 127158.
  • Gümüş, S. (2009). “Macbeth” Filminin Roman Polanski Uyarlamasının Rüya ve Sanrı Sahnelerinin Jungçu Psikanalitik Simgelerinin Göstergebilimsel Çözümlemesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
  • Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • İleri, D. (2012). 1980 Sonrası Sanat ve Reklam Üzerine Temel Yaklaşımlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
  • Jung, C. G. (1969). Collected Works of CG Jung, (Volume 9): Archetypes and the Collective Unconscious. London: Routledge.
  • Jung, C. G. (1976). The Symbolic Life: Miscellaneous Writings. Princeton: Princeton University Press. Jung, C. G. (2013). Dört Arketip. İstanbul: Metis Yayınları
  • Kaftandjiev, C. (2016). Archetypes and Propaganda. Propaganda in the World and Local Conflicts, (2), 87-100.
  • Karabulut, M. (2015). İmgenin Psikanalitik Boyutu. Adıyaman Üniversitesi Bilim, Kültür ve Sanat Sempozyumu-II. Adıyaman: Adıyaman Üniversitesi.
  • Karadoğan Doruk, E. (2015). İknanın Sosyal Psikolojisi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Karremans, J. C., Stroebe, W., ve Claus, J. (2006). Beyond Vicary’s fantasies: The impact of subliminal priming and brand choice. Journal of Experimental Social Psychology, 42(6), 792-798.
  • Key, W. B. (1993). The Age of Manipulation The Con in Confidance The Sin in Sincere. Maryland: Medison Books. Orginally Published New York.
  • Kırdar, Y. (2012). Mysticism in subliminal advertising. JAMMO, 4(15), 222-239. Kociatkiewicz, J. ve Kostera, M. (2012). The Good Manager: An Archetypical Quest for Morally Sustainable Leadership. Organization Studies, 33(7), 861-878.
  • Mark, M. ve Pearson, C. S. (2001). The Hero and the Outlaw: Building Extraordinary Brands Through the Power of Archetypes. McGraw-Hill Education: NewYork.
  • Maso-Fleischman, R. (1997). Archetypal Research for Advertising: A SpanishLanguage Example. Journal of Advertising Research, 37(5), 81-85.
  • Mcluhan, M. (2001). The Medium is the Message. Gingko Press.
  • McPeek, R. W. (2008). The Pearson-Marr Archetype Indicator and Psychological Type. Journal of Psychological Type, 68(7), 52-66.
  • Munteanu, A., Costea, I., Palos, R. ve Jinaru A. (2010). Entering in the Essences Of Personality Studies Over Archetypes. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 2272-2276.
  • Neuman, W. L. (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar I. Ankara: Yayın Odası.
  • Okur, A., Göçen, G. ve Süğümlü, Ü. (2013). İkna Edici Yazma ve Karşılaştırmalı Bir Araştırma (Avustralya Ana Dili Öğretimi Ders Materyalleri ve Türkiye Örneği). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 167-197.
  • Olson, M. C. (1975, march 20-22). Subliminal Messages in Advertising. English Education Conference. 13th, Colorado Springs: Colorado.
  • Sağlam Arı, G., Armutlu, C., Güneri Tosunoğlu, N., ve Yücel Toy, B. (2009) Pozitivist ve Postpozitivist Paradigmalar Çerçevesinde Metodoloji Tartışmalarının Yönetim ve Pazarlama Alanlarına Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi İtisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(1), 113-141.
  • Seçim, M. Ö. (2013). Toplumsal Değişimlerin Siyasal Reklama Yansımaları: 20002010 Türkiye Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Siraj, S. ve Kumari, S. (2011). Archetyping the Brand: Strategy to Connect. The IUP Journal of Brand Management, 8(3), 47-59.
  • Solmaz, I. (2014). Nöropazarlama Faaliyetlerinde Bilinçaltı Reklamcılık ve Tüketici Algısı Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gediz Üniversitesi.
  • Swasy, J. L. ve Munch, J. M. (1985). Examining the Target of Receiver Elaborations: Rhetorical Question Effects on Source Processing and Persuasion. Journal of Consumer Research, 11(4), 877-886.
  • Taheri, M. ve Jalaly R. (2013). The Archetype of the Hero’s Journey in Odyssey. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World (IJLLALW) 4(2), 246-260.
  • Tosyalı, T. (2014). Reklam: Göstergebilimsel Çözümleme ve Markalaşma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Villate, V. M. (2012). Qualitative Research as a Hero’s Journey: Six Archetypes to Draw on. The Qualitative Report, 17(38), 1-9.
  • Wilson, E. J. ve Sherrell, D. L. (1993). Source Effects in Communication and Persuasion Research: A Meta-Analysis of Effect Size. Journal of the Academy of Marketing Science, 21(2), 101-112.
  • Woodside, A. G. ve Megehee, C. M. (2009). Travel Storytelling Theory and Practice. Anatolia, 20(1): 86-99.
  • Woodside, A. G., Megehee, C. M. ve Sood, S. (2012). Conversations with (in) the Collective Unconscious by Consumers, Brands, and Relevant Others. Journal of Business Research, 65(5), 594-602.
  • Yakın, V., Canan, A. Y., ve Yakın, M. (2014). Reklamlarda Kullanılan Marka Kişilik Arketiplerinin Göstergebilimsel Analizi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 345-355.
  • Yücel, H. (2017). Kurumsal Reklamcılık Algılamasına Yönelik Bir Araştırma: Ziraat Bankası Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 44-59.
  • Zambo, D. (2007). Using Picture Books to Provide Archetypes to Young Boys: Extending the Ideas of William Brozo. The Reading Teacher, 61(2), 124-131.

Dimension persuasive des images archétypiques et fréquence d’utilisation dans la publicité turque

Yıl 2018, Sayı: 28, 205 - 237, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436045

Öz

Cet article analyse fréquence et des objectifs de l’utilisation des images archétypiques dans la publicité turque par secteurs d’activité. La première partie du travail pose le cadre théorique du concept de persuasion. La deuxième partie étudie le lien entre l’archétype et la publicité pour mettre ensuite l’accent sur le rôle de ce lien dans le processus de persuasion. La troisième partie interroge si les images archétypiques sont utilisées dans la publicité et quelles images sont les plus fréquemment utilisées par quels secteurs d’activité. A l’issue de cette analyse, un tableau général des images archétypiques par secteurs d’activités est dressé, chaque secteur utilisant une image archétypique dominante différente. Des inférences sont faites quant au sens donné à chaque archétype dominant par le secteur d’activité en faisant usage. Les résultats de ces inférences montrent que les images archétypiques sont choisies et utilisées afin d’ancrer le message publicitaire dans les esprits et d’augmenter son pouvoir de persuasion. Par ailleurs, le choix de ces images se fait notamment en fonction de la spécificité de chaque secteur. Cette conclusion donne également des indices quant à la structure de planification et l’objectif final d’une publicité.

Kaynakça

  • Adi, A., Crişan, C. ve Dincă, R. C. (2015). Stories, Heroes and Commercials: Spreading The Message Across with a New Type of Responsibility. Management Dynamics in the Knowledge Economy, 3(4), 749-764.
  • Anık, C. (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Ay, C., ve Yakın, V. (2017). Reklamlarla Marka Kişiliği Geliştirmek: Arketipler Tüketicileri Yakalayabiliyor Mu?. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(2), 161-178.
  • Ayanwale, A. B., Alimi, T., ve Ayanbimipe, M. A. (2005). The İnfluence of Advertising on Consumer Brand Preference. Journal of social sciences, 10(1), 9-16.
  • Aylesworth, A. B., Goodstein, R. C., ve Kalra, A. (1999). Effect of archetypal embeds on feelings: An indirect route to affecting attitudes?. Journal of Advertising, 28(3), 73-81.
  • Batır, F. ve Gürbüz, S. (2016). Türkiye’nin toplumsal kültür eğilimleri: Globe araştırmasından sonra ne değişti? 24. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 427-438, 28-31 Mayıs 2016, İstanbul.
  • Bechter, C., Farinelli, G., Daniel, R. D., ve Frey, M. (2016). Advertising between archetype and brand personality. Administrative Sciences, 6(2), 5.
  • Berger, J. (2011). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Bermeitinger, C., Goelz, R., Johr, N., Neumann, M., Ecker, U. K., ve Doerr, R. (2009). The hidden persuaders break into the tired brain. Journal of Experimental Social Psychology, 45(2), 320-326.
  • Campbell, J. (2008). The Hero with a Thousand Faces (Vol. 17). New World Library. Darıcı, S. (2013). Bilinçaltı Reklamcılık ve İletişim Teknikleri. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Demir, Y., Eroğlu, A. H. ve Bayraktar, S. (2013). Bankaların Kurumsal Reklam Uygulamalarının Kurum İmajına Etkisi. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 2(1), 1-25.
  • Demirkol, N. (2008). İngiliz Roman geleneğinde Çocuk Edebiyatının Gelişimi: Arketipçi Eleştiri Kuramına Göre Alice Harikalar Diyarında, Define Adası, Orman Kitabı Eserlerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Demirtaş Madran, A. (2012). Tutum, Tutum Değişimi ve İkna. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Du Toit, D. ve Coetzee, M. (2012). Archetypal Values of Science and Engineering Staff in Relation to Their Career Orientations. SA Journal of Industrial Psychology, 38(1), 1-14.
  • Groeppel-Klein, A., Domke, A., ve Bartmann, B. (2006). Pretty Woman Or Erin Brockovich? Unconscious and Conscious Reactions to Commercials and Movies Shaped By Fairy Tale Archetpyes–Results From Two Experimental Studies. Advances in Consumer Research, 33, 163-174.
  • Güleç, B. (2006). Reklamın Turistlerin Satın Alma Davranışları Bakımından İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(15), 127158.
  • Gümüş, S. (2009). “Macbeth” Filminin Roman Polanski Uyarlamasının Rüya ve Sanrı Sahnelerinin Jungçu Psikanalitik Simgelerinin Göstergebilimsel Çözümlemesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
  • Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • İleri, D. (2012). 1980 Sonrası Sanat ve Reklam Üzerine Temel Yaklaşımlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
  • Jung, C. G. (1969). Collected Works of CG Jung, (Volume 9): Archetypes and the Collective Unconscious. London: Routledge.
  • Jung, C. G. (1976). The Symbolic Life: Miscellaneous Writings. Princeton: Princeton University Press. Jung, C. G. (2013). Dört Arketip. İstanbul: Metis Yayınları
  • Kaftandjiev, C. (2016). Archetypes and Propaganda. Propaganda in the World and Local Conflicts, (2), 87-100.
  • Karabulut, M. (2015). İmgenin Psikanalitik Boyutu. Adıyaman Üniversitesi Bilim, Kültür ve Sanat Sempozyumu-II. Adıyaman: Adıyaman Üniversitesi.
  • Karadoğan Doruk, E. (2015). İknanın Sosyal Psikolojisi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Karremans, J. C., Stroebe, W., ve Claus, J. (2006). Beyond Vicary’s fantasies: The impact of subliminal priming and brand choice. Journal of Experimental Social Psychology, 42(6), 792-798.
  • Key, W. B. (1993). The Age of Manipulation The Con in Confidance The Sin in Sincere. Maryland: Medison Books. Orginally Published New York.
  • Kırdar, Y. (2012). Mysticism in subliminal advertising. JAMMO, 4(15), 222-239. Kociatkiewicz, J. ve Kostera, M. (2012). The Good Manager: An Archetypical Quest for Morally Sustainable Leadership. Organization Studies, 33(7), 861-878.
  • Mark, M. ve Pearson, C. S. (2001). The Hero and the Outlaw: Building Extraordinary Brands Through the Power of Archetypes. McGraw-Hill Education: NewYork.
  • Maso-Fleischman, R. (1997). Archetypal Research for Advertising: A SpanishLanguage Example. Journal of Advertising Research, 37(5), 81-85.
  • Mcluhan, M. (2001). The Medium is the Message. Gingko Press.
  • McPeek, R. W. (2008). The Pearson-Marr Archetype Indicator and Psychological Type. Journal of Psychological Type, 68(7), 52-66.
  • Munteanu, A., Costea, I., Palos, R. ve Jinaru A. (2010). Entering in the Essences Of Personality Studies Over Archetypes. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 2272-2276.
  • Neuman, W. L. (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar I. Ankara: Yayın Odası.
  • Okur, A., Göçen, G. ve Süğümlü, Ü. (2013). İkna Edici Yazma ve Karşılaştırmalı Bir Araştırma (Avustralya Ana Dili Öğretimi Ders Materyalleri ve Türkiye Örneği). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 167-197.
  • Olson, M. C. (1975, march 20-22). Subliminal Messages in Advertising. English Education Conference. 13th, Colorado Springs: Colorado.
  • Sağlam Arı, G., Armutlu, C., Güneri Tosunoğlu, N., ve Yücel Toy, B. (2009) Pozitivist ve Postpozitivist Paradigmalar Çerçevesinde Metodoloji Tartışmalarının Yönetim ve Pazarlama Alanlarına Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi İtisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(1), 113-141.
  • Seçim, M. Ö. (2013). Toplumsal Değişimlerin Siyasal Reklama Yansımaları: 20002010 Türkiye Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Siraj, S. ve Kumari, S. (2011). Archetyping the Brand: Strategy to Connect. The IUP Journal of Brand Management, 8(3), 47-59.
  • Solmaz, I. (2014). Nöropazarlama Faaliyetlerinde Bilinçaltı Reklamcılık ve Tüketici Algısı Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gediz Üniversitesi.
  • Swasy, J. L. ve Munch, J. M. (1985). Examining the Target of Receiver Elaborations: Rhetorical Question Effects on Source Processing and Persuasion. Journal of Consumer Research, 11(4), 877-886.
  • Taheri, M. ve Jalaly R. (2013). The Archetype of the Hero’s Journey in Odyssey. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World (IJLLALW) 4(2), 246-260.
  • Tosyalı, T. (2014). Reklam: Göstergebilimsel Çözümleme ve Markalaşma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Villate, V. M. (2012). Qualitative Research as a Hero’s Journey: Six Archetypes to Draw on. The Qualitative Report, 17(38), 1-9.
  • Wilson, E. J. ve Sherrell, D. L. (1993). Source Effects in Communication and Persuasion Research: A Meta-Analysis of Effect Size. Journal of the Academy of Marketing Science, 21(2), 101-112.
  • Woodside, A. G. ve Megehee, C. M. (2009). Travel Storytelling Theory and Practice. Anatolia, 20(1): 86-99.
  • Woodside, A. G., Megehee, C. M. ve Sood, S. (2012). Conversations with (in) the Collective Unconscious by Consumers, Brands, and Relevant Others. Journal of Business Research, 65(5), 594-602.
  • Yakın, V., Canan, A. Y., ve Yakın, M. (2014). Reklamlarda Kullanılan Marka Kişilik Arketiplerinin Göstergebilimsel Analizi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 345-355.
  • Yücel, H. (2017). Kurumsal Reklamcılık Algılamasına Yönelik Bir Araştırma: Ziraat Bankası Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 44-59.
  • Zambo, D. (2007). Using Picture Books to Provide Archetypes to Young Boys: Extending the Ideas of William Brozo. The Reading Teacher, 61(2), 124-131.

Research on Persuasion Dimension of The Archetypal Images and Usage Frequency of Archetypes In Turkish Advertisements

Yıl 2018, Sayı: 28, 205 - 237, 28.06.2018
https://doi.org/10.16878/gsuilet.436045

Öz

The purpose of this article is to show how frequently and for what purpose archetypal images are used in Turkish advertisements and to analyze which archetypes are preferred on sectoral basis. This study consists of three parts. In the first part, the theoretical framework of the concept of persuasion is stated. In the second part, the connection between advertising and the concept of archetype is examined and it is focused on the role of the relevant connection in the process of persuasion. In the third part, through advertising analysis it is revealed whether archetype exists in advertisements and which archetype is used predominantly in which sector. Results of the study reveal that archetypes are used consciously in advertisements for persuasion and specific archetypes are consciously chosen to deliver a message. 

Kaynakça

  • Adi, A., Crişan, C. ve Dincă, R. C. (2015). Stories, Heroes and Commercials: Spreading The Message Across with a New Type of Responsibility. Management Dynamics in the Knowledge Economy, 3(4), 749-764.
  • Anık, C. (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Ay, C., ve Yakın, V. (2017). Reklamlarla Marka Kişiliği Geliştirmek: Arketipler Tüketicileri Yakalayabiliyor Mu?. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(2), 161-178.
  • Ayanwale, A. B., Alimi, T., ve Ayanbimipe, M. A. (2005). The İnfluence of Advertising on Consumer Brand Preference. Journal of social sciences, 10(1), 9-16.
  • Aylesworth, A. B., Goodstein, R. C., ve Kalra, A. (1999). Effect of archetypal embeds on feelings: An indirect route to affecting attitudes?. Journal of Advertising, 28(3), 73-81.
  • Batır, F. ve Gürbüz, S. (2016). Türkiye’nin toplumsal kültür eğilimleri: Globe araştırmasından sonra ne değişti? 24. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 427-438, 28-31 Mayıs 2016, İstanbul.
  • Bechter, C., Farinelli, G., Daniel, R. D., ve Frey, M. (2016). Advertising between archetype and brand personality. Administrative Sciences, 6(2), 5.
  • Berger, J. (2011). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Bermeitinger, C., Goelz, R., Johr, N., Neumann, M., Ecker, U. K., ve Doerr, R. (2009). The hidden persuaders break into the tired brain. Journal of Experimental Social Psychology, 45(2), 320-326.
  • Campbell, J. (2008). The Hero with a Thousand Faces (Vol. 17). New World Library. Darıcı, S. (2013). Bilinçaltı Reklamcılık ve İletişim Teknikleri. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Demir, Y., Eroğlu, A. H. ve Bayraktar, S. (2013). Bankaların Kurumsal Reklam Uygulamalarının Kurum İmajına Etkisi. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 2(1), 1-25.
  • Demirkol, N. (2008). İngiliz Roman geleneğinde Çocuk Edebiyatının Gelişimi: Arketipçi Eleştiri Kuramına Göre Alice Harikalar Diyarında, Define Adası, Orman Kitabı Eserlerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.
  • Demirtaş Madran, A. (2012). Tutum, Tutum Değişimi ve İkna. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Du Toit, D. ve Coetzee, M. (2012). Archetypal Values of Science and Engineering Staff in Relation to Their Career Orientations. SA Journal of Industrial Psychology, 38(1), 1-14.
  • Groeppel-Klein, A., Domke, A., ve Bartmann, B. (2006). Pretty Woman Or Erin Brockovich? Unconscious and Conscious Reactions to Commercials and Movies Shaped By Fairy Tale Archetpyes–Results From Two Experimental Studies. Advances in Consumer Research, 33, 163-174.
  • Güleç, B. (2006). Reklamın Turistlerin Satın Alma Davranışları Bakımından İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(15), 127158.
  • Gümüş, S. (2009). “Macbeth” Filminin Roman Polanski Uyarlamasının Rüya ve Sanrı Sahnelerinin Jungçu Psikanalitik Simgelerinin Göstergebilimsel Çözümlemesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
  • Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • İleri, D. (2012). 1980 Sonrası Sanat ve Reklam Üzerine Temel Yaklaşımlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
  • Jung, C. G. (1969). Collected Works of CG Jung, (Volume 9): Archetypes and the Collective Unconscious. London: Routledge.
  • Jung, C. G. (1976). The Symbolic Life: Miscellaneous Writings. Princeton: Princeton University Press. Jung, C. G. (2013). Dört Arketip. İstanbul: Metis Yayınları
  • Kaftandjiev, C. (2016). Archetypes and Propaganda. Propaganda in the World and Local Conflicts, (2), 87-100.
  • Karabulut, M. (2015). İmgenin Psikanalitik Boyutu. Adıyaman Üniversitesi Bilim, Kültür ve Sanat Sempozyumu-II. Adıyaman: Adıyaman Üniversitesi.
  • Karadoğan Doruk, E. (2015). İknanın Sosyal Psikolojisi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Karremans, J. C., Stroebe, W., ve Claus, J. (2006). Beyond Vicary’s fantasies: The impact of subliminal priming and brand choice. Journal of Experimental Social Psychology, 42(6), 792-798.
  • Key, W. B. (1993). The Age of Manipulation The Con in Confidance The Sin in Sincere. Maryland: Medison Books. Orginally Published New York.
  • Kırdar, Y. (2012). Mysticism in subliminal advertising. JAMMO, 4(15), 222-239. Kociatkiewicz, J. ve Kostera, M. (2012). The Good Manager: An Archetypical Quest for Morally Sustainable Leadership. Organization Studies, 33(7), 861-878.
  • Mark, M. ve Pearson, C. S. (2001). The Hero and the Outlaw: Building Extraordinary Brands Through the Power of Archetypes. McGraw-Hill Education: NewYork.
  • Maso-Fleischman, R. (1997). Archetypal Research for Advertising: A SpanishLanguage Example. Journal of Advertising Research, 37(5), 81-85.
  • Mcluhan, M. (2001). The Medium is the Message. Gingko Press.
  • McPeek, R. W. (2008). The Pearson-Marr Archetype Indicator and Psychological Type. Journal of Psychological Type, 68(7), 52-66.
  • Munteanu, A., Costea, I., Palos, R. ve Jinaru A. (2010). Entering in the Essences Of Personality Studies Over Archetypes. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 2272-2276.
  • Neuman, W. L. (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar I. Ankara: Yayın Odası.
  • Okur, A., Göçen, G. ve Süğümlü, Ü. (2013). İkna Edici Yazma ve Karşılaştırmalı Bir Araştırma (Avustralya Ana Dili Öğretimi Ders Materyalleri ve Türkiye Örneği). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(21), 167-197.
  • Olson, M. C. (1975, march 20-22). Subliminal Messages in Advertising. English Education Conference. 13th, Colorado Springs: Colorado.
  • Sağlam Arı, G., Armutlu, C., Güneri Tosunoğlu, N., ve Yücel Toy, B. (2009) Pozitivist ve Postpozitivist Paradigmalar Çerçevesinde Metodoloji Tartışmalarının Yönetim ve Pazarlama Alanlarına Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi İtisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(1), 113-141.
  • Seçim, M. Ö. (2013). Toplumsal Değişimlerin Siyasal Reklama Yansımaları: 20002010 Türkiye Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Siraj, S. ve Kumari, S. (2011). Archetyping the Brand: Strategy to Connect. The IUP Journal of Brand Management, 8(3), 47-59.
  • Solmaz, I. (2014). Nöropazarlama Faaliyetlerinde Bilinçaltı Reklamcılık ve Tüketici Algısı Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gediz Üniversitesi.
  • Swasy, J. L. ve Munch, J. M. (1985). Examining the Target of Receiver Elaborations: Rhetorical Question Effects on Source Processing and Persuasion. Journal of Consumer Research, 11(4), 877-886.
  • Taheri, M. ve Jalaly R. (2013). The Archetype of the Hero’s Journey in Odyssey. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World (IJLLALW) 4(2), 246-260.
  • Tosyalı, T. (2014). Reklam: Göstergebilimsel Çözümleme ve Markalaşma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Villate, V. M. (2012). Qualitative Research as a Hero’s Journey: Six Archetypes to Draw on. The Qualitative Report, 17(38), 1-9.
  • Wilson, E. J. ve Sherrell, D. L. (1993). Source Effects in Communication and Persuasion Research: A Meta-Analysis of Effect Size. Journal of the Academy of Marketing Science, 21(2), 101-112.
  • Woodside, A. G. ve Megehee, C. M. (2009). Travel Storytelling Theory and Practice. Anatolia, 20(1): 86-99.
  • Woodside, A. G., Megehee, C. M. ve Sood, S. (2012). Conversations with (in) the Collective Unconscious by Consumers, Brands, and Relevant Others. Journal of Business Research, 65(5), 594-602.
  • Yakın, V., Canan, A. Y., ve Yakın, M. (2014). Reklamlarda Kullanılan Marka Kişilik Arketiplerinin Göstergebilimsel Analizi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 345-355.
  • Yücel, H. (2017). Kurumsal Reklamcılık Algılamasına Yönelik Bir Araştırma: Ziraat Bankası Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 44-59.
  • Zambo, D. (2007). Using Picture Books to Provide Archetypes to Young Boys: Extending the Ideas of William Brozo. The Reading Teacher, 61(2), 124-131.
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sezgin Savaş

Sevimece Karadoğan Doruk

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2018
Kabul Tarihi 1 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Sayı: 28

Kaynak Göster

APA Savaş, S., & Karadoğan Doruk, S. (2018). Arketipsel İmgelerin İkna Boyutu ve Türk Reklamlarında Görülme Sıklığı Üzerine Bir Araştırma. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(28), 205-237. https://doi.org/10.16878/gsuilet.436045

Creative Commons Lisansı