Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 536 - 566, 27.04.2024

Ayşe Nur Çiftçi İskender Gümüş

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202

Öz

Yoksulluk kültürü yaklaşımı Lewis tarafından geliştirildi ve yarım asırdan fazladır uluslararası literatürde popülaritesi sürüyor. Bu yaklaşım, yoksulları ahlaki çöküntü içinde olmakla itham ettiğinden yoğun olarak eleştirilmektedir. Yoksulların aile yapısında bozulma olduğu, gayrimeşru doğumların ve boşanmanın yaygın olduğu savunulur. Bu savunum sadece ABD için değil, küresel olarak her yerde benzer şekilde yoksul arasında bozulmaya işaret eder. Bu çalışmanın ilk amacı, yoksulluk kültürünün evrensel homojenliğe sahip olmadığına Türkiye örneğinden kanıt göstermektir. Çalışma, detaylı olarak ilgili literatürün sunulmasıyla başlatılmıştır. Ardından 2019 yılı için aile yapısı ve gelir düzeyleri arasındaki ilişki, Pearson korelasyon analiziyle test edilmiştir. Veriler TÜİK’ten derlenmiş olup, analizler hem İBBS-2 hem de İBBS-3’e göre tekrar edilmiştir. Pearson korelasyon analizinin tercih edilmesinin sebebi, yüzyılı aşan süredir istatistik analizlerde yaygın olarak kullanılan en temel analiz yöntemlerinden birisi olmasındandır. Elde edilen bulgular, yoksulluk kültürü yaklaşımının Türkiye için geçerli olmadığını göstermiştir. Türkiye’de beklenenin aksine eğitim ve gelir düzeyi yükseldikçe boşananların ağırlığı artmaktadır. Özetle: 1) Boşanma, cinsiyetlere göre belirgin farklılaşmaya uğramaksızın gelir düzeyi yüksek olanlarda daha yaygındır. 2) Boşanmayla birlikte her iki cinsiyet arasında da belirgin bir farklılaşma yaşanmaksızın yüksek gelir düzeyi korunabilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yoksulluk Kültürü Sosyal Politika Sosyal Çalışma Aile Çalışmaları Yoksulluk Çalışmaları

Kaynakça

  • Alkan, E. Ö. (2018). Aile parçalanmasının çocuğun okul başarısına etkisi: Trabzon örneği. Karadeniz Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 4(5), 167-225. https://doi.org/10.31765/karen.438376
  • Alstott, A. (2013). Good for women. K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera & J. De Wispelaere. Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 186-188), Wiley-Blackwell.
  • Altaş, D., Kaspar, E. Ç. ve Ergüt, Ö. (2012). İlişki katsayılarının karşılaştırılması: Bir simülasyon çalışması. NKÜ Sosyal Bilimler Metinleri, 2(1), 1-9.
  • Arditti, J. A. (1997). Women, divorce, and economic risk. Family Court Review, 35(1), 79-89.
  • Atila Demir, S. & Genç Çelebi, Ş. (2017). Tek ebeveynli ailelerin sorunları: Nitel bir araştırma. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 111-128. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.333891
  • Aytaç, M. (1983). Korelasyon katsayılarının genelleştirilmesi. Uludağ Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 209-221.
  • Barış, İ. (2009). Sokakta yaşayan çocuklar ve aileleri (İstanbul örneği). İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları Dergisi, 39, 87-114.
  • Bennett, M. B. (1988). Afro-American women, poverty and mental health: A social essay. Women ve Health, 12(3-4), 213-228.
  • Biblarz, T. J. & Gottainer, G. (2000). Family structure and children's success: A comparison of widowed and divorced single‐mother families. Journal of Marriage and Family, 62(2), 533-548.
  • Brown, G. W. & Moran, P. M. (1997). Single mothers, poverty and depression. Psychological Medicine, 27(1), 21-33.
  • Brown, J. B. & Lichter, D. T. (2004). Poverty, welfare, and the livelihood strategies of nonmetropolitan single mothers. Rural Sociology, 69(2), 282-301.
  • De Vaus, D., Gray, M., Qu, L. & Stanton, D. (2017). The economic consequences of divorce in six OECD countries. Australian Journal of Social Issues, 52(2), 180-199. https://doi.org/10.1002/ajs4.13
  • Dewilde, C. & Uunk, W. (2008). Remarriage as a way to overcome the financial consequences of divorce: A test of the economic need hypothesis for European women. European Sociological Review, 24(3), 393-407. https://doi.org/10.1093/esr/jcn025.
  • Feyzioğlu, S. & Kuşçuoğlu, C. (2011). Tek ebeveynli aileler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 26, 97-110.
  • Finnie, R. (1993). Women, men, and the economic consequences of divorce: Evidence from Canadian longitudinal data. Canadian Review of Sociology, 30(2), 205-241.
  • Fisher, J. & Lyons, A. (2006). The ability of women to repay debt after divorce. Journal of Women, Politics ve Policy, 27(34), 161-168. https://doi.org/10.1300/J501v27n03_11
  • Gadalla, T. M. (2008). Gender differences in poverty rates after marital dissolution: A longitudinal study. Journal of Divorce ve Remarriage, 49(3-4),225-238. https://doi.org/10.1080/10502550802222493
  • Genceli, M. (1986). Ekonometri ve istatistik ilkeleri. Filiz Kitabevi.
  • González, L. (2008). Single mothers, welfare, and incentives to work, Labour, 22(3), 447- 468 https://doi.org/10.1111/j.14679914.2008.00417.x
  • Harkness, S., Gregg, P. & Fernández‐Salgado, M. (2020). The rise in single‐mother families and children’s cognitive development: Evidence from three British birth cohorts. Child development, 91(5), 1762-1785. https://doi.org/10.1111/cdev.13342
  • Hughes, J. (2000). Repartnering after divorce: Marginal mates and unwedded women. Family Matters, 55, 16-21. https://doi.org/10.4054/DemRes.2017.36.58
  • Karaaslan, İ. & Opçin, E. (2020). Tek ebeveynli ailelerin aldıkları sosyal yardımlar ve sosyal yardım beklentileri üzerine bir araştırma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(2), 81-103.
  • Karakuş Umar, E. (2019). Toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri, kadın yoksulluğu ve mikro kredi uygulamaları. C. Arslan (Ed.). Sosyoloji araştırmaları içinde, (s. 45-58). Akademisyen Kitabevi.
  • Kavşut, F. (2015). Tek ebeveyn olan kadınların sosyal dışlanmışlık sorunu: Ankara örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 50(1), 48-67.
  • Leopold, T. (2018). Gender differences in the consequences of divorce: A study of multiple outcomes. Demography, 55(3), 769-797. https://doi.org/10.1007/s13524-018-0667-6
  • Levine, A. (2013). Fairness to idleness: Is there a right not to work?, K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera, J. De Wispelaere (Eds.). Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 105-113). Wiley-Blackwell.
  • Lewis, O. (1959). Five families. Basic Books.
  • Lichter, D. T., Graefe, D. R. & Brown, J. B. (2003). Is marriage a Panacea? Union formation among economically disadvantaged unwed mothers. Social Problems, 50(1), 60-86. https://doi.org/10.1525/sp.2003.50.1.60
  • Lin, İ. F. & Brown, S. L. (2021). The economic consequences of gray divorce for women and men. The Journals of Gerontology: Series B, 76(10), 2073-2085. https://doi.org/10.1093/geronb/gbaa157
  • Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Detay Yayıncılık.
  • Mauldin, T. A. (1991). Economic consequences of divorce or Separation among women in poverty. Journal of Divorce ve Remarriage, 14(3-4), 163-178. https://doi.org/10.1300/J087v14n03_10
  • Mcdonald, L. & Robb, A. L. (2004). The economic legacy of divorce and separation for women in old age. Canadian Journal on Aging, 23(5), 83-97. https://doi.org/10.1353/cja.2005.0036
  • Meder, M. (2008). Sokak çocuklarının sosyo-kültürel ve ekonomik özellikleri açısından incelenmesi: Ankara Sakarya Caddesi örneği. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 8, 201-218.
  • Morgan, L. A., Kitson, G. C. & Kitson, J. T. (1992). The economic fallout from divorce: Issues for the 1990s. Journal of Family and Economic Issues, 13(4), 435-443.
  • Musick, K. & Mare, R. D. (2006). Recent trends in the inheritance of poverty and family structure. Social Science Research, 35(2), 471-499. https://doi.org/10.1016/j.ssresearch.2004.11.006
  • Napier, C., Oldewage-Theron, W. & Makhaye, B. (2018). Predictors of food insecurity and coping strategies of women asylum seekers and refugees in Durban, South Africa. Agriculture & Food Security, 7(67), 1-9. https://doi.org/10.1186/s40066-018-0220-2
  • Nonoyama‐Tarumi, Y. (2017). Educational achievement of children from single‐mother and single‐father families: The case of Japan. Journal of Marriage and Family, 79(4), 915-931. https://doi.org/10.1111/jomf.12409
  • Öztürk, M. S. & Boylu, A. A. (2013). Tek ebeveynli ailelerin yaşadıkları finansal güçlüklerin yaşam tatminleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E Dergisi, 1-10.
  • Popova, D. & Navicke, J. (2019). The probability of poverty for mothers after childbirth and divorce in Europe: The role of social stratification and tax-benefit policies. Social Science Research, 78, 57-70. https://doi.org/10.1016/j.ssresearch.2018.10.007
  • Quane, J. M. & Rankin, B. H. (1998). Neighborhood poverty, family characteristics, and commitment to mainstream goals: The case of African American adolescents in the inner city. Journal of Family Issues, 19(6), 769-794. https://doi.org/10.1177/019251398019006006
  • Serper, Ö. (2004). Uygulamalı istatistik 2. Ezgi Kitabevi.
  • Suğur, N. & Doğru, E. S. (2010). Koruma altındaki çocukların aile ve devlet algısı üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(1), 115-133. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002151
  • Sweeney, M. M. (1997). Remarriage of women and men after divorce: The role of socioeconomic prospects. Journal of Family Issues, 18(5), 479-502. DOI: 10.1177/019251397018005002
  • Şentürk, Ü. (2012). Parçalanmış aile çocuklarının eğitimdeki başarı/başarısızlık durumu (Malatya örneği 2006). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 7(29), 105-126.
  • TÜİK. (2021a). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • TÜİK. (2021b). Bölgesel hesaplar. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • TÜİK. (2021c). Gelir dağılımı ve yaşam koşulları. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • Widerquist, K. (2013). What (if anything) can we learn from the negative income tax experiments? K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera, J. De Wispelaere (Eds.). Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 217-229). Wiley-Blackwell.
  • Yusufoğlu, Ö. ve Kızmaz, Z. (2016). Parçalanmış ailelerde yoksulluk ve sosyal dışlanma: Elazığ örneği. Social Sciences, 11(1), 27-40.
  • Zhan, M. ve Pandey, S. (2004). Postsecondary education and economic well‐Being of single mothers and single fathers. Journal of Marriage and Family, 66(3), 661-673. https://doi.org/10.1111/j.0022-2445.2004.00045.x

CRITICISM OF THE POVERTY CULTURE APPROACH: FAMILY AND POVERTY-BASED EVIDENCE FROM TURKEY

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 536 - 566, 27.04.2024

Ayşe Nur Çiftçi İskender Gümüş

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202

Öz

The culture of poverty approach was developed by Lewis and has been popular in the international literature for more than half a century. This approach has been heavily criticized as it accuses the poor of being morally bankrupt. It is argued that there is a deterioration in the family structure of the poor, illegitimate births and divorce are common. This advocacy points to a breakdown among poor families alike, not just in the United States but globally everywhere. The first aim of this study is to show evidence from the example of Turkey that the culture of poverty does not have universal homogeneity. The study was initiated by presenting the relevant literature in detail. Then, the relationship between family structure and income levels for 2019 was tested with Pearson correlation analysis. The data has been compiled from TUIK and analyzes were repeated according to both NUTS-2 and NUTS-3. The reason why Pearson correlation analysis is preferred is that it is one of the most basic analysis methods that has been widely used in statistical analysis for more than a century. The findings showed that the culture of poverty approach is not valid for Turkey. Contrary to what is expected in Turkey, as the level of education and income rises, the weight of the divorced increases. In summary: 1) Divorce is more common among those with higher incomes, without any significant gender differentiation. 2) With divorce, high income level can be maintained without any significant differentiation between both sexes. This is because it is one of the most basic analysis methods that has been widely used in statistical analysis for more than a century. The findings showed that the culture of poverty approach is not valid for Turkey. Contrary to what is expected in Turkey, as the level of education and income rises, the weight of the divorced increases. In summary: 1) Divorce is more common among those with higher incomes, without any significant gender differentiation. 2) With divorce, high income level can be maintained without any significant differentiation between both sexes.

Anahtar Kelimeler

Culture of Poverty Social Politics Social Work Family Studies Poverty Studies

Kaynakça

  • Alkan, E. Ö. (2018). Aile parçalanmasının çocuğun okul başarısına etkisi: Trabzon örneği. Karadeniz Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 4(5), 167-225. https://doi.org/10.31765/karen.438376
  • Alstott, A. (2013). Good for women. K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera & J. De Wispelaere. Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 186-188), Wiley-Blackwell.
  • Altaş, D., Kaspar, E. Ç. ve Ergüt, Ö. (2012). İlişki katsayılarının karşılaştırılması: Bir simülasyon çalışması. NKÜ Sosyal Bilimler Metinleri, 2(1), 1-9.
  • Arditti, J. A. (1997). Women, divorce, and economic risk. Family Court Review, 35(1), 79-89.
  • Atila Demir, S. & Genç Çelebi, Ş. (2017). Tek ebeveynli ailelerin sorunları: Nitel bir araştırma. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 111-128. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.333891
  • Aytaç, M. (1983). Korelasyon katsayılarının genelleştirilmesi. Uludağ Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 209-221.
  • Barış, İ. (2009). Sokakta yaşayan çocuklar ve aileleri (İstanbul örneği). İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları Dergisi, 39, 87-114.
  • Bennett, M. B. (1988). Afro-American women, poverty and mental health: A social essay. Women ve Health, 12(3-4), 213-228.
  • Biblarz, T. J. & Gottainer, G. (2000). Family structure and children's success: A comparison of widowed and divorced single‐mother families. Journal of Marriage and Family, 62(2), 533-548.
  • Brown, G. W. & Moran, P. M. (1997). Single mothers, poverty and depression. Psychological Medicine, 27(1), 21-33.
  • Brown, J. B. & Lichter, D. T. (2004). Poverty, welfare, and the livelihood strategies of nonmetropolitan single mothers. Rural Sociology, 69(2), 282-301.
  • De Vaus, D., Gray, M., Qu, L. & Stanton, D. (2017). The economic consequences of divorce in six OECD countries. Australian Journal of Social Issues, 52(2), 180-199. https://doi.org/10.1002/ajs4.13
  • Dewilde, C. & Uunk, W. (2008). Remarriage as a way to overcome the financial consequences of divorce: A test of the economic need hypothesis for European women. European Sociological Review, 24(3), 393-407. https://doi.org/10.1093/esr/jcn025.
  • Feyzioğlu, S. & Kuşçuoğlu, C. (2011). Tek ebeveynli aileler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 26, 97-110.
  • Finnie, R. (1993). Women, men, and the economic consequences of divorce: Evidence from Canadian longitudinal data. Canadian Review of Sociology, 30(2), 205-241.
  • Fisher, J. & Lyons, A. (2006). The ability of women to repay debt after divorce. Journal of Women, Politics ve Policy, 27(34), 161-168. https://doi.org/10.1300/J501v27n03_11
  • Gadalla, T. M. (2008). Gender differences in poverty rates after marital dissolution: A longitudinal study. Journal of Divorce ve Remarriage, 49(3-4),225-238. https://doi.org/10.1080/10502550802222493
  • Genceli, M. (1986). Ekonometri ve istatistik ilkeleri. Filiz Kitabevi.
  • González, L. (2008). Single mothers, welfare, and incentives to work, Labour, 22(3), 447- 468 https://doi.org/10.1111/j.14679914.2008.00417.x
  • Harkness, S., Gregg, P. & Fernández‐Salgado, M. (2020). The rise in single‐mother families and children’s cognitive development: Evidence from three British birth cohorts. Child development, 91(5), 1762-1785. https://doi.org/10.1111/cdev.13342
  • Hughes, J. (2000). Repartnering after divorce: Marginal mates and unwedded women. Family Matters, 55, 16-21. https://doi.org/10.4054/DemRes.2017.36.58
  • Karaaslan, İ. & Opçin, E. (2020). Tek ebeveynli ailelerin aldıkları sosyal yardımlar ve sosyal yardım beklentileri üzerine bir araştırma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(2), 81-103.
  • Karakuş Umar, E. (2019). Toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri, kadın yoksulluğu ve mikro kredi uygulamaları. C. Arslan (Ed.). Sosyoloji araştırmaları içinde, (s. 45-58). Akademisyen Kitabevi.
  • Kavşut, F. (2015). Tek ebeveyn olan kadınların sosyal dışlanmışlık sorunu: Ankara örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 50(1), 48-67.
  • Leopold, T. (2018). Gender differences in the consequences of divorce: A study of multiple outcomes. Demography, 55(3), 769-797. https://doi.org/10.1007/s13524-018-0667-6
  • Levine, A. (2013). Fairness to idleness: Is there a right not to work?, K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera, J. De Wispelaere (Eds.). Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 105-113). Wiley-Blackwell.
  • Lewis, O. (1959). Five families. Basic Books.
  • Lichter, D. T., Graefe, D. R. & Brown, J. B. (2003). Is marriage a Panacea? Union formation among economically disadvantaged unwed mothers. Social Problems, 50(1), 60-86. https://doi.org/10.1525/sp.2003.50.1.60
  • Lin, İ. F. & Brown, S. L. (2021). The economic consequences of gray divorce for women and men. The Journals of Gerontology: Series B, 76(10), 2073-2085. https://doi.org/10.1093/geronb/gbaa157
  • Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Detay Yayıncılık.
  • Mauldin, T. A. (1991). Economic consequences of divorce or Separation among women in poverty. Journal of Divorce ve Remarriage, 14(3-4), 163-178. https://doi.org/10.1300/J087v14n03_10
  • Mcdonald, L. & Robb, A. L. (2004). The economic legacy of divorce and separation for women in old age. Canadian Journal on Aging, 23(5), 83-97. https://doi.org/10.1353/cja.2005.0036
  • Meder, M. (2008). Sokak çocuklarının sosyo-kültürel ve ekonomik özellikleri açısından incelenmesi: Ankara Sakarya Caddesi örneği. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 8, 201-218.
  • Morgan, L. A., Kitson, G. C. & Kitson, J. T. (1992). The economic fallout from divorce: Issues for the 1990s. Journal of Family and Economic Issues, 13(4), 435-443.
  • Musick, K. & Mare, R. D. (2006). Recent trends in the inheritance of poverty and family structure. Social Science Research, 35(2), 471-499. https://doi.org/10.1016/j.ssresearch.2004.11.006
  • Napier, C., Oldewage-Theron, W. & Makhaye, B. (2018). Predictors of food insecurity and coping strategies of women asylum seekers and refugees in Durban, South Africa. Agriculture & Food Security, 7(67), 1-9. https://doi.org/10.1186/s40066-018-0220-2
  • Nonoyama‐Tarumi, Y. (2017). Educational achievement of children from single‐mother and single‐father families: The case of Japan. Journal of Marriage and Family, 79(4), 915-931. https://doi.org/10.1111/jomf.12409
  • Öztürk, M. S. & Boylu, A. A. (2013). Tek ebeveynli ailelerin yaşadıkları finansal güçlüklerin yaşam tatminleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E Dergisi, 1-10.
  • Popova, D. & Navicke, J. (2019). The probability of poverty for mothers after childbirth and divorce in Europe: The role of social stratification and tax-benefit policies. Social Science Research, 78, 57-70. https://doi.org/10.1016/j.ssresearch.2018.10.007
  • Quane, J. M. & Rankin, B. H. (1998). Neighborhood poverty, family characteristics, and commitment to mainstream goals: The case of African American adolescents in the inner city. Journal of Family Issues, 19(6), 769-794. https://doi.org/10.1177/019251398019006006
  • Serper, Ö. (2004). Uygulamalı istatistik 2. Ezgi Kitabevi.
  • Suğur, N. & Doğru, E. S. (2010). Koruma altındaki çocukların aile ve devlet algısı üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(1), 115-133. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002151
  • Sweeney, M. M. (1997). Remarriage of women and men after divorce: The role of socioeconomic prospects. Journal of Family Issues, 18(5), 479-502. DOI: 10.1177/019251397018005002
  • Şentürk, Ü. (2012). Parçalanmış aile çocuklarının eğitimdeki başarı/başarısızlık durumu (Malatya örneği 2006). Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 7(29), 105-126.
  • TÜİK. (2021a). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • TÜİK. (2021b). Bölgesel hesaplar. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • TÜİK. (2021c). Gelir dağılımı ve yaşam koşulları. 1 Mart 2023 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/medas/ adresinden edinilmiştir.
  • Widerquist, K. (2013). What (if anything) can we learn from the negative income tax experiments? K. Widerquist, Y. Vanderborght, J.A. Noguera, J. De Wispelaere (Eds.). Basic income an anthology of contemporary research içinde (s. 217-229). Wiley-Blackwell.
  • Yusufoğlu, Ö. ve Kızmaz, Z. (2016). Parçalanmış ailelerde yoksulluk ve sosyal dışlanma: Elazığ örneği. Social Sciences, 11(1), 27-40.
  • Zhan, M. ve Pandey, S. (2004). Postsecondary education and economic well‐Being of single mothers and single fathers. Journal of Marriage and Family, 66(3), 661-673. https://doi.org/10.1111/j.0022-2445.2004.00045.x
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Ayşe Nur Çiftçi 0000-0003-0928-644X

İskender Gümüş 0000-0002-1428-0512

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 10 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Çiftçi, A. N., & Gümüş, İ. (2024). YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT. Akademik Hassasiyetler, 11(24), 536-566. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202
AMA Çiftçi AN, Gümüş İ. YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT. Akademik Hassasiyetler. Nisan 2024;11(24):536-566. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202
Chicago Çiftçi, Ayşe Nur, ve İskender Gümüş. “YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT”. Akademik Hassasiyetler 11, sy. 24 (Nisan 2024): 536-66. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202.
EndNote Çiftçi AN, Gümüş İ (01 Nisan 2024) YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT. Akademik Hassasiyetler 11 24 536–566.
IEEE A. N. Çiftçi ve İ. Gümüş, “YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT”, Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, ss. 536–566, 2024, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202.
ISNAD Çiftçi, Ayşe Nur - Gümüş, İskender. “YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT”. Akademik Hassasiyetler 11/24 (Nisan 2024), 536-566. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202.
JAMA Çiftçi AN, Gümüş İ. YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT. Akademik Hassasiyetler. 2024;11:536–566.
MLA Çiftçi, Ayşe Nur ve İskender Gümüş. “YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT”. Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, 2024, ss. 536-6, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1263202.
Vancouver Çiftçi AN, Gümüş İ. YOKSULLUK KÜLTÜRÜ YAKLAŞIMININ ELEŞTİRİSİ: TÜRKİYE’DEN AİLE VE YOKSULLUK İLİŞKİSİNE DAYALI KANIT. Akademik Hassasiyetler. 2024;11(24):536-6.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.