Hapishane ve daha genel anlamıyla hapsedilmişlik sinemanın en çekici konularından biridir. Filmler izleyicilerine gerçek hayatta gözlemci olarak içine girmenin mümkün olmadığı bir dünyanın kapısını açar ve bu dünyaya dair toplumsal hayal gücünde imgeler yaratır. Diğer yandan hapishane konusu sinemacıya çok katmanlı bir ifade olanağı sağlar; toplumsal baskı ve özgürlüklerin kısıtlanmasına dair çeşitli metaforların yaratılmasına aracılık eder. Tüm bunlara ek olarak Türkiye Sineması’nın hapishane imgesiyle ilgili kendine has güçlü bir ilişkisi vardır. Bu çalışmada öncelikle 1980 sonrası Türkiye Sineması ve hapsedilmişlik konusu ile ilgili genel bir değerlendirme yapılacak, sonrasında 2015 yılının iki önemli filmi Abluka ve Sarmaşık’ta hapsedilmişlik konusunun ele alınış biçimi incelenecektir. Analizlerin sonucunda iktidar tarafından özgürlüğü elinden alınmış bireylerin bununla başa çıkmak için hayallere, düşlere ve bir çeşit delilik haline sığındıkları ve bunun içinde bulunduğumuz dönemin sinema anlayışında da başvurulan bir yol olduğu iddia edilecektir.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | June 29, 2016 |
Published in Issue | Year 2016Issue: 24 |