BibTex RIS Kaynak Göster

Amerikanvari Seçim Sonu Konuşmalarının Milli Bir Örneği Olarak ‘Balkon Konuşmaları’: 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi Konuşması Üzerine Retoriksel Bir Analiz

Yıl 2015, Sayı: 23, 67 - 95, 30.12.2015

Çiğdem Yasemin Ünlü

https://doi.org/10.16878/gsuilet.285313
Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, “balkon konuşması” olarak anılan, ilk olarak 22 Temmuz 2007 seçimlerinin sonunda dönemin başbakanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından partisinin (Adalet ve Kalkınma Partisi) genel merkezinin balkonundan yaptığı konuşma ile başlayan, sonraki seçim gecelerinde de devam ettirilen konuşmalar, Amerikan politik ritüelindeki seçim sonu konuşmalarına benzerliği açısından -2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi konuşması örneğinde- ele alınmıştır. Bu doğrultuda, politik retorik alanı içerisinde ayrı bir tür olarak yer alan Amerikan politik ritüelindeki mağlubiyet ve zafer konuşmalarının temel özellikleri olan, seçim sonucunun beyanı, ulusal birlik çağrısı, adayın ve kampanyanın olumlanması, demokrasinin yüceltilmesi, adayın dönüşen rolü ve destekçilere teşekkür temalarının, Erdoğan’ın 10 Ağustos 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimi gecesi yaptığı balkon konuşmasında hangi retorik stratejileriyle birlikte işlendiği açığa çıkarılmaya çalışılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, Erdoğan’ın konuşmasının Amerikanvari seçim sonu konuşmalarının temel karakteristikleri ile benzerlikler taşıdığı, ancak taşıdığı farklılıklarla da kendine özgü bir ritüel yarattığı söylenebilir.

anahtar kelimeler: Amerikanvari seçim sonu konuşmaları, Amerikanlaşma, politik retorik, balkon konuşmaları, Recep Tayyip Erdoğan

Kaynakça

  • ABÉLÈS Marc (2012), Devletin Antropolojisi, Çev. Nazlı Ökten, Ankara, Dipnot Yayınları.
  • ALTINÖRS A. (2011), “Platon ile Aristoteles’in Retorik Anlayışlarının Karşılaştırılması”, EKEV Akademi Dergisi, 15 (49), ss. 81-92.
  • ARISTOTELES (2014), Retorik, Çev. Mehmet H. Doğan, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • BALIBAR Etienne (2000), “Ulus biçimi: Tarih ve İdeoloji”, Etienne Balibar ve Immanuel Wallerstein (Ed.), Irk Ulus Sınıf Belirsiz Kimlikler, İstanbul, Metis Yayınları, ss. 109-133.
  • BITZER Lloyd F (1981), “Polical Rhetoric”, Dan Nimmo ve Keith R. Sanders (Ed.), Handbook of Political Communication, Beverly Hills, Calif., Sage Publications, ss. 225-248.
  • BURKE Kenneth (1969), Grammar of Motives, California, University of California Press.
  • CAMPBELL Karlyn Kohrs (2006), “Modern rhetoric” Encyclopedia of Rhetoric. Ed. Thomas O. Sloane, Oxford University Press. The Midnight University. http://www.oxford-rhetoric.com/entry?entry=t223.e161, [16 Şubat 2007].
  • CORCORAN Paul E. (1994), “Presidential Concession Speeches: The Rhetoric of Defeat”, Political Communication, 11, ss. 109-131.
  • CORCORAN Paul E. (1995), “Presidential Endings: Conceding Defeat”, Kathleen E. Kendall (Ed.), Presidential Campaign Discourse, Albany, New York, Suny Press, ss. 255-291.
  • CORCORAN Paul E. (1998), “The Rhetoric of Triumph and Defeat. Australian Federal Elections, 1940-1993”, Australian Journal of Communication, 25(1), ss. 69-86. https://www.researchgate.net/profile/Paul_Corcoran3/publication/259082433_The_Rhetoric_of_Triumph__Defeat_Australian_Federal_Elections_1940-1993/links/0c96052fdb9fd5b956000000.pdf. [20 Temmuz 2015].
  • CORCORAN Paul E. ve ROWLAND, Sally A. (1997), “The People on Probation: Rhetorical Images of The Australian Electorate”, Annual Conference of the Australian Political Studies Association, 29 September – 1 October, 1997, Adelaide, Australia, https://www.academia.edu/5419710/The_People_on_Probation_Rhetorical_Images_of_the_Australian_Electorate. [13 Temmuz 2015].
  • DEVLIN Patrick L. (1982), “An Analysis of Kennedy’s Communication in The 1980 Campaign”, Quarterly Journal of Speech, 68, ss. 397-417. DÜRÜŞKEN Çiğdem (1995), Antik Çağda Doğan Bir Eğitim Sistemi Rhetorica: Roma’da Rhetorica Eğitimi, İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • ELEBASH Camille (1984), “The Americanization of British Political Communications”, Journal of Advertising, 13 (3), ss. 50-58.
  • GILL Ann M. ve WHEDBEE Karen (1997), “Rhetoric”, Teun A. vanDijk (Ed.), Discourse as Structure and Process. Discourse Studies: A Multidisciplinary Introduction Vol. 1, Thousand Oaks, Calif.: Sage Publications, ss. 157-184.
  • GOANKAR Dilip Parameshwar (2002), “İnsan Bilimlerinde Retoriğe Dönüş Üzerine Düşünceler”, Hüsamettin Aslan (Der. ve Çev.), Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler İnsan Bilimlerinde Retoriğe Dönüş, İstanbul, Paradigma Yayınları, ss. 191-217.
  • GÖKSU Oğuz ve ASLAN Alev (2013), “Siyasal İletişim Perspektifinden “Balkon Konuşmaları”na Yönelik Bir Söylem Analizi”, Birinci Uluslararası Siyasal İletişim, Demokrasi ve Yeni Süreçler Sempozyumu, 21-23 Kasım 2013, Diyarbakır, Türkiye. https://www.academia.edu/ 5797073/Siyasal_İletişim_Perspektifinden_Balkon_Konuşmalarına_Yönelik_Bir_Söylem_Analizi. [13 Temmuz 2015].
  • HERRICK James A. (2000), The History and Theory of Rhetoric: An Introduction, Boston, Allyn&Bacon.
  • HOWELL B. Wayne (2011), “Change and Continuity in Concession and Victory Speeches: Race, Gender, and Age in The Closing Statements ofTthe 2008 Presidential Campaign”, American Behavioral Scientist, 55 (6), ss. 765-783.
  • IRIMIEA Silvia (2010), “A Rhetorical and Comparative Study of The Victory Speeches of Barack Obama and Mircea Geoana”, JoLIE, 3, ss. 41-53. http://www.uab.ro/jolie/2010/3_irimea_ silvia.pdf. [13 Temmuz 2015].
  • KARAASLAN-ŞANLI Halise (2012), Hasan Ali Yücel Konuşmaları Ulusal Kimlik İnşası ve Politik Retorik, Ankara, Ankara Üniversitesi Yayınevi.
  • KAVANAGH Dennis (1995), Political Campaigning: The New Marketing of Politics, Oxford, Wiley-Blackwell.
  • KENNEDY George A. (2006) “Classical rhetoric” Encyclopedia of Rhetoric. Ed. Thomas O. Sloane. © 2006 Oxford University Press. Encyclopedia of Rhetoric: (e-reference edition), Oxford University Press. The Midnight University, http://www.oxford-rhetoric.com/entry?entry=t223.e42, [16 Şubat 2007].
  • KESKİN Fatih (2014), Politik İletişim Sözlüğü, İstanbul, İmge Kitabevi.
  • KÖKER Eser (1998), Politikanın İletişimi İletişimin Politikası, Ankara, Vadi Yayınları.
  • KÖKER Eser ve KEJANLIOĞLU Beybin (2004), “2002 Seçim Kampanyalarında Ulusal Basın”, İletişim: Araştırmaları, 2 (1), ss. 39-70.
  • LAKOFF Robin Tolmach (2001), “The Rhetoric of The Extraordinary Moment: The Concession and Acceptance Speeches of Al Gore and George W. Bush in The 2000 Presidential Election”, Pragmatics, 11 (3), ss. 309-328.
  • LILLEKER Darren G. (2013), Siyasal İletişim Temel Kavramlar, Çev. Ed. Yusuf Devran, Alparslan Nas, Betül Ekşi ve Yenal Göksun, İstanbul, Kaknüs Yayınları.
  • MANCINI Paolo ve SWANSON David L. (1996), “Politics, Media, and Modern Democracy: Introduction” Politics, Media, And Modern Democracy. An İnternational Study Of Innovations in Electoral Campaigning and Their Consequences (Ed. David L. Swanson ve Paolo Mancini), Westport, CT, Preager, ss. 1-26.
  • Mc GEE Michael C. (1975), “In Search of The People: A Rhetorical Alternative”, Quarterly Journal of Speech, 61 (3), ss. 235-249.
  • MEYER Michael (2009), Retorik, Çev. İsmail Yerguz, Ankara, Dost Kitabevi Yayınları.
  • MIRER Michael L. ve BODE Leticia (2015), “Tweeting in Defeat: How Candidates Concede and Claim Victory in 140 Characters”, New Media & Society, 17 (3), ss. 453-469.
  • MURPHY James J., KATULA Richard A., HILL Forbes I. ve OCHS Donovan (2003), A Synoptic History of Classical Rhetoric, New Jersey, Lawrence Erlbaum.
  • NEGRINE Ralph (1996), The Communication of Politics, London, Sage Publications.
  • NEGRINE Ralph ve LILLEKER Darren G. (2002), “The Professionalization of Political Communication: Continuities and Change in Media Practices”, European Journal of Communication, 17 (3), ss. 305-323.
  • NEGRINE Ralph ve PAPATHANASSOPOULOS Stylianos (1996), “The Americanisation of Political Communication”, The International Journal of Press/Politics, 1 (2), ss. 45-62.
  • NIMMO Dan (1970), The Political Persuaders: The Techniques of Modern Election Campaigns, New Jersey, Prentice Hall.
  • NORRIS Pippa (2000), A Virtuous Circle. Political Communications in Postindustrial Societies, Cambridge, Cambridge University Press. www.oxford-rhetoric.com/entry?entry=t223.e42, [16 Şubat 2007].
  • KESKİN Fatih (2014), Politik İletişim Sözlüğü, İstanbul, İmge Kitabevi.
  • KÖKER Eser (1998), Politikanın İletişimi İletişimin Politikası, Ankara, Vadi Yayınları.
  • KÖKER Eser ve KEJANLIOĞLU Beybin (2004), “2002 Seçim Kampanyalarında Ulusal Basın”, İletişim: Araştırmaları, 2 (1), ss. 39-70.
  • LAKOFF Robin Tolmach (2001), “The Rhetoric of The Extraordinary Moment: The Concession and Acceptance Speeches of Al Gore and George W. Bush in The 2000 Presidential Election”, Pragmatics, 11 (3), ss. 309-328.
  • LILLEKER Darren G. (2013), Siyasal İletişim Temel Kavramlar, Çev. Ed. Yusuf Devran, Alparslan Nas, Betül Ekşi ve Yenal Göksun, İstanbul, Kaknüs Yayınları.
  • MANCINI Paolo ve SWANSON David L. (1996), “Politics, Media, and Modern Democracy: Introduction” Politics, Media, And Modern Democracy. An İnternational Study Of Innovations in Electoral Campaigning and Their Consequences (Ed. David L. Swanson ve Paolo Mancini), Westport, CT, Preager, ss. 1-26.
  • Mc GEEMichael C. (1975), “In Search of The People: A Rhetorical Alternative”, Quarterly Journal of Speech, 61 (3), ss. 235-249.
  • MEYER Michael (2009), Retorik, Çev. İsmail Yerguz, Ankara, Dost Kitabevi Yayınları.
  • MIRER Michael L. ve BODE Leticia (2015), “Tweeting in Defeat: How Candidates Concede and Claim Victory in 140 Characters”, New Media & Society, 17 (3), ss. 453-469.
  • MURPHY James J., KATULA Richard A., HILL Forbes I. ve OCHS Donovan (2003), A Synoptic History of Classical Rhetoric, New Jersey, Lawrence Erlbaum.
  • NEGRINE Ralph (1996), The Communication of Politics, London, Sage Publications.
  • NEGRINE Ralph ve LILLEKER Darren G. (2002), “The Professionalization of Political Communication: Continuities and Change in Media Practices”, European Journal of Communication, 17 (3), ss. 305-323.
  • NEGRINE Ralph ve PAPATHANASSOPOULOS Stylianos (1996), “The Americanisation of Political Communication”, The International Journal of Press/Politics, 1 (2), ss. 45-62.
  • NIMMO Dan (1970), The Political Persuaders: The Techniques of Modern Election Campaigns, New Jersey, Prentice Hall.
  • NORRIS Pippa (2000), A Virtuous Circle. Political Communications in Postindustrial Societies, Cambridge, Cambridge University Press.
  • ÖZDEMİR-TAŞTAN İnan (2012), Devrimci Yol’un Retoriği: Devrimci Yol Dergisinde Bir Kurtuluş ve Gelecek Tasavvuru Olarak Devrim, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • PERELMAN Chaim (1982), The Realm of Rhetoric, Çev. William Kluback, Notre Dame, University of Notre Dame Press.
  • PERELMAN Chaim ve OLBRECTHS-TYTECA L. (1971), The New Rhetoric A Treatise On Argumantation, Çev. John Wilkonson ve Purcell Weaver,
  • PLATON (2009), Diyaloglar, Çev. Teoman Aktürel, Melih Cevdet Anday, Adnan Cemgil, Tacettin Ünlü, Sabahattin Eyüboğlu, İstanbul, Remzi Kitabevi.
  • REIN Irving J. (2006), “Campaigns”, Encyclopedia of Rhetoric, Thomas O. Sloane (Ed.), Oxford University Press, Encyclopedia of Rhetoric (e-reference edition), Oxford University Press, The Midnight University. http://www.oxford-rhetoric.com/entry?entry=t223.e35. [16 Şubat 2007].
  • RITTER Kurt ve HOWELL Buddy (2001), “Ending The 2000 Presidential Election. Gore’s Concession Speech and Bush’s Victory Speech”, American Behavioral Scientist, 44(12), ss. 2314-2330.
  • TAŞKIN,Hasan (2007), 11. Başkomutan Abdullah Gül, İstanbul, Neden Kitap.
  • THEODORAKOPULOS Vas. Th. (2004), Attika Retoriğine Giriş, Çev. Sema Sandalcı, İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • TÜRK Hasan Bahadır (2014), Muktedir. Türk Sağ Geleneği ve Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul, İletişim Yayınları.
  • WEAVER Ruth Ann (1982). “Acknowledgement of Victory and Defeat: The Reciprocal Ritual”, Central States Speech Journal, 33(3), ss. 480-489.
  • WELCH, Reed L. (1999). “The Rhetoric of Victory and Defeat: Victory and Concession Addresses of Presidential Candidates”, Communication Annual, 13, ss. 85-101.
  • WILYARD Jennifer ve RITTER Kurt (2005), “Election 2004 Concession and Victory Speeches. The Influence of Genre, Context, and Speaker on Addresses by Presidential and Vice Presidential Candidates”, American Behavioral Scientist, 49(3), ss. 488-509.
  • “12. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Balkon Konuşmasının Tam Metni” (2014), https://www.akparti.org.tr/site/haberler/12.-cumhurbaskanierdoganincumhurbaskanligi-balkon-konusmasinin-tam-metni/66015#1, [11 Ağustos 2014].
  • “Görev ve Yetkiler”, http://www.tccb.gov.tr/cumhurbaskanligi/gorev_yetki/, [7 Haziran 2015].
  • “10 Ağustos Pazar Günü Yapılan Onikinci Cumhurbaşkanlığı Seçimi İle İlgili Kesin Sonuçlar Kamuoyuna Duyurulur”, http://www.ysk.gov.tr/ysk/content/conn/YSKUCM/path/Contribution%20 Folders/HaberDosya/2014CB-Kesin-416_d_Genel.pdf, [4 Nisan 2015].
  • http://www.haberturk.com/gundem/haber/964949-erdogan-istifa-etsin, [8 Aralık 2015].
  • http://www.hurriyet.com.tr/trtnin-partilere-ayirdigi-sureler-aciklandi-40006512, [8 Aralık 2015].
Toplam 69 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çiğdem Yasemin Ünlü

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015Sayı: 23

Kaynak Göster

APA Ünlü, Ç. Y. (2015). Amerikanvari Seçim Sonu Konuşmalarının Milli Bir Örneği Olarak ‘Balkon Konuşmaları’: 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi Konuşması Üzerine Retoriksel Bir Analiz. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(23), 67-95. https://doi.org/10.16878/gsuilet.285313

Cited By

SİYASAL PAZARLAMA SÜREÇLERİNDE DİJİTAL KAMPANYALAR: 2023 CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMLERİ
Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.16953/deusosbil.1375357
 Kapak Resmi İndir

Creative Commons Lisansı TRDizinlogo_live-e1586763957746.png