Türkiye’de Televizyonlarda Kanaat Üretimi: Haber Kanallarındaki Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri

Can Ertuna

doi:10.16878/gsuilet.496644

Research Article

Türkiye’de Televizyonlarda Kanaat Üretimi: Haber Kanallarındaki Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri

Year 2018, Issue: 29, 57 - 81, 25.12.2018

Can Ertuna

https://doi.org/10.16878/gsuilet.496644

Cited By: 3

Abstract

Bu çalışmanın amacı,
Türkiye’deki haber kanallarında yayınlanan tartışma programlarındaki kanaat
üretim mekanizmasını ve bu sürecin başlıca aktörü olan kanaat teknisyenlerinin
seçim ve filtrelenme kriterlerini ortaya koyabilmektir. Çalışma kapsamında NTV,
CNN Türk ve Habertürk’te, 24.10.2016 – 04.10.2016 tarihleri arasında, hafta içi
akşam saatlerinde yayınlanan tartışma programları, bu programların formatları,
katılımcı profilleri, moderasyon biçimleri incelenmiş ayrıca, araştırmanın
odağında yer alan üç haber kanalından haberciler, bu kanallarda yayınlanan
programa katılan kanaat teknisyenleri ve bir süre öncesine kadar haber tartışma
programlarına çağrıldığı halde artık davet almayan eski konuklarla
görüşülmüştür. Elde edilen veriler,
programlara davet edilen kanaat teknisyenlerinin etkili filtreleme
mekanizmalarına tabi olduklarını ortaya koymaktadır. Ayrıca siyasal ve toplumsal
eşitsizlikler de bu programlarda doğrudan yansımasını bulmakta ve bu yapımlar
egemen söylemin yeniden üretildiği biçimde araçsallaştırılmaktadırlar

Keywords

Ana akım, haber kanalı, tartışma programı

References

Adaklı, G. (2014). Medya Sermayesi ve Ultra-Çapraz Bütünleşmeler, Perspectives: Siyasi Analiz ve Yorum içinde (18-23), Heinrich Böll Stiftung.
Bagdikian, B. (2004). The New Media Monopoly, Boston: Beacon Press.
Baker, U. (2015). Kanaatlerden İmajlara: Duygular Sosyolojisine Doğru, (H. Abuşoğlu, çev.), İstanbul: Birikim Kitapları.
Bennett, T. (1982). Theories of the Media, Theories of Society, Gurevitch, M. (ed.). Culture, Society and the Media içinde (30-55), London: Methuen.
Bourdieu, P (1998a). Acts of Resistance Against the Tyranny of the Market, New York: The New Press.
Bourdieu, P. (2000). Televizyon Üzerine, (T. Ilgaz, çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bourdieu, P. (2001). Masculine Domination, Stanford: Stanford University Press.
Bourdieu, P., Wacquant, L. J. (2007). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar, Ökten, N (çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.
Bourdieu, P. (2013). Language & Symbolic Power, Thompson, J.B. (ed.), Cambridge: Polity Press.
Calhaun, C. (2016). Bourdieu, Sosyolojisinin Ana Hatları, Çeğin G., Göker, E., Arlı, A., Tatlıcan, Ü. (der.), Ocak ve Zanaat: Pierre Bouurdieu Derlemesi içinde (77-130), İstanbul: İletişim Yayınları.
Cankaya, Ö. (1997). Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişme Süreci, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
Çaplı, B. (2008). Fili Tarif Etmek: Özel Televizyona Beş Kala, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Darras, E. (2005). Media Consecration of the Political Order, Benson, R., Neveu, E. (ed.), Bourdieu and the Journalistic Field içinde (156-173), Cambridge: Polity Press.
Duran, R. (2015). Dümdüz, Sessiz, Hareketsiz. Ulvî Gibi Medya Nasıl Kürtaj Edilir?, Aydın, U. (der.), Neoliberal Muhafazakâr Medya içinde (19-30), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ertuna, A.C. (2017). Türkiye’de Ana Akım Haber Kanallarında Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fiske, J. (1999). Television Culture: Popular Pleasures and Politics, London: Routledge.
Garnham, N., Williams, R. (1986). Pierre Bourdieu and the Sociology of Culture: An Introduction, Collins, R., Curran, J., Garnham, N., Scannell, P., Schlesinger, P., Sparks, C. (ed.), Media, Culture & Society içinde (116-130), London: Sage Publications.
Hall, S. (1973). The Determinations of News Photographs, S. Cohen and J. Young (ed.), The Manufacture of News: A Reader içinde (176-190). CA: Sage.
Hallin, D., Mancini, P. (2004). Comparing Media Systems: Three Models of Media and Politics, Cambridge: Cambridge University Press.
Herman, E., Chomsky, N. (1988). Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media, New York: Pantheon Books.
Kaya, R. (2016). İktidar Yumağı: Medya, Sermaye, Devlet, Ankara: İmge Kitabevi.
Louw, E. (2010). The Media and Political Process, London: Sage Publications.
Moi, T. (1991). Appropriating Bourdieu: Feminist Theory and Pierre Bourdieu’s Sociology of Culture, New Literary History, 22:4, 1017-1049.
Nimmo, D., Combs, M. (1992). The Political Pundits, New York: Praeger.
Schudson, M. (2002). The News Media as Political Institutions, Annual Review of Political Science, 2002:5, 249-269.
Sigal, L.V. (1986). Sources make the news, R.K. Manoff ve Michael Schudson (ed.), Reading the news içinde. New York: Pantheon Books.
Thompson, J.B. (2013). Editor’s Introduction, Language and Symbolic Power içinde (1-31), Cambridge: Polity Press.
Thornham, S. (2007). Women, Feminism and Media, Edinburgh: Edinburgh University Press.
Tuchman, G. (1978). Making News: A Study in the Construction of Reality, New York: The Free Press.
Türk, B. (2012). AKP ve Kanaat Teknisyenleri, Birikim, 276, 29-37.

Year 2018, Issue: 29, 57 - 81, 25.12.2018

Can Ertuna

https://doi.org/10.16878/gsuilet.496644

Cited By: 3

Abstract

References

Adaklı, G. (2014). Medya Sermayesi ve Ultra-Çapraz Bütünleşmeler, Perspectives: Siyasi Analiz ve Yorum içinde (18-23), Heinrich Böll Stiftung.
Bagdikian, B. (2004). The New Media Monopoly, Boston: Beacon Press.
Baker, U. (2015). Kanaatlerden İmajlara: Duygular Sosyolojisine Doğru, (H. Abuşoğlu, çev.), İstanbul: Birikim Kitapları.
Bennett, T. (1982). Theories of the Media, Theories of Society, Gurevitch, M. (ed.). Culture, Society and the Media içinde (30-55), London: Methuen.
Bourdieu, P (1998a). Acts of Resistance Against the Tyranny of the Market, New York: The New Press.
Bourdieu, P. (2000). Televizyon Üzerine, (T. Ilgaz, çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bourdieu, P. (2001). Masculine Domination, Stanford: Stanford University Press.
Bourdieu, P., Wacquant, L. J. (2007). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar, Ökten, N (çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.
Bourdieu, P. (2013). Language & Symbolic Power, Thompson, J.B. (ed.), Cambridge: Polity Press.
Calhaun, C. (2016). Bourdieu, Sosyolojisinin Ana Hatları, Çeğin G., Göker, E., Arlı, A., Tatlıcan, Ü. (der.), Ocak ve Zanaat: Pierre Bouurdieu Derlemesi içinde (77-130), İstanbul: İletişim Yayınları.
Cankaya, Ö. (1997). Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişme Süreci, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
Çaplı, B. (2008). Fili Tarif Etmek: Özel Televizyona Beş Kala, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Darras, E. (2005). Media Consecration of the Political Order, Benson, R., Neveu, E. (ed.), Bourdieu and the Journalistic Field içinde (156-173), Cambridge: Polity Press.
Duran, R. (2015). Dümdüz, Sessiz, Hareketsiz. Ulvî Gibi Medya Nasıl Kürtaj Edilir?, Aydın, U. (der.), Neoliberal Muhafazakâr Medya içinde (19-30), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ertuna, A.C. (2017). Türkiye’de Ana Akım Haber Kanallarında Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fiske, J. (1999). Television Culture: Popular Pleasures and Politics, London: Routledge.
Garnham, N., Williams, R. (1986). Pierre Bourdieu and the Sociology of Culture: An Introduction, Collins, R., Curran, J., Garnham, N., Scannell, P., Schlesinger, P., Sparks, C. (ed.), Media, Culture & Society içinde (116-130), London: Sage Publications.
Hall, S. (1973). The Determinations of News Photographs, S. Cohen and J. Young (ed.), The Manufacture of News: A Reader içinde (176-190). CA: Sage.
Hallin, D., Mancini, P. (2004). Comparing Media Systems: Three Models of Media and Politics, Cambridge: Cambridge University Press.
Herman, E., Chomsky, N. (1988). Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media, New York: Pantheon Books.
Kaya, R. (2016). İktidar Yumağı: Medya, Sermaye, Devlet, Ankara: İmge Kitabevi.
Louw, E. (2010). The Media and Political Process, London: Sage Publications.
Moi, T. (1991). Appropriating Bourdieu: Feminist Theory and Pierre Bourdieu’s Sociology of Culture, New Literary History, 22:4, 1017-1049.
Nimmo, D., Combs, M. (1992). The Political Pundits, New York: Praeger.
Schudson, M. (2002). The News Media as Political Institutions, Annual Review of Political Science, 2002:5, 249-269.
Sigal, L.V. (1986). Sources make the news, R.K. Manoff ve Michael Schudson (ed.), Reading the news içinde. New York: Pantheon Books.
Thompson, J.B. (2013). Editor’s Introduction, Language and Symbolic Power içinde (1-31), Cambridge: Polity Press.
Thornham, S. (2007). Women, Feminism and Media, Edinburgh: Edinburgh University Press.
Tuchman, G. (1978). Making News: A Study in the Construction of Reality, New York: The Free Press.
Türk, B. (2012). AKP ve Kanaat Teknisyenleri, Birikim, 276, 29-37.

There are 30 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Journal Section	Articles
Authors	Can Ertuna 0000-0002-3734-7345
Publication Date	December 25, 2018
Acceptance Date	October 25, 2018
Published in Issue	Year 2018Issue: 29

Cite

APA	Ertuna, C. (2018). Türkiye’de Televizyonlarda Kanaat Üretimi: Haber Kanallarındaki Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(29), 57-81. https://doi.org/10.16878/gsuilet.496644