Research Article
BibTex RIS Cite

Bollywood Sinemasını Kamu Diplomasisi Bağlamında Yeniden İzlemek: Bajrangi Bhaijaan Üzerine Bir İnceleme

Year 2021, Issue: 6, 36 - 56, 31.01.2021
https://doi.org/10.16878/gsuilet.867952

Abstract

Bollywood sineması, Hindistan'ın kendi kültürünü, sanatını ve dinsel öğelerini tanıttığı önemli kamu diplomasisi araçlarından biridir. Hindistan, Bollywood sineması üzerinden hem kendi ülkesini tanıtmakta hem de kültürel ürünlerini bu sinema endüstrisi aracılığıyla diğer ülkelere pazarlamaktadır. Bu araştırma, Bajrangi Bhaijaan filminin göstergebilimsel analizi ile Bollywood'un Hindistan'a dair birçok yumuşak güç unsurunu tanıtırken; Pakistanlıları nasıl temsil ettiğini analiz etmiştir. İnceleme sonucunda, filmde Hindistan'ın kültürü, sanatı ve dinsel öğeleri olumlu imgeler ile sunulurken, Pakistanlıların ve bununla birlikte Müslümanların, “ataerkil”, “öfkeli” ve “tutucu” olarak temsil edildiği görülmüştür.

References

  • Arent, H. (2016). Totalitarizmin Kaynakları-2 Emperyalizm. (Çev. B. S. Şener) 5. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Anderson, R. (2006) A century of media: a century of war. New York: Peter Lang.
  • Ayhan, A. (2007). Propaganda Nedir? İstanbul: Literatürk Yayınları.
  • Andrew, J. D., (2010). Büyük Sinema Kuramları (Çev. Zahit Atam), İstanbul: Doruk Yayımcılık.
  • Atif, K., Shaliq, Z. (2019). Discourse on Terrorism: Image of Pakistan in Bollywood film, Phantom (1), 164-180.
  • Batı, U. (2005). Bir Anlam Yaratma Süreci ve İdeolojik Yapı Olarak Reklamların Göstergebilim Bir Bakış Açısıyla Çözümlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29, 175-190.
  • Bhat, M. A. (2018). The Strategic Cooperation among India, Pakistan, Iran and Central Asia and its implications upon the Regional Stability. The Journal of Iranian Studies, 2 (1), 41-60.
  • Bignell, J. (2002), Media Semiotics: An Introduction. Manchester University Press, Manchester.
  • Cull, N. J. (2007). Public diplomacy: Lessons from past. California; Figueroa Press. Erişim: 21 Kasım 2019, https://kamudiplomasisi.org/pdf/kitaplar/PDPerspectivesLessons.pdf
  • Chapple, C.K. (1993). Nonviolence to Animals, Earth and Self in Asian Traditions. State University of New York Press: Albany, NY, USA.
  • Efegil, E. (2018). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Kamu Diplomasisi Enstitüsü. Erişim: 10 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/94-tuerk-di-poltkasi-ve-kamu-dplomass
  • Karadağ, H. (2016). Uluslararası İlişkilerde Yeni Bir Boyut Kamu Diplomasisi. Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Gökırmak, M. (2012). Küreselleşen Dünyada Diplomasi: Kamu Diplomasisi, TASAM. Erişim: 21 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi. org/ana-sayfa/44-makaleler/124-kuereselleen-duenyada-diplomasi-kamu-diplomasisi-.pdf
  • Gülhanım, G. (2009). Sinema Devlet İlişkisi: Dünyadan Örnekler ve Türkiye. T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı, Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, IV Dönem Uzmanlık Tezleri. Erişim:21Kasım 2019, http://aregem.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/31141,gulhanimgulpdf.pdf?0
  • Hafeez, E. (2017). Depiction of Violent Crimes in Bollywood Cinema and its impact on Pakistani Society, Jhss, 8 (1), 21-32.
  • Herman, E. S., Chomsky, N. (2002) Manufacturing consent: the political economy of the mass media. New York: Pantheon.
  • İri, M. (2014). Bollywood Sineması: Hindistan’ın Hareketli Resim Sanayii Üzerine Notlar. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (18), 21-34.
  • Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, TASAM, Erişim: 21 Kasım 2019, https://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/100-tuerk-d-politikas-ve-kamu-diplomasisi
  • Khatun, N. (2016). Imagining Muslim Identity in Muslim Political Films. Journal of Arab & Muslim Media Research, 9 (1), 41-60.
  • Kumar H. M., S. (2013), ‘Constructing the nation’s enemy: Hindutva, popular culture and the Muslim “other” in Bollywood cinema’, Third World Quarterly, 34 (3), 458–469.
  • Köksoy, E. (2013). Halkla İlişkiler Bağlamında Kamu Diplomasisi Yönetimi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • Kocabıyık, H. (2019). Değişen Diplomasi Anlayışı, Kamu Diplomasisi ve Türkiye, Avrasya Etüdleri,163-196.Erişim 22 Kasım 2019 http://www.avrasyaetudleri.com/uploads/articles/55/7.pdf
  • Leonard, M., Stead, C., and Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. London: The Foreign Policy Center.
  • Manheim, J. (2001). Talking Pointsfor Meeting with Staff of Senate Foreign Relations Committee, R. Christopher, Public Diplomacy Comes of Age içinde, The Washington Quarterly, printemps, 2002.
  • Metz, C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler (Çev. Oğuz Adanır), İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations. New York: Palgrave MacMillan.
  • Merskin, D. (2004). The Construction of Arabs as enemies: Post-September 11 Discourse of George Bush’, Mass Communication and Society, 7(2), 157-175.
  • Muqarrab, A. (2011). Pakistan’s Foreign Policy: Internal Challenges in New Millennium, Berkeley Journal of Social Sciences, 1(2), 1-11.
  • Mushtaq, S., Baig, F., Iftikhar, G. (2016). Exploring Transition in Indian Perspective about Kashmir Issue through its Mainstream Cinema, Journal of Pakistan Vision, 18(1), 172-189.
  • Mohapatra, A., R., (1990). Philosophy of Religion an Approach to World Religions. India:Sterling Pub.
  • Nye, J. (2003) Amerikan Gücünün Paradoksu. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Nye, J. (2005). Yumuşak Güç. Ankara: Elips Kitap.
  • Nye, J. (2008). Public Diplomacy and Soft Power, The Annals of American. Academy of Political and Social Science, 616 (94), s.101.
  • Önal, B. (2019). Hindistan'ın Yumuşak Güç Politikları ve Türkiye-Hindistan İlişkilerindeki Rolü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(63), 333-240.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özendeş, E. (1999). Fotoğrafta Oryantalizm, İstanbul: YKY.
  • Özev, M. (2012). Küresel ve Bölgesel Güçlükler Karşısında Pakistan'ın Demokratikleşme Çabaları. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 8 (16), 147-176.
  • Özensel, E. (2020). Farklılıkların Birarada Yaşamasında Bir Sorun Alanı Olarak Ötekinin Ötekileştirilmesi, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0 (43), s. 369-378.
  • Pamment, J. (2013). New Public Diplomacy in the 21st Century, New York, Routledge.
  • Potter, E. (2002). Canada and the New Public Diplomacy, Discussion Papers in Diplomacy, Netherlands Institute of International Relations. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.peacepalacelibrary.nl/ebooks/files/Clingendael_20020700_cli_paper_dip_issue81.pdf
  • Pınar, L. (2017). Amerika Birleşik Devletleri'nin Yumuşak Gücü ve Hollywood, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 253- 274.
  • Purtaş, F. (2006). Avrasya’daki ‘Büyük Oyun’ Bağlamında Hindistan’ın Orta Asya Politikası, Orta Asya ve Kafkas Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 56-84.
  • Rasul, A. (2015). Filtered Violence: Propaganda Model and Political Economy of the Indian Film Industry. Journal of Media Critiques, 1(2), 75-92.
  • Romarheim, A.G., (2005) Definitions of Strategic Political Communication. Norwegian Institute of International Affairs. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.files.ethz.ch/isn/27824/689.pdf
  • Sancar, G. A. (2012). Kamu Diplomasisi ve Uluslararası Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Sancar, M. K. (2018). Göstergebilimsel Film Çözümlemelerinin Bergsoncu Eleştirisi. SineFilozofi Dergisi, 3(6), 24-38.
  • Saran, R. (2012). History of Indian Cinema. Diamond Pocket Books Ltd, New Delhi.
  • Sandıklı, A. (2014). Yumuşak Güç Savaşları, içinde, H. Çomak ve A. Gökalp Kutlu (ed.), Uluslararası Güvenlik Kongresi (183-205), 08-09 Ekim 2013, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Yayınları.
  • Sertel, S. (2015). Demokrat Parti Döneminde Türkiye-Hindistan İlişkileri. International Journal of Social Science, 32 (3), 291-305.
  • Sehgal, R. (2011). Kashmir Conflict: Solutions and Demand for Self-determination, International Journal of Humanities and Social Science, 1 (6), 188-195.
  • Sial, N., Arafat, Y., Zafar, A. (2019). Pakistan in the Bollywood Movies: A Discourse Analysis. Journal of Indian Studies, 5(1), 125-136.
  • Stojanova, C. (2017). The Great War: Cinema, Propaganda, and The Emancipation of Film Language. Acta Universitatis Sapientiae, Film and Media Studies, (14), 131–156.
  • Schiller D (2011) The militarization of US communications. In: J. Wasko, G. Murdock, & H. Sousa (Eds.). The handbook of political economy of communications (pp. 264-282). Oxford, UK: Wiley-Blackwell.
  • Şentürk K., E., Kozluklu, Ş. (2020). Yumuşak Güç Bağlamında Bollywood Filmlerinin Değerlendirilmesi: İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Nı̇tel Bir Araştırma. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3 (4), 73-109.
  • Taylor, P. (2009) “Public Diplomacy and Strategic Communications”. N. Snow and P. Taylor, (Ed.), Routledge Handbook of Public Diplomacy içinde, New York: Routledge International Handbooks.
  • Temel, S. (2010). Amerikan Kamu Diplomasisinin 11 Eylül Sonrası Yönetim Anlayışı ve Sergilenen Faaliyetler Odağında İncelenmesi: Kamu Diplomasisindeki Değişimleri Anlamak, (Yüksek lisans tezi, Kara Harp Okulu, Ankara) Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.academia.edu/6525951/Kamu_diplomasisi
  • Tiedeman A. (2004). U.S. Public Diplomacy in Middle East, Seminar on Geography, Foreign Policy and the World Order. Erişim: 23 Kasım 2019 http://media.leeds.ac.uk/papers/pmt/exhibits/2447/Anna_Tiedeman_Beers.pdf
  • Tuch, H. N. (1990). Communicating With the World: U.S. Public Diplomacy Overseas, New York: St.Martin’s Press.
  • Yanardağoğlu, E. (2014). “Uluslararası İletişim ve Kamu Diplomasisi: BBC Dünya Servisi Haber Merkezi Örneği”, İletişim, Kuram ve Araştırma Dergisi, (38); 116.
  • Yıldırım, L. (2013). Dış Politika'da Yumuşak Güç ve Seçili Örnek Hindistan. Ufuk Üniversitesi Kütüphanesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (3), 184-209.

Repenser le cinéma de Bollywood dans le contexte de la diplomatie publique: une étude sur Bajrangi Bhaijaan

Year 2021, Issue: 6, 36 - 56, 31.01.2021
https://doi.org/10.16878/gsuilet.867952

Abstract

Le cinéma de Bollywood est l'un des principaux outils de diplomatie publique dans lesquels l'Inde promeut sa propre culture, son art et ses éléments religieux. L'Inde fait la promotion de son propre pays à travers le cinéma Bollywood et commercialise ses produits culturels dans d'autres pays par le biais de cette industrie cinématographique. Cette recherche présente les nombreux éléments de puissance douce de Bollywood sur l'Inde avec l'analyse sémiotique du film Bajrangi Bhaijaan; Il a été analysé comment les Pakistanais sont représentés. À la suite de la recherche, il a été constaté que si la culture, l'art et les éléments religieux de l'Inde étaient présentés avec des images positives dans le film, les Pakistanais et aussi les musulmans étaient représentés comme patriarcaux, en colère et conservateurs.

References

  • Arent, H. (2016). Totalitarizmin Kaynakları-2 Emperyalizm. (Çev. B. S. Şener) 5. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Anderson, R. (2006) A century of media: a century of war. New York: Peter Lang.
  • Ayhan, A. (2007). Propaganda Nedir? İstanbul: Literatürk Yayınları.
  • Andrew, J. D., (2010). Büyük Sinema Kuramları (Çev. Zahit Atam), İstanbul: Doruk Yayımcılık.
  • Atif, K., Shaliq, Z. (2019). Discourse on Terrorism: Image of Pakistan in Bollywood film, Phantom (1), 164-180.
  • Batı, U. (2005). Bir Anlam Yaratma Süreci ve İdeolojik Yapı Olarak Reklamların Göstergebilim Bir Bakış Açısıyla Çözümlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29, 175-190.
  • Bhat, M. A. (2018). The Strategic Cooperation among India, Pakistan, Iran and Central Asia and its implications upon the Regional Stability. The Journal of Iranian Studies, 2 (1), 41-60.
  • Bignell, J. (2002), Media Semiotics: An Introduction. Manchester University Press, Manchester.
  • Cull, N. J. (2007). Public diplomacy: Lessons from past. California; Figueroa Press. Erişim: 21 Kasım 2019, https://kamudiplomasisi.org/pdf/kitaplar/PDPerspectivesLessons.pdf
  • Chapple, C.K. (1993). Nonviolence to Animals, Earth and Self in Asian Traditions. State University of New York Press: Albany, NY, USA.
  • Efegil, E. (2018). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Kamu Diplomasisi Enstitüsü. Erişim: 10 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/94-tuerk-di-poltkasi-ve-kamu-dplomass
  • Karadağ, H. (2016). Uluslararası İlişkilerde Yeni Bir Boyut Kamu Diplomasisi. Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Gökırmak, M. (2012). Küreselleşen Dünyada Diplomasi: Kamu Diplomasisi, TASAM. Erişim: 21 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi. org/ana-sayfa/44-makaleler/124-kuereselleen-duenyada-diplomasi-kamu-diplomasisi-.pdf
  • Gülhanım, G. (2009). Sinema Devlet İlişkisi: Dünyadan Örnekler ve Türkiye. T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı, Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, IV Dönem Uzmanlık Tezleri. Erişim:21Kasım 2019, http://aregem.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/31141,gulhanimgulpdf.pdf?0
  • Hafeez, E. (2017). Depiction of Violent Crimes in Bollywood Cinema and its impact on Pakistani Society, Jhss, 8 (1), 21-32.
  • Herman, E. S., Chomsky, N. (2002) Manufacturing consent: the political economy of the mass media. New York: Pantheon.
  • İri, M. (2014). Bollywood Sineması: Hindistan’ın Hareketli Resim Sanayii Üzerine Notlar. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (18), 21-34.
  • Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, TASAM, Erişim: 21 Kasım 2019, https://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/100-tuerk-d-politikas-ve-kamu-diplomasisi
  • Khatun, N. (2016). Imagining Muslim Identity in Muslim Political Films. Journal of Arab & Muslim Media Research, 9 (1), 41-60.
  • Kumar H. M., S. (2013), ‘Constructing the nation’s enemy: Hindutva, popular culture and the Muslim “other” in Bollywood cinema’, Third World Quarterly, 34 (3), 458–469.
  • Köksoy, E. (2013). Halkla İlişkiler Bağlamında Kamu Diplomasisi Yönetimi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • Kocabıyık, H. (2019). Değişen Diplomasi Anlayışı, Kamu Diplomasisi ve Türkiye, Avrasya Etüdleri,163-196.Erişim 22 Kasım 2019 http://www.avrasyaetudleri.com/uploads/articles/55/7.pdf
  • Leonard, M., Stead, C., and Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. London: The Foreign Policy Center.
  • Manheim, J. (2001). Talking Pointsfor Meeting with Staff of Senate Foreign Relations Committee, R. Christopher, Public Diplomacy Comes of Age içinde, The Washington Quarterly, printemps, 2002.
  • Metz, C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler (Çev. Oğuz Adanır), İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations. New York: Palgrave MacMillan.
  • Merskin, D. (2004). The Construction of Arabs as enemies: Post-September 11 Discourse of George Bush’, Mass Communication and Society, 7(2), 157-175.
  • Muqarrab, A. (2011). Pakistan’s Foreign Policy: Internal Challenges in New Millennium, Berkeley Journal of Social Sciences, 1(2), 1-11.
  • Mushtaq, S., Baig, F., Iftikhar, G. (2016). Exploring Transition in Indian Perspective about Kashmir Issue through its Mainstream Cinema, Journal of Pakistan Vision, 18(1), 172-189.
  • Mohapatra, A., R., (1990). Philosophy of Religion an Approach to World Religions. India:Sterling Pub.
  • Nye, J. (2003) Amerikan Gücünün Paradoksu. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Nye, J. (2005). Yumuşak Güç. Ankara: Elips Kitap.
  • Nye, J. (2008). Public Diplomacy and Soft Power, The Annals of American. Academy of Political and Social Science, 616 (94), s.101.
  • Önal, B. (2019). Hindistan'ın Yumuşak Güç Politikları ve Türkiye-Hindistan İlişkilerindeki Rolü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(63), 333-240.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özendeş, E. (1999). Fotoğrafta Oryantalizm, İstanbul: YKY.
  • Özev, M. (2012). Küresel ve Bölgesel Güçlükler Karşısında Pakistan'ın Demokratikleşme Çabaları. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 8 (16), 147-176.
  • Özensel, E. (2020). Farklılıkların Birarada Yaşamasında Bir Sorun Alanı Olarak Ötekinin Ötekileştirilmesi, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0 (43), s. 369-378.
  • Pamment, J. (2013). New Public Diplomacy in the 21st Century, New York, Routledge.
  • Potter, E. (2002). Canada and the New Public Diplomacy, Discussion Papers in Diplomacy, Netherlands Institute of International Relations. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.peacepalacelibrary.nl/ebooks/files/Clingendael_20020700_cli_paper_dip_issue81.pdf
  • Pınar, L. (2017). Amerika Birleşik Devletleri'nin Yumuşak Gücü ve Hollywood, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 253- 274.
  • Purtaş, F. (2006). Avrasya’daki ‘Büyük Oyun’ Bağlamında Hindistan’ın Orta Asya Politikası, Orta Asya ve Kafkas Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 56-84.
  • Rasul, A. (2015). Filtered Violence: Propaganda Model and Political Economy of the Indian Film Industry. Journal of Media Critiques, 1(2), 75-92.
  • Romarheim, A.G., (2005) Definitions of Strategic Political Communication. Norwegian Institute of International Affairs. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.files.ethz.ch/isn/27824/689.pdf
  • Sancar, G. A. (2012). Kamu Diplomasisi ve Uluslararası Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Sancar, M. K. (2018). Göstergebilimsel Film Çözümlemelerinin Bergsoncu Eleştirisi. SineFilozofi Dergisi, 3(6), 24-38.
  • Saran, R. (2012). History of Indian Cinema. Diamond Pocket Books Ltd, New Delhi.
  • Sandıklı, A. (2014). Yumuşak Güç Savaşları, içinde, H. Çomak ve A. Gökalp Kutlu (ed.), Uluslararası Güvenlik Kongresi (183-205), 08-09 Ekim 2013, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Yayınları.
  • Sertel, S. (2015). Demokrat Parti Döneminde Türkiye-Hindistan İlişkileri. International Journal of Social Science, 32 (3), 291-305.
  • Sehgal, R. (2011). Kashmir Conflict: Solutions and Demand for Self-determination, International Journal of Humanities and Social Science, 1 (6), 188-195.
  • Sial, N., Arafat, Y., Zafar, A. (2019). Pakistan in the Bollywood Movies: A Discourse Analysis. Journal of Indian Studies, 5(1), 125-136.
  • Stojanova, C. (2017). The Great War: Cinema, Propaganda, and The Emancipation of Film Language. Acta Universitatis Sapientiae, Film and Media Studies, (14), 131–156.
  • Schiller D (2011) The militarization of US communications. In: J. Wasko, G. Murdock, & H. Sousa (Eds.). The handbook of political economy of communications (pp. 264-282). Oxford, UK: Wiley-Blackwell.
  • Şentürk K., E., Kozluklu, Ş. (2020). Yumuşak Güç Bağlamında Bollywood Filmlerinin Değerlendirilmesi: İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Nı̇tel Bir Araştırma. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3 (4), 73-109.
  • Taylor, P. (2009) “Public Diplomacy and Strategic Communications”. N. Snow and P. Taylor, (Ed.), Routledge Handbook of Public Diplomacy içinde, New York: Routledge International Handbooks.
  • Temel, S. (2010). Amerikan Kamu Diplomasisinin 11 Eylül Sonrası Yönetim Anlayışı ve Sergilenen Faaliyetler Odağında İncelenmesi: Kamu Diplomasisindeki Değişimleri Anlamak, (Yüksek lisans tezi, Kara Harp Okulu, Ankara) Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.academia.edu/6525951/Kamu_diplomasisi
  • Tiedeman A. (2004). U.S. Public Diplomacy in Middle East, Seminar on Geography, Foreign Policy and the World Order. Erişim: 23 Kasım 2019 http://media.leeds.ac.uk/papers/pmt/exhibits/2447/Anna_Tiedeman_Beers.pdf
  • Tuch, H. N. (1990). Communicating With the World: U.S. Public Diplomacy Overseas, New York: St.Martin’s Press.
  • Yanardağoğlu, E. (2014). “Uluslararası İletişim ve Kamu Diplomasisi: BBC Dünya Servisi Haber Merkezi Örneği”, İletişim, Kuram ve Araştırma Dergisi, (38); 116.
  • Yıldırım, L. (2013). Dış Politika'da Yumuşak Güç ve Seçili Örnek Hindistan. Ufuk Üniversitesi Kütüphanesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (3), 184-209.

Re-watching Bollywood Cinema in the Context of Public Diplomacy: An Analysis on “Bajrangi Bhaijaan”

Year 2021, Issue: 6, 36 - 56, 31.01.2021
https://doi.org/10.16878/gsuilet.867952

Abstract

Bollywood cinema is one of India's most important public diplomacy instruments that spreads its own culture, art, and religious aspects. India promotes its own country with Bollywood cinema and exports its cultural goods to other countries through this film industry. In this study, how Bollywood portrays Pakistanis while introducing many of India's soft power elements was researched with the semiotic analysis of Bajrangi Bhaijaan (2015). As a result of the study, it was shown that while Indian culture, art, and religious elements were portrayed with positive images in the film, Pakistanis and Muslims were represented as patriarchal, angry, and conservative.

References

  • Arent, H. (2016). Totalitarizmin Kaynakları-2 Emperyalizm. (Çev. B. S. Şener) 5. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Anderson, R. (2006) A century of media: a century of war. New York: Peter Lang.
  • Ayhan, A. (2007). Propaganda Nedir? İstanbul: Literatürk Yayınları.
  • Andrew, J. D., (2010). Büyük Sinema Kuramları (Çev. Zahit Atam), İstanbul: Doruk Yayımcılık.
  • Atif, K., Shaliq, Z. (2019). Discourse on Terrorism: Image of Pakistan in Bollywood film, Phantom (1), 164-180.
  • Batı, U. (2005). Bir Anlam Yaratma Süreci ve İdeolojik Yapı Olarak Reklamların Göstergebilim Bir Bakış Açısıyla Çözümlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29, 175-190.
  • Bhat, M. A. (2018). The Strategic Cooperation among India, Pakistan, Iran and Central Asia and its implications upon the Regional Stability. The Journal of Iranian Studies, 2 (1), 41-60.
  • Bignell, J. (2002), Media Semiotics: An Introduction. Manchester University Press, Manchester.
  • Cull, N. J. (2007). Public diplomacy: Lessons from past. California; Figueroa Press. Erişim: 21 Kasım 2019, https://kamudiplomasisi.org/pdf/kitaplar/PDPerspectivesLessons.pdf
  • Chapple, C.K. (1993). Nonviolence to Animals, Earth and Self in Asian Traditions. State University of New York Press: Albany, NY, USA.
  • Efegil, E. (2018). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, Kamu Diplomasisi Enstitüsü. Erişim: 10 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/94-tuerk-di-poltkasi-ve-kamu-dplomass
  • Karadağ, H. (2016). Uluslararası İlişkilerde Yeni Bir Boyut Kamu Diplomasisi. Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Gökırmak, M. (2012). Küreselleşen Dünyada Diplomasi: Kamu Diplomasisi, TASAM. Erişim: 21 Kasım 2019, http://www.kamudiplomasisi. org/ana-sayfa/44-makaleler/124-kuereselleen-duenyada-diplomasi-kamu-diplomasisi-.pdf
  • Gülhanım, G. (2009). Sinema Devlet İlişkisi: Dünyadan Örnekler ve Türkiye. T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı, Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, IV Dönem Uzmanlık Tezleri. Erişim:21Kasım 2019, http://aregem.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/31141,gulhanimgulpdf.pdf?0
  • Hafeez, E. (2017). Depiction of Violent Crimes in Bollywood Cinema and its impact on Pakistani Society, Jhss, 8 (1), 21-32.
  • Herman, E. S., Chomsky, N. (2002) Manufacturing consent: the political economy of the mass media. New York: Pantheon.
  • İri, M. (2014). Bollywood Sineması: Hindistan’ın Hareketli Resim Sanayii Üzerine Notlar. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (18), 21-34.
  • Kalın, İ. (2011). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi, TASAM, Erişim: 21 Kasım 2019, https://www.kamudiplomasisi.org/makaleler/makaleler/100-tuerk-d-politikas-ve-kamu-diplomasisi
  • Khatun, N. (2016). Imagining Muslim Identity in Muslim Political Films. Journal of Arab & Muslim Media Research, 9 (1), 41-60.
  • Kumar H. M., S. (2013), ‘Constructing the nation’s enemy: Hindutva, popular culture and the Muslim “other” in Bollywood cinema’, Third World Quarterly, 34 (3), 458–469.
  • Köksoy, E. (2013). Halkla İlişkiler Bağlamında Kamu Diplomasisi Yönetimi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • Kocabıyık, H. (2019). Değişen Diplomasi Anlayışı, Kamu Diplomasisi ve Türkiye, Avrasya Etüdleri,163-196.Erişim 22 Kasım 2019 http://www.avrasyaetudleri.com/uploads/articles/55/7.pdf
  • Leonard, M., Stead, C., and Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. London: The Foreign Policy Center.
  • Manheim, J. (2001). Talking Pointsfor Meeting with Staff of Senate Foreign Relations Committee, R. Christopher, Public Diplomacy Comes of Age içinde, The Washington Quarterly, printemps, 2002.
  • Metz, C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler (Çev. Oğuz Adanır), İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations. New York: Palgrave MacMillan.
  • Merskin, D. (2004). The Construction of Arabs as enemies: Post-September 11 Discourse of George Bush’, Mass Communication and Society, 7(2), 157-175.
  • Muqarrab, A. (2011). Pakistan’s Foreign Policy: Internal Challenges in New Millennium, Berkeley Journal of Social Sciences, 1(2), 1-11.
  • Mushtaq, S., Baig, F., Iftikhar, G. (2016). Exploring Transition in Indian Perspective about Kashmir Issue through its Mainstream Cinema, Journal of Pakistan Vision, 18(1), 172-189.
  • Mohapatra, A., R., (1990). Philosophy of Religion an Approach to World Religions. India:Sterling Pub.
  • Nye, J. (2003) Amerikan Gücünün Paradoksu. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Nye, J. (2005). Yumuşak Güç. Ankara: Elips Kitap.
  • Nye, J. (2008). Public Diplomacy and Soft Power, The Annals of American. Academy of Political and Social Science, 616 (94), s.101.
  • Önal, B. (2019). Hindistan'ın Yumuşak Güç Politikları ve Türkiye-Hindistan İlişkilerindeki Rolü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(63), 333-240.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özendeş, E. (1999). Fotoğrafta Oryantalizm, İstanbul: YKY.
  • Özev, M. (2012). Küresel ve Bölgesel Güçlükler Karşısında Pakistan'ın Demokratikleşme Çabaları. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 8 (16), 147-176.
  • Özensel, E. (2020). Farklılıkların Birarada Yaşamasında Bir Sorun Alanı Olarak Ötekinin Ötekileştirilmesi, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 0 (43), s. 369-378.
  • Pamment, J. (2013). New Public Diplomacy in the 21st Century, New York, Routledge.
  • Potter, E. (2002). Canada and the New Public Diplomacy, Discussion Papers in Diplomacy, Netherlands Institute of International Relations. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.peacepalacelibrary.nl/ebooks/files/Clingendael_20020700_cli_paper_dip_issue81.pdf
  • Pınar, L. (2017). Amerika Birleşik Devletleri'nin Yumuşak Gücü ve Hollywood, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 253- 274.
  • Purtaş, F. (2006). Avrasya’daki ‘Büyük Oyun’ Bağlamında Hindistan’ın Orta Asya Politikası, Orta Asya ve Kafkas Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 56-84.
  • Rasul, A. (2015). Filtered Violence: Propaganda Model and Political Economy of the Indian Film Industry. Journal of Media Critiques, 1(2), 75-92.
  • Romarheim, A.G., (2005) Definitions of Strategic Political Communication. Norwegian Institute of International Affairs. Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.files.ethz.ch/isn/27824/689.pdf
  • Sancar, G. A. (2012). Kamu Diplomasisi ve Uluslararası Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Sancar, M. K. (2018). Göstergebilimsel Film Çözümlemelerinin Bergsoncu Eleştirisi. SineFilozofi Dergisi, 3(6), 24-38.
  • Saran, R. (2012). History of Indian Cinema. Diamond Pocket Books Ltd, New Delhi.
  • Sandıklı, A. (2014). Yumuşak Güç Savaşları, içinde, H. Çomak ve A. Gökalp Kutlu (ed.), Uluslararası Güvenlik Kongresi (183-205), 08-09 Ekim 2013, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Yayınları.
  • Sertel, S. (2015). Demokrat Parti Döneminde Türkiye-Hindistan İlişkileri. International Journal of Social Science, 32 (3), 291-305.
  • Sehgal, R. (2011). Kashmir Conflict: Solutions and Demand for Self-determination, International Journal of Humanities and Social Science, 1 (6), 188-195.
  • Sial, N., Arafat, Y., Zafar, A. (2019). Pakistan in the Bollywood Movies: A Discourse Analysis. Journal of Indian Studies, 5(1), 125-136.
  • Stojanova, C. (2017). The Great War: Cinema, Propaganda, and The Emancipation of Film Language. Acta Universitatis Sapientiae, Film and Media Studies, (14), 131–156.
  • Schiller D (2011) The militarization of US communications. In: J. Wasko, G. Murdock, & H. Sousa (Eds.). The handbook of political economy of communications (pp. 264-282). Oxford, UK: Wiley-Blackwell.
  • Şentürk K., E., Kozluklu, Ş. (2020). Yumuşak Güç Bağlamında Bollywood Filmlerinin Değerlendirilmesi: İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Nı̇tel Bir Araştırma. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3 (4), 73-109.
  • Taylor, P. (2009) “Public Diplomacy and Strategic Communications”. N. Snow and P. Taylor, (Ed.), Routledge Handbook of Public Diplomacy içinde, New York: Routledge International Handbooks.
  • Temel, S. (2010). Amerikan Kamu Diplomasisinin 11 Eylül Sonrası Yönetim Anlayışı ve Sergilenen Faaliyetler Odağında İncelenmesi: Kamu Diplomasisindeki Değişimleri Anlamak, (Yüksek lisans tezi, Kara Harp Okulu, Ankara) Erişim: 23 Kasım 2019 https://www.academia.edu/6525951/Kamu_diplomasisi
  • Tiedeman A. (2004). U.S. Public Diplomacy in Middle East, Seminar on Geography, Foreign Policy and the World Order. Erişim: 23 Kasım 2019 http://media.leeds.ac.uk/papers/pmt/exhibits/2447/Anna_Tiedeman_Beers.pdf
  • Tuch, H. N. (1990). Communicating With the World: U.S. Public Diplomacy Overseas, New York: St.Martin’s Press.
  • Yanardağoğlu, E. (2014). “Uluslararası İletişim ve Kamu Diplomasisi: BBC Dünya Servisi Haber Merkezi Örneği”, İletişim, Kuram ve Araştırma Dergisi, (38); 116.
  • Yıldırım, L. (2013). Dış Politika'da Yumuşak Güç ve Seçili Örnek Hindistan. Ufuk Üniversitesi Kütüphanesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (3), 184-209.
There are 60 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Zindan Çakıcı 0000-0002-8916-0582

Emre Meriç 0000-0001-8006-7149

Publication Date January 31, 2021
Published in Issue Year 2021Issue: 6

Cite

APA Çakıcı, Z., & Meriç, E. (2021). Bollywood Sinemasını Kamu Diplomasisi Bağlamında Yeniden İzlemek: Bajrangi Bhaijaan Üzerine Bir İnceleme. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi(6), 36-56. https://doi.org/10.16878/gsuilet.867952

Creative Commons LisansıTRDizinlogo_live-e1586763957746.png