Abstract
The mid-1990s witnessed the emergence of the 'new cinema' of Turkeywhich has introduced the cinema audience the newand multifaceted tendencies in terms of the narration, style and modes of filmmaking. However, for the purpose of this article, the most important 'newness' of the newcinema is the newlyemergentfemale representational form: silent females. The main goal of this article is to explore the female audiences' reception of the female silences manifesting on the new cinema's screen through the outcomes of the group discussions that the five female participants from Istanbul had after the viewing of the five selected films. The female participants 'read' various meanings of the female silences, and 'revealed' the thematic and formal components that are related to the depiction of the silent female characters. However, the most important outcome of the research is that the silent female characters in the selected examples became the medium for the female audiences through which they 'speak' of what they (not) want to see on screen.
Abstract
Le milieu des années 1990 voit la naissance d'un « nouveau » cinéma turc qui présente à son spectateur ses nouvelles et multiples tendances concernant son discours, son style et ses modes de production. Par ailleurs, la « nouveauté » de ce cinéma la plus importante pour cet article, est l'apparition des femmes silencieuses, nouvelles formes de représentation des femmes. L'objectif principal de cet article est d'étudier la réception par des spectatrices de ces femmes silencieuses qui se manifestent sur les écrans de ce nouveau cinéma, à travers un groupe de discussion composé de cinq femmes ayant vu cinq films sélectionnés. Ces cinq participantes, ont « lu » les différentes significations du silence des femmes et ont révélé les éléments thématiques et formels concernant le caractère des femmes silencieuses. La conclusion la plus importante de cette recherche le caractère des femmes silencieuses dans les films choisis devient, pour les spectatrices le moyen par lequel elles peuvent « parler » de ce qu'elles (ne) veulent (pas) voir sur le grand écran.
Abstract
1990'lı yılların ortaları, sinema izleyicisine anlatım, stil ve film yapım şekilleriaçısından yeni ve çok yönlü eğilimleritanıştıran 'yeni' Türkiye sinemasının doğumuna şahit olmuştur. Bununla birlikte, bu makale için yeni Türkiye sinemasının en önemli 'yeniliği', yeni ortaya çıkan kadın temsil formu olan sessiz kadınlardır. Bu makalenin ana amacı, yeni sinemanın perdesinde hüküm süren kadın sessizliklerini kadın izleyicinin nasıl alımladığını, istanbul'dan beş kadın katılımcının, seçilmiş beş filmi izledikten sonra gerçekleştirdiği grup tartışmalarının sonuçları doğrultusunda araştırılmasıdır. Kadın katılımcılar, kadın sessizliklerinin çeşitli anlamlarını 'okudular' ve sessiz kadın karakterlerin tasvirine ilişkin tematik ve biçimsel öğeleri 'ifşa ettiler'. Bununla birlikte, çalışmanın en önemli sonucu, seçilen örneklerdeki sessiz kadın karakterlerin, kadın izleyicilerin perdede ne görmek iste(me)diklerini üzerinden 'konuştukları' bir araç haline gelmiş olmasıdır.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | February 1, 2010 |
| Published in Issue | Year 2010Issue: 12 |
