Abstract
The process of commercialization of Turkish Cinema which began during 1950's brings together efforts to create a new cinematic language. Yeşilçam period also introduced a realist approach languished during 1970's. The films which were produced in this period bring up the character of "worker" who started to be one of the main social segments of big cities after industrialization process. From 1980 to the present neoliberal policies put into practice determined conditions. This study would like to search how Turkish cinema represents working class. Do they deal with their daily lives and problems or do they make up the foreground only? Workers and their lives could find very limited place in Turkish Cinema. This study wants to search main reasons of this "absence" of working class character by analyzing the films which can be accepted as examples of "working class cinema".
Keywords
Abstract
Le processus de commercialisation du cinéma turc à partir des années 1950 contint en même temps l'effort de créer une langue du cinéma. La période de Yeşilçam qui perditson succès aux années 1970 réussitde créer une approche réaliste. Les films produits durant cette période commencèrent à représenter'Touvrier" quiforma un milieu social notable élevé par l'industrialisation dans les grandes villes. Ensuite, une période influencé par les résultats des politiques néolibérales économiques se montra depuis les années 80 jusqu'aux nos jours. Alors, comment on représenta ces ouvriers au cinéma comme personnages? Est-ce qu'on fit voir leur vie quotidienne dans le contexte des problèmes économiques et syndicaux ou juste comme une partie d'un arrière-plan? Qu'elles furent les raisons d'invisibilité de la vie quotidienne et des difficultés des ouvriers dans les films turcs sauf quelques exemples radicaux? Est-ce que ce processus fut effectué par le milieu culturel créé par des approches d'appartenir à "la classe moyenne" qui soutinrent que la classe ouvrier fut détruite et étranglée depuis des années 1980 ? Ce travail a l'objectif de chercher les réponses aux problématiques précédentes et de contribuer à ce débat à partir des exemples des films.
Abstract
Türk sinemasında 1950'lerle başlayan ticarileşme süreci bir sinema dili yaratma çabasına da tanıklık eder. 1970'li yıllarda etkinliğini kaybeden Yeşilçam dönemigerçekçibiranlayışı da ortaya çıkarır. Bu süreçte üretilen filmler sanayileşme ile birlikte şehirlerde önemli bir toplumsal kesim olarak ortaya çıkmaya başlayan "işçi" kahramanı da sinemaya taşır. 1980'lerden günümüze ise neoliberal ekonomik politikaların sonuçlarının damgasını vurduğu bir dönem olur. Peki bu işçi-kahramanlar nasıl temsil olunmaktadır? Günlük yaşamları, ekonomik-sendikal-siyasal sorunları bağlamında mı yoksa yalnızca fonun bir parçası olarakmı ele alınmaktadırlar? Bir-ikiayrıksı örnekdışında işçilerin gündelik yaşamlarının ve sorunlarının sinemamızda kendisine yer bulamamasının nedenleri nelerdir? 1980'lerle beraber işçi sınıfının daraldığını, parçalandığını savunan "orta sınıflaşma" yaklaşımlarının yarattığı kültürel ortamın bu sürece etkisi var mıdır? Tüm bu sorulara yanıtaramaya çalışan bu çalışmada film örnekleri üzerinden gidilerek bu tartışmaya katkıda bulunulmaya çalışılacaktır.
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | February 1, 2010 |
| Published in Issue | Year 2010Issue: 12 |
