Abstract
Pierre Bourdieu analyzes popular culture phenomenon within the scope of social criticism of appreciation attitude. He focuses on the ideological dimension of the cultural field, which classifies and discriminates individuals' life styles and practices. Accordingly, popular pleasure -in its simplest terms- is not integrative but discriminative. It binds individuals to the dominant cultural system by imposing some tendencies, habits and permanent predispositions on them. Bourdieu underlines an ideological influence process where popular culture creates social classes on the basis of cultural practices. According to Bourdieu, habitus which means "a concretized socialization" is the potential ideological channel of the dominant culture. Generally describing the "field" as a "transformation" area where power relationships and social struggles take place as well as semantic relationships, Bourdieu does not isolate the field of culture from this discriminative basis where class-based power conflicts are experienced. This study focuses on a theoretical criticism of popular culture, as understood by Bourdieu, in the scope of its relationship with "neoliberal aesthetic" and "habitus" concepts.
Abstract
Pierre Bourdieu, en analysant le concept de la culture populaire dans le cadre de la critique sociale du jugement, s'arrête longuement surla dimension idéologique du champ culturel et sa fonction limitative sur les modes de vie et les pratiques des individus. Selon Bourdieu, le plaisir populaire n'est pas un facteur composant pour les individus; au contraire, c'est séparatrice. Il attache les individus au système culturel dominant par les habitudes et les tendances permanentes. Bourdieu, par l'entremise de la culture populaire, souligne les processus idéologiques au cours desquels l'on construit les classes sociales par les pratiques culturelles. Selon lui, l'habitus qui est « la sociabilité transformée en corps », c'est le canal idéologique latent du système culturel dominant. Pour Bourdieu, le champ culturel n'est pas seulement le lieu où l'on construit les relations sémantiques, mais aussi le lieu du changement dans lequel se matérialisent les combats sociaux. Donc, le champ culturel, c'est le lieu des combats entre ces classes sociales sont mis en scène. Dans cet article, nous nous focalisons sur une théorie critique de la culture populaire au sans bourdieusien du terme avec ses relations aux concepts de « l'esthétique néo-libéral » et de « l'habitus ».
Abstract
Pierre Bourdieu, popüler kültür olgusunu beğeni yargısının toplumsal eleştirisi bağlamında çözümleyerek kültürel alanın bireylerin yaşam tarzları ve pratiklerini sınıflandırıcı ve ayrıştırıcı ideolojik boyutu üzerinde durur. Buna göre, popüler haz, en basit deyimle, birleştirici değil, ayrıştırıcıdır. Bireylere birtakım yatkınlıklar, alışkanlıklar ve kalıcı eğilimler aşılamak suretiyle onları egemen kültürel sisteme bağlar. Bourdieu, popüler kültür aracılığıyla, toplumsal sınıfların kültürel pratikler üzerinden inşa edildiği bir ideolojik etkileme sürecinin altını çizer. Ona göre, "bedene dönüşmüş bir toplumsallık" anlamına gelen habitus, egemen kültürel sistemin gizil ideolojik kanalıdır. Genel olarak "alan"ı, sadece anlamsal ilişkilerin kurulduğu bir yer olarak değil, aynı zamanda güç ilişkileri ve toplumsal mücadelelerin gerçekleştiği bir "değişim" yeri olarak tasavvur eden Bourdieu, kültürel alanın kendisini de aynı sınıfsal iktidar çatışmalarının sahnelendiği bu ayrıştırıcı zeminden farklı bir şey olarak düşünmez. Bu çalışmada, Bourdieu'nün kavradığı anlamda popüler kültürün "neoliberal estetik" ve "habitus" kavramlarıyla ilişkisi bağlamında kuramsal bir eleştirisine odaklanılmaktadır.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2009 |
| Published in Issue | Year 2009Issue: 10 |
