Bu makale, Türkiye medyası ve demokrasi arasındaki ilişkiyi araştırmakta ve Türkiye'de demokratik bir iletişim düzeni ve iletişim özgürlüğü, neo liberal politika deneyimine rağmen 1980'lerden beri süregiden medya dönüşümü, neo otoriter medya sistemi içerisinde yansımasını nasıl bulmuştur sorusuna yanıt aramaktadır. Bu çalışma, söz konusu soruları doğru konumlandırabilmek için birbiriyle ilişkili üç fenomen üzerinden çözümlemesini gerçekleştirmiştir: 1) Türkiye medya sektöründe mülkiyet yoğunlaşması 2) Neo liberal politikalar döneminde, medya politikaları - hükümet düzenlemeleri ve 3) Türkiye'de devlet - medya ve sermaye grupları arasındaki ilişkiler. Bu çalışma, eleştirel ekonomi politik yöntembilimi kullanarak Türkiye medyası ve demokratik iletişim düzeni arasındaki ilişkiyi ekonomik krizler döneminde çözümlemektedir. Çalışmada yazar; sermaye gruplarının da en az devlet ve siyasal iktidarlar kadar, demokratik bir iletişim düzeni üzerinde engel oluşturabileceğini belirlemiştir.
This study has investigated the dynamics of relationship between Turkey's media and democracy, and attempts to seek an answer to a question: Although neo liberal policy formation and ongoing transformation in Turkey's media system since 1980's, how does it reflect the neo authoritarian media system? In this study, analysis after these problems facing the Turkey's media, particulary media ownership, by addressing three interrelated phenomena: 1) the concentration of media ownership in Turkey, 2) government legislation and media policy transformation in the neo liberal policy period and 3) relationship between government(s), media sector and capital groups beyond the media. This study has used critical political economy approaches for the analysis of dynamics of Turkey's media and the democratic communication systems during the economic crises. In this context, the author attempts to resurrect some of the important distinctions between capital groups and the state, particularly the role of the capital groups as well as the state as the leading threat to freedom of communication.
Cet article a pour objectif d'analyser les relations existant entre les médias turcs et la démocratie et de répondre à la question comment un système de communication démocratique et une liberté de communication a pu trouver sa place dans un système de médias néo autoritaire qui subi une transformation depuis 1980. Pour pouvoir bien cerner les différentes questions, cette recherche repose ses analyses sur trois phénomènes : 1) la concentration des propriétés dans le secteur des médias, 2) les politiques des médias et les législations gouvernementales pendant la période néo-libérale et 3) les relations existant entre l'Etat, les médias et les groupes de capitaux. Cette étude utilise les approches critiques des économies politiques pour analyser les dynamiques des médias turques et les systèmes de communications démocratiques durant les périodes de crises économiques. L'auteur précise que les groupes des capitaux peuvent former un obstacle tout autant que l'Etat et les gouvernements.
le système de médias néo autoritaire les médias turques les économies politiques critiques les crises économiques
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | February 1, 2008 |
Published in Issue | Year 2008Issue: 8 |