İletişim Eğitimcilerinin ve Öğrencilerinin Perspektifinden Kamusal Yayıncılık Örneği Olarak TRT Radyoculuğu
Öz
The general listening rates of radio broadcasting and listeners habits are examined and questioned carefully inside the contemporary diversified communication field. Within the case of Turkey the listening rates and forms of TRT should be questioned inside the field of media where high rates of competition are remained. This is important because the existence of public radio as a balancing element is perceived to be necessary. Where the economic conditions and competition between the broadcasting companies are considered to be the preservation of the public broadcasting to posterity the role of the institutions that give communication education becomes important. Within the given context the main problem of this study is to determine how are public radio broadcasting perceived and the position of TRT in the given field in between communication faculties and students. A survey is applied in the study in order to determine the opinions of target listeners about the listening rates, the preferences about the public radio, the purposes of public radio listening, the views about the language used in TRT and the position of TRT in the competing field. The data gathered as a result of this study indicates that a high rate of communication faculty and the students are listening the radio and as a choice of public listening TRT is listened relatively more than private radios. When the same comparison is made concerning the television rates the viewing rates are decreased against the case of TRT. The target listeners confirm that TRT radio provides much more information, entertainment and qualified broadcasting. Also they find TRT as more sufficient in the usage of Turkish as native language.
Anahtar Kelimeler
radio broadcasting public radio public benefit usage of native language news informing culture-education art-contribution the music and entertainment function
Kaynakça
- AKSAN, Doğan. (1979). Her Yönüyle Dil I. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- ATABEK, Necdet ve DA⁄TAfi, Erdal. (1998). Kamuoyu ve İletiflim. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Arafltırma Çalıflmaları Vakfı Yayın No:139.
- BERNARD, Stephen. (2000). Studying Radio. New York: Oxford University Pres. BİRSEN, Özgül. (2005). Çok Seçenekli Medya Ortamında Kitle İletiflim Araçlarının Tüketim ve Seçim Biçimi. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi.
- WEDELL, George ve diğerleri. (1992). 21.Yüzyılda Avrupa’da Kamu ve Özel Radyo Hizmetlerinin Önündeki Fırsatlar (Çev.: Mustafa K. Gerçekler). Ankara: TRT Basım ve Yayın Müdürlüğü Yayınları.
- CANKAYA, Özden. (2003). Bir Kitle İletiflim Kurumunun Tarihi: TRT. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- CANKAYA Özden, MAHMUTO⁄LU, Vildan ve GÜNEY, Hamdi. (2004). Türkiye’de Radyonun Değiflen Kültürel İfllevi: İstanbul’daki Taksi fioförleri Üzerine Bir Arafltırma. İletiflim, 1, 29-50.
- HENDY, David. (2000). Radio in the Global Age. Cambridge: Politiy Pres.
- İRVAN, Süleyman. (1997). Medya, Kültür, Siyaset. Ankara: Bilim Sanat Yayınları/Ark Kitapları.
- KAYADOR, Vakur. (1999). Türkiye’de Radyo Yayın Tekeli Döneminde Siyasal, Toplumsal Yapı-Radyo Programcılığı, Yayıncılığı Etkileflimi. Yayımlanmamıfl Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- MEDIACAT. (2007). Her On Kifliden Yedisi Radyo Dinliyor. http://www.mediacat online.com/tr/news/details.asp?ID=4133, 01.05.2007.
- OZANKAYA, Özer. (1995). Temel Toplumbilim Sözlüğü. İstanbul: Emre Matbaacılık.
- ÖZGEN, Murat. (1998). Gazetecinin Etik Kimliği. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları:53.
- PEKMAN, Cem. (1997). Televizyonda Özelleflme. İstanbul: Beta Basım.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007a). http://www.rtuk.org.tr.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007b). Radyo Dinleme Eğilimleri Arafltırması, http://www.rtuk.org.tr, 5.05.2007.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU (2007c). Türkçe Kullanımı. http://www.rtuk. org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=11055d05-bfa5-4780-b13f- 59eb90335766, 11.07.2007.
İletişim Eğitimcilerinin ve Öğrencilerinin Perspektifinden Kamusal Yayıncılık Örneği Olarak TRT Radyoculuğu
Öz
Aujourd'hui dans un environnement de multimédia pluriel et alternatif, la part d'auditeurs et leurs habitudes sont examinées et questionnées. Dans un environnement où la concurrence entre les outils multimédia est importante, au nom du respect de l'intérêt général, l'écoute et le caractéristique de l'écoute des radios institutionnelles et pour la Turquie celui de la TRT ressort comme une question à poser. Pour la poursuite future de l'émission institutionnelle et au vu des conditions économiques et de la concurrence, le rôle important revient, sans aucun doute aux institutions qui dispensent l'enseignement de la communication. Dans ce contexte la problématique centrale de l'analyse est d'étudier la manière dont les étudiants et les enseignants des facultés de communication où sont formés les futurs professionnels de la communication, perçoivent la notion d'émission institutionnelle et dans cette compréhension où ils placent la TRT et sa manière d'émettre. Dans les travaux et par le biais d'enquête, ont été examiné, la part d'écoute radio par la population cible, l'objectif et l'intérêt de l'écoute des émissions institutionnelles, l'avis sur les langues utilisées dans les émissions de la TRT, la position de la TRT dans la concurrence par rapport aux radios et télévisions privées. À la fin des travaux, les données obtenues ont démontrés qu'une grande partie des enseignants en communication et des étudiants écoutaient la radio, que pour les émissions institutionnelles un choix significatif se portait en faveur de la TRT par rapport aux radios privées. Lorsque la même comparaison est effectuée avec les chaînes de télévision il a été constaté que la part d'écoute baisse de façon significative. La population cible a affirmé écouter la TRT pour son niveau estimé haut et instructif et pour y trouver une meilleure information. Par ailleurs, la population cible trouve que par rapport aux radios et télévisions privés la TRT avait un niveau approprié en ce qui concerne l'utilisation de la langue maternelle.
Anahtar Kelimeler
émission radiophonique radio institutionnelle intérêt public utilisation de la langue maternelle d'information-nouvelle culture-enseignement musique-divertissement
Kaynakça
- AKSAN, Doğan. (1979). Her Yönüyle Dil I. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- ATABEK, Necdet ve DA⁄TAfi, Erdal. (1998). Kamuoyu ve İletiflim. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Arafltırma Çalıflmaları Vakfı Yayın No:139.
- BERNARD, Stephen. (2000). Studying Radio. New York: Oxford University Pres. BİRSEN, Özgül. (2005). Çok Seçenekli Medya Ortamında Kitle İletiflim Araçlarının Tüketim ve Seçim Biçimi. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi.
- WEDELL, George ve diğerleri. (1992). 21.Yüzyılda Avrupa’da Kamu ve Özel Radyo Hizmetlerinin Önündeki Fırsatlar (Çev.: Mustafa K. Gerçekler). Ankara: TRT Basım ve Yayın Müdürlüğü Yayınları.
- CANKAYA, Özden. (2003). Bir Kitle İletiflim Kurumunun Tarihi: TRT. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- CANKAYA Özden, MAHMUTO⁄LU, Vildan ve GÜNEY, Hamdi. (2004). Türkiye’de Radyonun Değiflen Kültürel İfllevi: İstanbul’daki Taksi fioförleri Üzerine Bir Arafltırma. İletiflim, 1, 29-50.
- HENDY, David. (2000). Radio in the Global Age. Cambridge: Politiy Pres.
- İRVAN, Süleyman. (1997). Medya, Kültür, Siyaset. Ankara: Bilim Sanat Yayınları/Ark Kitapları.
- KAYADOR, Vakur. (1999). Türkiye’de Radyo Yayın Tekeli Döneminde Siyasal, Toplumsal Yapı-Radyo Programcılığı, Yayıncılığı Etkileflimi. Yayımlanmamıfl Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- MEDIACAT. (2007). Her On Kifliden Yedisi Radyo Dinliyor. http://www.mediacat online.com/tr/news/details.asp?ID=4133, 01.05.2007.
- OZANKAYA, Özer. (1995). Temel Toplumbilim Sözlüğü. İstanbul: Emre Matbaacılık.
- ÖZGEN, Murat. (1998). Gazetecinin Etik Kimliği. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları:53.
- PEKMAN, Cem. (1997). Televizyonda Özelleflme. İstanbul: Beta Basım.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007a). http://www.rtuk.org.tr.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007b). Radyo Dinleme Eğilimleri Arafltırması, http://www.rtuk.org.tr, 5.05.2007.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU (2007c). Türkçe Kullanımı. http://www.rtuk. org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=11055d05-bfa5-4780-b13f- 59eb90335766, 11.07.2007.
İletişim Eğitimcilerinin ve Öğrencilerinin Perspektifinden Kamusal Yayıncılık Örneği Olarak TRT Radyoculuğu
Öz
Günümüzün çok seçenekli iletişim ortamı içerisinde radyoların genel dinlenirlik oranları ve dinleyicilerin alışkanlıkları dikkatle incelenmekte ve sorgulanmaktadır. İletişim araçları arasındaki rekabetin yüksek olduğu bu ortamda kamu yararının gözetilmesi adına bir denge unsuru olarak var olması gereken kamusal radyoların, Türkiye özelinde TRT'nin dinlenirlik düzeyi ve dinlenirlik biçimleri ayrıca sorgulanması gereken bir konu olarak ortaya çıkmaktadır. Kamusal yayıncılığın, içinde bulunulan ekonomik koşullarda ve rekabet ortamında geleceğe taşınmasında en önemli rol kuşkusuz iletişim eğitimi veren kurumlardadır. Bu bağlamda çalışmanın temel sorunsalı, geleceğin medya profesyonellerinin yetiştiği iletişim fakültelerinde öğretim elemanları ve öğrenciler arasında kamusal radyoculuğun nasıl algılandığı ve bu algı içinde TRT radyoculuğunun nereye konumlandığının belirlenmesidir. Çalışmada, anket yoluyla hedef kitlenin radyo dinleme oranları; kamusal yayınları dinleme amaçları; TRT radyolarında kullanılan dil hakkındaki görüşleri; özel radyo ve televizyonlarla girdikleri rekabet karşısında TRT'nin konumu hakkındaki düşünceleri araştırılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen veriler iletişim eğitimcilerinin ve öğrencilerinin büyük bir oranının radyo dinlediğini, kamusal yayıncılık seçeneği olarak TRT'yi özel radyolardan görece olarak daha fazla tercih ettiklerini ortaya koymaktadır. Aynı karşılaştırma televizyonlar ile yapıldığında dinlenirlik oranlarının fark edilir biçimde düştüğü görülmektedir. TRT'yi daha bilgilendirici, eğitici ve düzeyli buldukları için dinlediklerini belirten anketin hedef kitlesi, anadilinin doğru kullanılması konusunda TRT'yi özel radyo ve televizyonlardan daha yeterli bulduklarını ifade etmektedirler.
Anahtar Kelimeler
radyo yayıncılığı kamusal radyo kamu yararı anadilini kullanma haber - bilgilendirme kültür - eğitim sanat katkı müzik - eğlence işlevi
Kaynakça
- AKSAN, Doğan. (1979). Her Yönüyle Dil I. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- ATABEK, Necdet ve DA⁄TAfi, Erdal. (1998). Kamuoyu ve İletiflim. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Arafltırma Çalıflmaları Vakfı Yayın No:139.
- BERNARD, Stephen. (2000). Studying Radio. New York: Oxford University Pres. BİRSEN, Özgül. (2005). Çok Seçenekli Medya Ortamında Kitle İletiflim Araçlarının Tüketim ve Seçim Biçimi. Eskiflehir: Anadolu Üniversitesi.
- WEDELL, George ve diğerleri. (1992). 21.Yüzyılda Avrupa’da Kamu ve Özel Radyo Hizmetlerinin Önündeki Fırsatlar (Çev.: Mustafa K. Gerçekler). Ankara: TRT Basım ve Yayın Müdürlüğü Yayınları.
- CANKAYA, Özden. (2003). Bir Kitle İletiflim Kurumunun Tarihi: TRT. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- CANKAYA Özden, MAHMUTO⁄LU, Vildan ve GÜNEY, Hamdi. (2004). Türkiye’de Radyonun Değiflen Kültürel İfllevi: İstanbul’daki Taksi fioförleri Üzerine Bir Arafltırma. İletiflim, 1, 29-50.
- HENDY, David. (2000). Radio in the Global Age. Cambridge: Politiy Pres.
- İRVAN, Süleyman. (1997). Medya, Kültür, Siyaset. Ankara: Bilim Sanat Yayınları/Ark Kitapları.
- KAYADOR, Vakur. (1999). Türkiye’de Radyo Yayın Tekeli Döneminde Siyasal, Toplumsal Yapı-Radyo Programcılığı, Yayıncılığı Etkileflimi. Yayımlanmamıfl Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- MEDIACAT. (2007). Her On Kifliden Yedisi Radyo Dinliyor. http://www.mediacat online.com/tr/news/details.asp?ID=4133, 01.05.2007.
- OZANKAYA, Özer. (1995). Temel Toplumbilim Sözlüğü. İstanbul: Emre Matbaacılık.
- ÖZGEN, Murat. (1998). Gazetecinin Etik Kimliği. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları:53.
- PEKMAN, Cem. (1997). Televizyonda Özelleflme. İstanbul: Beta Basım.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007a). http://www.rtuk.org.tr.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU. (2007b). Radyo Dinleme Eğilimleri Arafltırması, http://www.rtuk.org.tr, 5.05.2007.
- RADYO TELEVİZYON ÜST KURULU (2007c). Türkçe Kullanımı. http://www.rtuk. org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=11055d05-bfa5-4780-b13f- 59eb90335766, 11.07.2007.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2007 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007Sayı: 7 |
- Makale Dosyaları
