In this paper we want to analyze the political advertisements that five political parties published in the Turkish newspapers during the 2002 legislative elections: the Justice and Development Party, the Republican Party of the People, the Nationalist Movement Party and the Party of the Right Way and the Young Party. Our analysis will be based on the semiotics principles. Accordingly the political parties seek to be differentiated on some opposition axes such as youth/old axe, weak/strong axe, truth/lie axe, crime/punishment axe, honesty/dishonesty axe, clearness/obscurity axe, the common people / the political people axe, and the timorous/courageous axe. In those 2002 general elections political advertisements, it is obvious that the scene occupies the first rank while leaving little place to the word. But their ideology is very clearly expressed thanks to the shaping, to the icons and to the emblems choice, even also to the words choice.
Dans ce travail nous analysons les publicités politiques dans les journaux réalisées pour les élections législatives de 2002 par cinq partis politiques : le Parti de la Justice et du Développement, le Parti Républicain du Peuple, le Parti du Mouvement Nationaliste, le Parti de la Voie Juste et le Parti Jeune. Notre méthode d'analyse est basée sur les principes de la sémiotique. Les partis politiques cherchent à se différencier sur les axes d'opposition jeunesse/vieillesse, faible/fort, vérité/mensonge, crime/punition, honnête/malhonnête, clarté/obscurité, homme du peuple/homme politique, peureux/courageux. Dans les publicités faites pour les élections générales de 2002, le spectacle occupe le premier rang en laissant peu de place à la parole. Il s'agit d'un discours tronqué, fondé sur les clichés, les accusations et les images, et apparemment dénué d'idéologie. Mais l'idéologie, est très clairement exprimée au travers de la mise en forme, du choix des icônes et des emblèmes, voire aussi du choix des mots.
Bu çalışmada 2002 genel seçimlerimde beş politik parti tarafından (Adalet ve Kalkınma Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi, Doğru Yol Partisi ve Genç Parti) gazeteler aracılığıyla yapılan siyasal reklamları incelemekteyiz. İnceleme yöntemimiz göstergebilimin ilkeleri üzerine kurulmuştur. Politik partiler gençlik/yaşlılık, zayıf/güçlü, doğru/yalan, suç/ceza, dürüst/ahlaksız, aydınlık/karanlık, halk adamı/politikacı, korkak/cesur karşıtlık eksenleri üzerinde kendilerini farklılaştırmaya çalışırlar. 2002 genel seçimleri için yapılan reklamlarda, gösteri ilk sırayı alarak söze çok az yer bırakır. Görünüşte ideolojiden yoksun, klişeler, suçlamalar ve imgeler üzerine kurulu, budanmış bir söylem söz konusudur. Ancak ideoloji biçimler, imgelerin, amblemlerin ve sözcüklerin seçimi yoluyla çok açık bir biçimde dile getirilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2007 |
Published in Issue | Year 2007Issue: 6 |