Öz
Bu çalışmada AKP gençlik kolları ve MHP-Ülkü Ocakları’nda yönetim kademesinde yer alan gençlerle yapılan mülakatlardan hareketle gençlerin partili olma süreçleri ve parti alanı içerisindeki özgül konumları Bourdieu’nün alan, aygıt, habitus, sermaye ve illusio kavramları çerçevesinde incelenmektedir. Dolayısıyla, gençlik kolları siyasi parti alanı içerisinde faillerin farklı sermaye birikimleriyle faaliyette bulundukları bir alt alan, özellikle de bir mücadele alanı olarak ele alınmaktadır ve bu doğrultuda gençlik kollarının ana kademeyle ilişkileri, parti içi temsil mekanizmaları ve demokrasi, lider algısı gibi meseleler üzerinden gençlerin siyasette mülksüzleştirilmesi de ele alınmıştır.
anahtar kelimeler: siyasal partilerin gençlik kolları, partili habitusu, militanlık sermayesi, parti içi demokrasi, siyasi sosyalleşme, Pierre Bourdieu.
Anahtar Kelimeler
siyasal partilerin gençlik kolları partili habitusu militanlık sermayesi parti içi demokrasi siyasi sosyalleşme Pierre Bourdieu
Kaynakça
- BARGEL Lucie (2009), Jeunes socialistes jeunes UMP, Paris, Dalloz.
- BEAUD Stéphane (1996), “L’usage de l’entretien en sciences sociales”, Politix, no:
- BOURDIEU Pierre (1984), Questions de sociologie, Paris, Ed. De Minuit.
- BOURDIEU Pierre (1992), Réponses, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre (1995), Pratik Nedenler, İstanbul: Kesit Yayıncılık.
- BOURDIEU Pierre (1997a), Toplumbilim Sorunları, Çev. Işık Ergüden. İstanbul, Kesit Yayıncılık.
- BOURDIEU Pierre (1997b), Méditations Pascaliennes, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre (2001), Langage et pouvoir symbolique, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre & WACQUANT Loic J.D. (2003), Düşünümsel Bir Antropoloji
- İçin Cevaplar, İstanbul, İletişim. BOURDIEU Pierre & CHARTIER Roger (2010), Le sociologue et l’historien,
- Agone&Raisons d’agir. BOYRAZ Cemil (2009), Gençler Tartışıyor. Siyasete Katılım, Sorunlar ve Çözüm Önerileri, İstanbul, TÜSES.
- CAYMAZ Birol (2005), “İstanbul’da Niğdeli Hemşehri Dernekleri”, European
- Journal of Turkish Studies, mis en ligne le 15 novembre 2005, Consulté le 09 mars 2015. URL :http://ejts.revues.org/410
- CAYMAZ Birol (2008), “Siyasi partilerin gençlik kolları”, ss. 299-330, içerisinde,
- YENTÜRK Nurhan (der.), Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. CORCUFF Philippe (2008), Siyasetin Büyük Düşünürleri, İstanbul, Versus.
- ÇEĞİN Güney & ÜNSALDI Levent (2014), “Bourdieu’nün Şerhleri Üzerinden
- “Temsiliyet Simyası””, Cogito, 76, ss. 89-105. DOĞAN Sevinç (2014), AKP’nin Kentsel Çeperlerde Örgütlenme Dinamikleri:
- Sanayi Mahallesi Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, YTÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ERDOĞAN Emre (2003), “Sosyal sermaye, güven ve Türk gençliği”, http://www. urbanhobbit.net/PDF/Sosyal%20Sermaye_emre%20erdogan.pdf
- GAXIE Daniel (1978), Le cens caché, Paris, Seuil.
- GÖKÇE Ali Fuat (2013), Siyasal Partilerde Lider ve Yönetim Değişimleri, Ada Kitabevi.
- KALAYCIOĞLU Ersin (2014), “Neo-Hamidyenlik Çapulculuğa Karşı: Gezi Parkı’nın
- Gösterdikleri”, içerisinde, Suriçinde Bir Yaşam. Toktamış Ateş’e Armağan, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. KAYA Asil (2010), Türk Siyasi Tarihinde CHP’nin Gençlik Kolları, Dokuz Eylül
- Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Master Tezi. KÖMÜRCÜ Derya (2014), “Partili olmak: Cumhuriyet Halk Partisinde Genç
- Üyelerin Siyasal Toplumsallaşma Süreçleri”, Alternatif Politika, Eylül, C. 2, Sayı: 2, ss. 277-299. MATONTİ Frederique & POUPEAU Franck (2004/5), “Le capital militant. Essai de définition”, Actes de la recherche en sciences sociales, no: 155, ss. 4-11.
- MAYER Nonna (2010), Sociologie des comportements politiques. Paris, Armand Colin.
- MICHELS Robert (2008), “Demokrasi ve Oligarşinin Tunç Kanunu”, Çev: Toker
- Dereli, Çalışma ve Toplum. MİCHON Sebastian (2009/2), “Devenir professionel de la politique. Militan et collaborateur politique”, Agora débats/jeunesses, No: 52, ss. 123-124.
- TUİK (2013), “İstatistiklerde Gençlik 2012”, haber bülteni. (http://www.tuik.gov. tr/PreHaberBultenleri.do?id=13509, (17-01-2015 tarihinde ziyaret edildi.)
- TURAN İlter (2011), “Türk Siyasi Partilerinde Lider Oligarşisi: Evrimi,
- Kurumsallaşması ve Sonuçları”, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 45, Ekim, ss. 1-21. UYSAL Ayşen & TOPAK Oğuz (2010), Particiler. Türkiye’de Partiler ve Sosyal
- Ağların İnşası, İletişim Yayınları, İstanbul. WEBER Max (1971), Economie et societe, Paris, Plon.
- YILMAZ Volkan & OY Burcu (2014), Türkiye’de Gençler ve Siyasal Katılım,
- İstanbul Bilgi Üniversitesi, Şebeke Gençlik Katılım Projesi Kitapları, No: 5.
Youth branches of political parties as a battle ground: The youth branch of the AKP and youth in the “Nationalist Action Party”; the gray wolves’ households
Öz
In this study, membership processes in political parties towards
young people and specific positions of youth inside the party space are
examined within the framework of concepts such as space, apparatus,
habitus, capital, and illusio introduced by Bourdieu through an analysis
of interviews conducted with young people who have management
responsibilities in the AKP youth branches and MHP Grey Wolves. In
this framework youth branches are taken to be a sub-space, especially
a site for struggle, where the actors take action with their diverse capital
accumulations. Throughout the article the dispossession of the youth in
politics is addressed through issues such as relationship of the branches
with the main party structure, intra-party representation mechanisms and
democracy, and perception of the leader.
Anahtar Kelimeler
youth branches of political parties party member habitus militancy capital intra-party democracy political socialization
Kaynakça
- BARGEL Lucie (2009), Jeunes socialistes jeunes UMP, Paris, Dalloz.
- BEAUD Stéphane (1996), “L’usage de l’entretien en sciences sociales”, Politix, no:
- BOURDIEU Pierre (1984), Questions de sociologie, Paris, Ed. De Minuit.
- BOURDIEU Pierre (1992), Réponses, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre (1995), Pratik Nedenler, İstanbul: Kesit Yayıncılık.
- BOURDIEU Pierre (1997a), Toplumbilim Sorunları, Çev. Işık Ergüden. İstanbul, Kesit Yayıncılık.
- BOURDIEU Pierre (1997b), Méditations Pascaliennes, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre (2001), Langage et pouvoir symbolique, Paris, Seuil.
- BOURDIEU Pierre & WACQUANT Loic J.D. (2003), Düşünümsel Bir Antropoloji
- İçin Cevaplar, İstanbul, İletişim. BOURDIEU Pierre & CHARTIER Roger (2010), Le sociologue et l’historien,
- Agone&Raisons d’agir. BOYRAZ Cemil (2009), Gençler Tartışıyor. Siyasete Katılım, Sorunlar ve Çözüm Önerileri, İstanbul, TÜSES.
- CAYMAZ Birol (2005), “İstanbul’da Niğdeli Hemşehri Dernekleri”, European
- Journal of Turkish Studies, mis en ligne le 15 novembre 2005, Consulté le 09 mars 2015. URL :http://ejts.revues.org/410
- CAYMAZ Birol (2008), “Siyasi partilerin gençlik kolları”, ss. 299-330, içerisinde,
- YENTÜRK Nurhan (der.), Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. CORCUFF Philippe (2008), Siyasetin Büyük Düşünürleri, İstanbul, Versus.
- ÇEĞİN Güney & ÜNSALDI Levent (2014), “Bourdieu’nün Şerhleri Üzerinden
- “Temsiliyet Simyası””, Cogito, 76, ss. 89-105. DOĞAN Sevinç (2014), AKP’nin Kentsel Çeperlerde Örgütlenme Dinamikleri:
- Sanayi Mahallesi Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, YTÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ERDOĞAN Emre (2003), “Sosyal sermaye, güven ve Türk gençliği”, http://www. urbanhobbit.net/PDF/Sosyal%20Sermaye_emre%20erdogan.pdf
- GAXIE Daniel (1978), Le cens caché, Paris, Seuil.
- GÖKÇE Ali Fuat (2013), Siyasal Partilerde Lider ve Yönetim Değişimleri, Ada Kitabevi.
- KALAYCIOĞLU Ersin (2014), “Neo-Hamidyenlik Çapulculuğa Karşı: Gezi Parkı’nın
- Gösterdikleri”, içerisinde, Suriçinde Bir Yaşam. Toktamış Ateş’e Armağan, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. KAYA Asil (2010), Türk Siyasi Tarihinde CHP’nin Gençlik Kolları, Dokuz Eylül
- Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Master Tezi. KÖMÜRCÜ Derya (2014), “Partili olmak: Cumhuriyet Halk Partisinde Genç
- Üyelerin Siyasal Toplumsallaşma Süreçleri”, Alternatif Politika, Eylül, C. 2, Sayı: 2, ss. 277-299. MATONTİ Frederique & POUPEAU Franck (2004/5), “Le capital militant. Essai de définition”, Actes de la recherche en sciences sociales, no: 155, ss. 4-11.
- MAYER Nonna (2010), Sociologie des comportements politiques. Paris, Armand Colin.
- MICHELS Robert (2008), “Demokrasi ve Oligarşinin Tunç Kanunu”, Çev: Toker
- Dereli, Çalışma ve Toplum. MİCHON Sebastian (2009/2), “Devenir professionel de la politique. Militan et collaborateur politique”, Agora débats/jeunesses, No: 52, ss. 123-124.
- TUİK (2013), “İstatistiklerde Gençlik 2012”, haber bülteni. (http://www.tuik.gov. tr/PreHaberBultenleri.do?id=13509, (17-01-2015 tarihinde ziyaret edildi.)
- TURAN İlter (2011), “Türk Siyasi Partilerinde Lider Oligarşisi: Evrimi,
- Kurumsallaşması ve Sonuçları”, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 45, Ekim, ss. 1-21. UYSAL Ayşen & TOPAK Oğuz (2010), Particiler. Türkiye’de Partiler ve Sosyal
- Ağların İnşası, İletişim Yayınları, İstanbul. WEBER Max (1971), Economie et societe, Paris, Plon.
- YILMAZ Volkan & OY Burcu (2014), Türkiye’de Gençler ve Siyasal Katılım,
- İstanbul Bilgi Üniversitesi, Şebeke Gençlik Katılım Projesi Kitapları, No: 5.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Ağustos 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015Sayı: 22 |
Cited By
SİYASET VE SOSYAL ÇALIŞMA İLİŞKİSİNİ TÜRKİYE İÇİN DÜŞÜNMEK
Toplum ve Sosyal Hizmet
https://doi.org/10.33417/tsh.630507
YERELDE SİYASAL KATILIM YOLLARINDAN BİRİ OLARAK GENÇLİK KOLLARI: KAYSERİ ÖRNEĞİ
Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.36543/kauiibfd.2022.044
