Abstract
Our study interprets and analyzes the ways the journalism students, enrolled in different schools of communication, perceive and respond to the dominant news reporting practices in contemporary Turkish media while focusing on the following two essential values: "peace culture" and "cultural diversity". Utilizing a multiperspectival approach -the one that employs focus group discussions and editorial writing practices- this project focuses on three different faculties of communications (i.e. Anadolu University, Ege University, and Istanbul University), regularly publishing a departmental newspaper over ten years, in three major cities in Turkey. From each faculty, we have selected students participate in the following two discrete methods: news writing practices and focus group discussions on pre-selected topics. It can be said that the journalism students support the necessary democratic and pluralist atmosphere for sustainability of the peace culture and cultural diversity and they usually show a coherent critical attitude in the given situation. This important finding which indicates a progressive potential undoubtedly encouraged us in terms of our future dreams. However we should point out that this sensitivity disappeared at some points and the arguments in the texts and verbal opinions were sometimes inconsistent. In our opinion, the rigid belief that media practices will not change and an alternative language will not be used has an important self-criticism potential.
Abstract
Ayant pour but de commenter et d'analyser les manières que nos journalistes éventuels perçoivent et répondent aux pratiques de reportage dominantes des nouvelles dans des médias turcs contemporains tout en se concentrant sur les deux valeurs essentielles suivantes : « culture de paix » et « diversité culturelle », notre étude utilise-t-elle l'approche multi perspectives - qui profite enfin des discussions de groupe cible et des pratiques de l'écriture éditoriale- dont ce projet se limite par trois distinctes facultés des communication (c.-à-d. Université d'Anadolu, Université d'Ege, et Université d'Istanbul) qui continuent à régulièrement publier un journal départemental depuis dix ans dans trois villes importantes en Turquie. On peut dire que les journalistes éventuels soutiennent l'atmosphère démocratique et pluraliste nécessaire pour la durabilité de la culture de paix et de la diversité culturelle et ils (elles) montrent habituellement une attitude critique logique dans la situation donnée. Cette importante conclusion indiquant un potentiel progressif nous a assurément encouragés en termes de nos futurs rêves. Cependant nous devrions préciser que cette sensibilité a disparu à quelques points et que les arguments dans les textes et les avis verbaux étaient parfois contradictoires. À notre avis, en vertu d'une certaine croyance remplie d'un potentiel important d'autocritique, il est conclu que les pratiques en matière de médias ne changeront pas et qu'une langue alternative ne sera pas employée.
Abstract
Bu çalışma, iletişim fakültelerinde gazetecilik eğitimi alan son sınıf öğrencilerinin barış kültürü ve çokkültürcülüğe ilişkin yaklaşımlarının yaygın haber üretim pratiklerine ve kendi haber yazım süreçlerine yansıma şekillerini irdelemektedir. Çoklu araştırma yöntemine -odak grup ve yorum/editoryal yazma pratiği- yaslanan çalışma, Türkiye'nin köklü iletişim fakültelerinden olan ve on yılın üstünde bir süredir uygulama gazetesi çıkaran Anadolu, Ege ve İstanbul Üniversiteleri gazetecilik bölümü öğrencileriyle sınırlıdır. Gazetecilik öğrencileri, barış kültürünün ve kültürel çeşitliliğin yaşayabilmesi için gereken demokratik ve çoğulcu bir atmosferi desteklerken, mevcut siyasal ve toplumsal duruma dair çoğunlukla tutarlı bir eleştirellik sergilemektedirler. İlerici bir potansiyele işaret eden bu önemli bulgu, geleceğe dönük tahayyüller açısından yüreklendirici. Ne var ki bu duyarlılık bazı noktalarda kırılmaya uğramakta, öğrencilerin yazdıkları metinlerde yer alan argümanlar ile tartışmalar sırasında sözlü olarak dile getirilen görüşler kimi zaman tutarsızlık göstermektedir. Dahası gazetecilik öğrencilerinin yaygın medyanın habercilik kodlarının ve pratiklerinin değişmeyeceğine; alternatif bir dilin kurulamayacağına dair katı inançları, gazetecilik eğitmenleri açısından da önemli bir özeleştiri potansiyeli taşımaktadır.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | August 1, 2007 |
| Published in Issue | Year 2007Issue: 7 |
