Her ekonomik yapı değişim sürecinde kendisiyle ilişkili mekânsal
yapılanmaları da ortaya çıkarır. Bu anlamda, son otuz yıldır gelişmiş kapitalist
ülkelerde, kentler, sermayenin ve üretimin esnek bir hal almasına uygun olarak
yeniden biçimlenmektedir. Sınaî üretimi temel alarak biçimlenen kentlerden farklı
olarak bugün kentler, finans ve diğer hizmetler sektörünü merkez alacak şekilde
örgütlenmiştir. Yani, toplumsal yapının mekândaki yansıması olarak kentler,
üretim değil tüketim merkezli olarak tanımlanırlar. Kentlerin yapılanmasındaki
dönüşümle örtüşecek şekilde toplumsal örgütlenme ve bireysel belirleyenler
de dönüşmektedir. Bireysel kimlik edinme arayışları üretim süreçlerinin
belirleyenlerinden ziyade, tüketim alanında hayat tarzı kavramıyla ön plana
çıkmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada amaç kapitalist ekonomi politikalarındaki
değişmenin bireysel ve toplumsal durumlarla ve mekân olgusuyla ilişkisinin
incelenmesidir. Fordist üretim/birikim modeli yerine esnek (postfordist) üretim/
birikim modelinin ağırlık kazanması ve bu durumun kültürel hayat, günlük yaşam
ve toplumsal mekânla nasıl iç içe girdiği ayrıntılı bir analiz gerektirmektedir. Zira
bu girift yapının çözümlenmesi bugünün dünyasında tüketim üzerine yapılan
tartışmaları “ayakları üzerine oturtmak” için gereklidir.
anahtar kelimeler: tüketim, hayat tarzı, toplumsal sınıf, kimlik, kent
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 24, 2014 |
Published in Issue | Year 2012ÖZEL SAYI: 2 (AYNALI LABİRENT: KÜRESELLEŞEN KENTTE TÜKETİM) |